Τα Ταξίδια του Γκιούλιβερ
- Gulliver's Travels
- 2010
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Κωμωδία, Οικογενειακή, Περιπέτεια, Φαντασίας
- 23 Δεκεμβρίου 2010
Ο Γκιούλιβερ, ένας εκκολαπτόμενος συγγραφέας, δουλεύει στο ταχυδρομείο για να βγάζει τα προς το ζην. Μια μέρα θα του ανατεθεί κατά λάθος να γράψει ένα ταξιδιωτικό άρθρο για το Τρίγωνο των Βερμούδων. Το ταξίδι που κάνει παίρνει μια απροσδόκητη τροπή, κι έτσι ο Γκιούλιβερ ανακαλύπτει ένα νησί όπου κατοικούν μικροσκοπικά ανθρωπάκια, οι Λιλιπούτειοι. Ενώ στην αρχή πιάνεται αιχμάλωτος από τα μικρά εργατικά ανθρωπάκια, τελικά αναγνωρίζεται ως ήρωάς τους.
Σκηνοθεσία:
Rob Letterman
Κύριοι Ρόλοι:
Jack Black … Lemuel Gulliver
Jason Segel … Horatio
Emily Blunt … πριγκίπισσα Mary
Chris O’Dowd … στρατηγός Edward Edwardian
Billy Connolly … βασιλιάς Theodore
Amanda Peet … Darcy Silverman
Catherine Tate … βασίλισσα Isabelle
James Corden … Jinks
T.J. Miller … Dan
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Joe Stillman, Nicholas Stoller
Παραγωγή: John Davis, Gregory Goodman
Μουσική: Henry Jackman
Φωτογραφία: David Tattersall
Μοντάζ: Alan Edward Bell, Nicolas De Toth, Dean Zimmerman
Σκηνικά: Gavin Bocquet
Κοστούμια: Sammy Sheldon
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Gulliver’s Travels
- Ελληνικός Τίτλος: Τα Ταξίδια του Γκιούλιβερ
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Τα Ταξίδια του Γκιούλιβερ (1939)
- Τα Ταξίδια του Γκιούλιβερ (1960)
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: Gulliver’s Travels του Jonathan Swift.
Παραλειπόμενα
- Στα βασικά μονάχα εμπνευσμένο από το πρώτο μέρος του σατιρικού και κλασικού βιβλίου του Jonathan Swift, που εκδόθηκε το 1726. Παραδόξως, στους τίτλους της ταινίας δεν αναφέρεται πουθενά το όνομα του συγγραφέα, αν και κάνει φανερό πως πρόκειται για διασκευασμένο σενάριο.
- Η Emily Blunt (που προτιμήθηκε αντί της Sarah Michelle Gellar) αναγκάστηκε λόγω συμβολαίου να παίξει σε αυτή την ταινία, αντί να γίνει η Μαύρη Χήρα στο Iron Man 2.
- Ο Taylor Lautner ήταν ο αρχικός Οράτιο, αλλά έπειτα θεωρήθηκε πολύ νέος για τον ρόλο.
- Για να εξοικονομηθούν χρήματα από το μπάτζετ των ειδικών εφέ, χρησιμοποιήθηκαν πολλές μινιατούρες κουκλόσπιτων από τη φίρμα Dolls House Emporium. Η κλίμακα τους ήταν 1:12.
- Η ταινία βγήκε και τρισδιάστατη.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 17/12/2010
Το υπέροχο παραμύθι του Jonathan Swift πέφτει στα χέρια του Χόλιγουντ, το οποίο του αλλάζει τα φώτα. Ξεχάστε κάθε νόημα περί ματαιοδοξίας και υποδεχθείτε ένα σόου κομμένο και ραμμένο πάνω στον Jack Black. Ο Black, δε, που κάποτε ήταν αυτός νάνος μπροστά στον Κινγκ Κονγκ, είναι ασυγκράτητος, αλλά με την αρνητική έννοια. Αυτό δεν σημαίνει πως θα θέλαμε κάποιον άλλον στη θέση του, ίσως, από την άλλη, μονάχα ο Jim Carrey να μπορούσε να σώσει τέτοια προχειρότητα κειμένου. Αλλά ξέρετε κάτι; Όταν κάτι αναγνωρίζει στον εαυτό του τις προθέσεις του, ακόμα κι αν αυτές είναι χαλαρότατες, κερδίζει στο ότι δεν σε κουράζει. Και είναι αλήθεια πως το ταξίδι αυτό δεν κουράζει κανέναν από αυτούς που το επέλεξαν απλά για να περάσει η ώρα τους.
Ο Rob Letterman προέρχεται από τα κινούμενα σχέδια και με βάση τη λογική αυτών αναπτύσσεται κι εδώ. Δεν έχει τα ισχυρά αστεία για σύμμαχο, αλλά όσα αφορούν παραπομπές σε άλλες ταινίες (και τραγούδια) καταφέρνουν να διασκεδάσουν. Μέσα σε μια γενική λοιπόν χαλαρότητα, με ένα σενάριο που βαριέται να εξηγήσει πολλά-πολλά, ο Black και τα ειδικά εφέ που τον συνοδεύουν φαντάζουν αρκετά για να τραβήξουν το μάτι. Αν βρήκαμε ακόμα έναν υποψήφιο για τα Χρυσά Βατόμουρα; Φοβάμαι πως δεν τη γλυτώνει με τίποτα ο κος Γκιούλιβερ, αλλά μηδέν δεν θα του έβαζα ποτέ. Έχει αυτή τη χάρη να διασκεδάζει την ίδια του την αποτυχία…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
