Ο Κοσμάς έχει μεγαλώσει σε καταυλισμό τσιγγάνων, και γι’ αυτό ξέρει πολύ καλά πώς να κλέβει τον κόσμο. Ανοίγει λοιπόν μια σχολή, όπου διδάσκει ο ίδιος τα μυστικά του “επαγγέλματος”, ενώ με διάφορες απάτες καταφέρνει να πλουτίσει. Τη ζωή του όμως έρχεται να αναστατώσει ένα ζευγάρι απατεώνων.
Σκηνοθεσία:
Γιάννης Χαρτοματζίδης
Κύριοι Ρόλοι:
Στάθης Ψάλτης … Κοσμάς Παπακοσμάς
Καίτη Φίνου … Λίζα
Ρένα Παγκράτη … Ευτυχία ‘Ευτύχω’
Νίκος Ρίζος … Σωτήρης
Γιάννης Ρώτας … Ρένος
Ευαγγελία Σαμιωτάκη … Κα Δαμιανού
Γιώργος Γεωργίου … αστυνόμος
Γιάννης Ευδαίμων … ασφαλίτης
Άκης Φλωρέντης … εκπαιδευόμενος ζητιάνος
Αντώνης Τρικαμηνάς … κοσμηματοπώλης
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Λάκης Μιχαηλίδης
Παραγωγή: Γιώργος Καραγιάννης
Μουσική: Γιώργος Θεοδοσιάδης
Φωτογραφία: Βασίλης Χριστομόγλου
Μοντάζ: Κώστας Ραυτόπουλος, Γιώργος Τριανταφύλλου
Σκηνικά: Νότης Αδάμ
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Μάντεψε τι Κάνω… τα Βράδια
- Διεθνής Τίτλος: Guess What I Do At Night
- Εναλλακτικός Τίτλος: Ο Ανοιχτομάτης
Παραλειπόμενα
- Όπως αποκάλυψε η Καίτη Φίνου, σε εξωτερικά γυρίσματα που έγιναν στου Παπάγου, έκανε τόσο κρύο που σε μακρινά πλάνα στην καρότσα που έπρεπε να είναι επάνω το πρωταγωνιστικό δίδυμο, δεν άντεχαν και έγιναν χωρίς αυτούς. Όταν δε δείχνει τον Ψάλτη να οδηγεί πάντα τον ντουμπλάριζαν (“Δεν ήξερε φρένο γκάζι και δεν το έμαθε ποτέ”).
- Με 163.933 εισιτήρια, ήρθε στη 2η θέση ανάμεσα σε 33 ελληνικές ταινίες της σαιζόν.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Η Ρένα Παγκράτη ερμηνεύει το Σωτήρη μου Σωτήρη μου, απευθυνόμενη στον Νίκο Ρίζο.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 6/1/2018
Είναι από τις περιπτώσεις που αφορούν καθαρά το σε τι διάθεση θα τύχει να τις παρακολουθήσετε. Σίγουρα δεν ανήκει στις καλύτερες στιγμές του Στάθη Ψάλτη, αλλά από την άλλη ανήκει στην καλή του περίοδο φόρμας, πράγμα που βγαίνει στο πανί με τη διάθεση που βγάζει ο δημοφιλής κωμικός. Το έργο του Γιάννη Χαρτοματζίδη μπορεί να χωριστεί στα δύο. Στο πρώτο του μέρος, έστω και ενοχικά, θα γελάσετε με τα καμώματα του απατεώνα τυφλού και την όλη παλαβή λογική της ύπαρξης σχολής απατεώνων, όπου βοηθάει το «χύμα» σενάριο και η έστω και τυπική σάτιρα επί του θέματος. Αλλά όταν η πλοκή μπαίνει σε μια φυσιολογική ρότα, ρίχνεται η ταινία βορά στη γενική της φτώχεια, και μονάχα ο Ψάλτης και το όλο του στυλ, αν σας αρέσει βέβαια, διασώζουν τα προσχήματα.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
