Ανατολικό Βερολίνο, 1989. Η Κρίστιαν Κέρνερ, ταυτισμένη με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, παθαίνει καρδιακή προσβολή και πέφτει σε κώμα όταν βλέπει τον γιο της, Άλεξ, να συμμετέχει σε μια πορεία υπέρ της ελευθερίας του τύπου και να ξυλοκοπιέται από τους αστυνομικούς. Όταν ξυπνά μερικούς μήνες αργότερα, το τείχος έχει πέσει και η ζωή στο Ανατολικό Βερολίνο έχει ήδη αλλάξει ριζικά. Ο γιατρός ανακοινώνει στον Άλεξ και την αδερφή του πως οποιοδήποτε σοκ μπορεί να είναι καθοριστικό για τη ζωή της μητέρας του. Επειδή πάντοτε το κομμουνιστικό κόμμα ήταν η ζωή της Κρίστιαν, ο γιος της αποφασίζει να μην της αναφέρει τίποτα για τις κοσμοϊστορικές αλλαγές που συμβαίνουν στη χώρα, και να αναπαραστήσει τον αλλοτινό κόσμο της Λαϊκής Δημοκρατίας μέσα στα όρια του δωματίου της…
Σκηνοθεσία:
Wolfgang Becker
Κύριοι Ρόλοι:
Daniel Bruhl … Alexander ‘Alex’ Kerner
Katrin Sass … Christiane Kerner
Chulpan Khamatova … Lara
Maria Simon … Ariane Kerner
Florian Lukas … Denis Domaschke
Alexander Beyer … Rainer
Burghart Klaussner … Robert Kerner
Michael Gwisdek … Klapprath
Hans-Uwe Bauer … Δρ Mewes
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Bernd Lichtenberg, Wolfgang Becker
Παραγωγή: Stefan Arndt
Μουσική: Yann Tiersen
Φωτογραφία: Martin Kukula
Μοντάζ: Peter R. Adam
Σκηνικά: Lothar Holler
Κοστούμια: Aenne Plaumann
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Good Bye Lenin!
- Ελληνικός Τίτλος: Good Bye Lenin!
- Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Αντίο Λένιν [τηλεόραση]
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα ξενόγλωσσης ταινίας.
- Υποψήφιο για Bafta ξενόγλωσσης ταινίας.
- Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βερολίνου.
- Βραβείο καλύτερης ταινίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα Cesar.
- Βραβείο καλύτερης ευρωπαϊκής ταινίας στα Goya.
- Καλύτερη ταινία, αντρική ερμηνεία (Daniel Bruhl) και σενάριο στα Ευρωπαϊκά Βραβεία. Υποψήφιο για σκηνοθεσία και γυναικεία ερμηνεία (Katrin Sass).
- Καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, πρώτος αντρικός ρόλος (Daniel Bruhl), δεύτερος αντρικός ρόλος (Florian Lukas), δεύτερος γυναικείος ρόλος (Maria Simon), σενάριο, μουσική, μοντάζ και σκηνικά στα εθνικά βραβεία της Γερμανίας.
- Επίσημη πρόταση της Γερμανίας για το ξενόγλωσσο Όσκαρ.
Παραλειπόμενα
- Για τον Wolfgang Becker η δουλειά πάνω στην ταινία είχε ξεκινήσει από το 1999, αλλά για τον Bernd Lichtenberg μία ακόμα δεκαετία νωρίτερα. Ο σεναριογράφος ήταν στην ίδια ηλικία με τον κεντρικό ήρωα την εποχή των γεγονότων, και είχε από τότε γράψει μια ιστορία. Αυτή έμελλε να κλειστεί επί έτη σε συρτάρι. Παρακολουθώντας μια ταινία του Becker το 1997, αντιλήφθηκε ότι είχε βρει τον άνθρωπο που έπρεπε να προσεγγίσει. Ακολούθησαν 5 νέες εκδοχές του κειμένου, χωρίς να έχει χαθεί ολότελα το αρχικό υλικό. Αλλά και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ο Lichtenberg ήταν σε ανοιχτή γραμμή με τον Becker για αλλαγές της τελευταίας στιγμής.
- Το στόρι μοιάζει να έχει ως έμπνευση τις τελευταίες ημέρες στη ζωή του Vladimir Lenin. Βαριά ασθενής, διέμενε σε ελεγχόμενο περιβάλλον, με τον Iosif Stalin να έχει φροντίσει να περιβάλλεται με ειδικά διαμορφωμένες εφημερίδες, που δεν θα του προξενούσαν ταραχή.
- Παρότι τα γυρίσματα έγιναν στους χώρους όπου αναφέρεται και η πλοκή, έγινε εκτεταμένη χρήση CGI για να αναβιώσει ορθά το τότε κλίμα.
- Ο Florian Lukas ήταν ο αρχικός Άλεξ, μέχρι που ο σκηνοθέτης επέλεξε τον Daniel Bruhl, σε έναν ρόλο που έμελλε να τον αναδείξει σε διεθνές αστέρι.
- Η ρωσίδα συγγραφέας Olga Slavnikova είχε εκδώσει το 2001 ένα βιβλίο με σχεδόν πανομοιότυπη πλοκή με αυτήν της ταινίας. Ακόμα κι αν είχε δηλώσει όμως ότι θα μηνήσει την παραγωγή για λογοκλοπή, η ταινία ήδη γυρίζονταν όταν εμφανίστηκε το βιβλίο της.
- Από τις μεγάλες εμπορικές επιτυχίες του γερμανικού σινεμά, το φιλμ κόστισε 4,8 εκατομμύρια ευρώ (6,5 σε εκ. δολάρια), κι ενώ εισέπραξε 79,3 εκατομμύρια δολάρια.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Ο Yann Tiersen συμπεριέλαβε στο σάουντρακ του και το Summer 78, τόσο τραγουδιστικά με την ορίτζιναλ φωνή της Claire Pichet, όσο και σε νέα ορχηστρική εκδοχή.
Γκαλερι φωτογραφιων
