Νέα Αγγλία, 1967. Η γλυκιά Σουζάνα πάσχει από ανασφάλεια και ψάχνει τη λύση σε επικίνδυνους συνδυασμούς ποτών και φαρμάκων. Επιπλέον, έχει σχέσεις με τον άντρα της καλύτερης φίλης των γονιών της. Ο γιατρός τής συστήνει έναν προσωρινό εγκλεισμό σε μια ψυχιατρική κλινική, όπου γνωρίζει μεταξύ άλλων ασθενών και την εκρηκτική κι ανυπότακτη Λίζα, που την επηρεάζει καθοριστικά. Ο αγαπημένος της ανησυχεί για τη συναναστροφή της με αυτά τα ασυνήθιστα άτομα, όμως εκείνη θα καταφέρει έτσι να ανακαλύψει τον εαυτό της.
Σκηνοθεσία:
James Mangold
Κύριοι Ρόλοι:
Winona Ryder … Susanna Kaysen
Angelina Jolie … Lisa Rowe
Clea DuVall … Georgina Tuskin
Brittany Murphy … Daisy Randone
Elisabeth Moss … Polly ‘Torch’ Clark
Angela Bettis … Janet Webber
Jillian Armenante … Cynthia Crowley
Travis Fine … John
Jared Leto … Tobias ‘Toby’ Jacobs
Vanessa Redgrave … Δρ Sonia Wick
Whoopi Goldberg … Valerie Owens
Kurtwood Smith … Δρ Crumble
Jeffrey Tambor … Δρ Melvin Potts
Joanna Kerns … Annette Kaysen
Ray Baker … Carl Kaysen
Bruce Altman … καθηγητής Gilcrest
Mary Kay Place … Barbara Gilcrest
KaDee Strickland … Bonnie Gilcrest
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: James Mangold, Lisa Loomer, Anna Hamilton Phelan
Παραγωγή: Cathy Konrad, Douglas Wick
Μουσική: Mychael Danna
Φωτογραφία: Jack N. Green
Μοντάζ: Kevin Tent
Σκηνικά: Richard Hoover
Κοστούμια: Arianne Phillips
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Girl, Interrupted
- Ελληνικός Τίτλος: Το Κορίτσι που Άφησα Πίσω
Σεναριακή Πηγή
- Απομνημονεύματα: Girl, Interrupted της Susanna Kaysen.
Κύριες Διακρίσεις
- Όσκαρ δεύτερου γυναικείου ρόλου (Angelina Jolie).
- Χρυσή Σφαίρα δεύτερου γυναικείου ρόλου (Angelina Jolie).
Παραλειπόμενα
- Το 1993, η Columbia Pictures κέρδισε τη μάχη ανάμεσα σε αρκετά στούντιο για την αγορά των δικαιωμάτων των απομνημονευμάτων της Susanna Kaysen. Ανάμεσα στους διεκδικητές της αγοράς ήταν και η Winona Ryder, που βρήκε σύμμαχο εντός του στούντιο, τον παραγωγό Douglas Wick, κα έθεσε τον εαυτό της ως επικεφαλής του καστ. Πέρασαν όμως 5 χρόνια, στα οποία γράφτηκαν τρία σενάρια που δεν ικανοποίησαν ηθοποιό και παραγωγό. Τότε η Ryder προσέγγισε τον James Mangold, βλέποντας το πετυχημένο του ντεμπούτο (Heavy), με την Columbia να τοποθετεί τα γυρίσματα στις αρχές του 1999 (αντί των μέσων του 1998 που αρχικά είχαν συμφωνήσει), ώστε η Ryder να ολοκληρώσει πρώτα το θρίλερ Χαμένες Ψυχές.
- Από οντισιόν για τους ρόλους των ασθενών πέρασαν οι: Reese Witherspoon, Christina Ricci, Katie Holmes, Gretchen Mol, Kate Hudson, Alicia Witt, Sarah Polley και Rose McGowan.
- Για τον ρόλο της Λίζα, ο Mangold είχε συναντήσεις με την Courtney Love και την Alanis Morissette. Μαζί με αυτές, τον ρόλο τον απέρριψε η Parker Posey.
- Η Leelee Sobieski πήρε τον ρόλο της Νταίζη, αλλά αποχώρησε προτιμώντας να εμφανιστεί ως Ιωάννα της Λωραίνης σε μίνι σειρά του Christian Duguay.
- Ο Φαίδων Παπαμιχαήλ ήταν ο αρχικός διευθυντής φωτογραφίας, αλλά εγκατέλειψε για χάρη του The Million Dollar Hotel του Wim Wenders.
- Η Susanna Kaysen συμμετείχε μεν στην παραγωγή, αλλά ακολούθως κατηγόρησε τον σκηνοθέτη ότι πρόσθεσε “μελοδραματικές ανοησίες”, εφευρίσκοντας σημεία στην πλοκή που δεν υπήρχαν στο βιβλίο της.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 21/8/2016
Μια αξιολογότατη κοινωνική ταινία που παίρνει και σοβαρότερες διαστάσεις αφού βασίζεται στην αληθινή ιστορία της Σουζάνα Κέιζεν. Ο Τζέιμς Μάνγκολντ είναι ο ιδανικός σκηνοθέτης για αυτήν, όντας γνώστης του ανεξάρτητου κινηματογράφου, αλλά ταυτόχρονα και καλός χρήστης μιας mainstream ταινίας όπως της συγκεκριμένης. Μην ετοιμάζεστε για υπερβολές βασανιστικού τύπου, αλλά για μια τύπου θηλυκή εκδοχή του «Στη Φωλιά του Κούκου». Έτσι αισθάνεσαι εντονότερα και με ψυχραιμία τα λάθη της σωφρονιστικής κοινότητας, παρά να σε εκβίαζε η εικόνα με ακραίες καταστάσεις. Κυρίως έχουμε ένα θαυμάσιο ψυχόδραμα, με έξυπνα αναπτυσσόμενους χαρακτήρες κοριτσιών, δείγματα μιας αποτυχημένης κοινωνίας και όχι συγκεκριμένα ενός ψυχιατρείου. Η Γουαϊνόνα Ράιντερ δεν ήταν ποτέ καλύτερη, αν και τα ερμηνευτικά εύσημα τα πήρε η νεαρή τότε Αντζελίνα Τζολί, συνοδευόμενα από ένα Όσκαρ και μια Χρυσή Σφαίρα δεύτερου ρόλου. Καλή εδώ πράγματι η Τζολί, αν και σε αβανταδόρικο ρόλο, αλλά συνήλθε ερμηνευτικά μονάχα μετά από μια πενταετία και βάλε.
Βαθμολογία: