Ο τελειόφοιτος Τσάρλι Μπρούστερ νιώθει έτοιμος να κατακτήσει τον κόσμο! Όντας εξαιρετικά δημοφιλής και έχοντας στο πλευρό του την Έιμι, το πιο καυτό κορίτσι του σχολείου, δεν δείχνει να πολυενδιαφέρεται για τα κακεντρεχή σχόλια του κολλητού του, Εντ, ο οποίος τον συμβουλεύει να… χαλαρώσει λιγάκι. Ωστόσο, την ειδυλλιακή καθημερινότητά του στη γειτονιά έρχεται να αναστατώσει η άφιξη του Τζέρι, ενός γοητευτικού όσο και μυστηριώδους ξένου. Μια σειρά από εξαιρετικά ασυνήθιστα συμβάντα ωθούν τον Τσάρλι να παρακολουθήσει κρυφά τον νέο του γείτονα, κάτι που θα τον οδηγήσει σε μια αναπάντεχη διαπίστωση: του Τζέρι, του αρέσει να δαγκώνει!

Σκηνοθεσία:

Craig Gillespie

Κύριοι Ρόλοι:

Anton Yelchin … Charley Brewster

Colin Farrell … Jerry Dandrige

David Tennant … Peter Vincent

Christopher Mintz-Plasse … Edward ‘Evil Ed’ Lee

Imogen Poots … Amy Peterson

Toni Collette … Jane Brewster

Dave Franco … Mark

Reid Ewing … Ben Wegner

Chris Sarandon … Jay Dee

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Marti Noxon

Στόρι: Tom Holland

Παραγωγή: Michael De Luca, Alison R. Rosenzweig

Μουσική: Ramin Djawadi

Φωτογραφία: Javier Aguirresarobe

Μοντάζ: Tatiana S. Riegel

Σκηνικά: Richard Bridgland

Κοστούμια: Susan Matheson

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Fright Night
  • Ελληνικός Τίτλος: Νύχτα Τρόμου

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

Παραλειπόμενα

  • Ο Chris Sarandon είναι ο μόνος που συνδέει ερμηνευτικά την παλιά με τη νέα αυτή εκδοχή, αν κι έχει πλέον διαφορετικό και πολύ σύντομο ρόλο.
  • Σε αρχικά στάδια ήταν ο Heath Ledger υποψήφιος για τον Τζέρι, πριν φυσικά φύγει από τη ζωή.
  • Η DreamWorks Pictures έβγαλε την ταινία και σε RealD 3D.
  • Ο Steven Spielberg συμμετείχε επί της παραγωγής, κυρίως βοηθώντας με το μοντάζ.
  •  Μπορεί να μην υπήρξε κινηματογραφικό σίκουελ, αλλά στο βίντεο κυκλοφόρησε το Fright Night 2: New Blood (στο ελληνικό DVD ως Νύχτα Τρόμου 2), γυρισμένο στη Ρουμανία.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Ο Kid Cudi έγραψε κι ερμήνευσε για την ταινία το No One Believes Me.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 27/9/2011

Θα είμαι ειλικρινής, ομολογώντας πως ανέμενα τα χειρότερα. Δεν είναι πως έχω χάσει τελείως την πίστη μου στα ριμέικ, απλά δεν θεωρώ το ορίτζιναλ κάτι φοβερά σπουδαίο. Κι εκεί ήταν η έκπληξη. Έχουμε την επιστροφή των κανονικών βρικολάκων, έστω κι αυτών των αμερικανικών χαβαλετζίδικων 1980’s. Ούτε πολλές-πολλές καψούρες, ούτε πολύ-πολύ σοβαρότητα, ούτε γενικώς βρικόλακες γιαλαντζί. Βέβαια, για τον σκηνοθέτη Craig Gillespie δεν αποτελεί την ιδανική συνέχεια καριέρας από το Ο Λαρς και η Κούκλα του, αλλά βάζει το χεράκι του ώστε να μην αποτελεί η όλη σύνθεση μια από τις γνωστές νεανικές παραφωνίες.

Η ταινία του 1985 συναντά μια ολική ανακατασκευή στο σήμερα. Αφήνουμε λιγάκι τα περί αθωότητας και πάμε αρκετά προς το θέαμα. Επικρατεί ο χαρακτήρας του νεανικού θρίλερ μέσω των βασικών ηρώων (ακόμη κι ο Βίνσεντ μίκρυνε), αλλά οι βρικόλακες είναι πολύ πιο «ενισχυμένοι». Γίνεται και πιο έντονη η αντιπαράθεση γενεών (κάτι που είχε στον νου του από παλιά ο Tom Holland), με τη νέα γενιά να έρχεται σε αντιπαράθεση με την/τις επικίνδυνη/ες των μεγαλύτερων. Βέβαια, δεν υπάρχει καιρός για πολλά «ίντιγκο» μηνύματα, αφού επικρατεί ένας καλοστημένος χαβαλές, χωρίς πολλές-πολλές ποιοτικές απαιτήσεις. Πάρα πολύ καλή και η επιλογή του Colin Farrell, έστω κι αν δεν κουνάει ερμηνευτικά το δαχτυλάκι του…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

21 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *