
Τα Πέντε Βράδια μιας Αγάπης
- Pyat Vecherov
- Five Evenings
- 1979
- ΕΣΣΔ
- Ρωσικά
- Αισθηματική, Δραματική, Σινεφίλ
Μόσχα, γύρω στα τέλη των 1950. Ο Αλεξάντρ Ίλιν εγκαταλείπει τη νεαρή φίλη του κι επισκέπτεται την παλιά του ερωμένη, Ταμάρα, που είχε να δει εδώ και 15 χρόνια. Οι δυο τους είχαν ζήσει στο παρελθόν μια παθιασμένη ερωτική σχέση που διακόπηκε στην διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, επειδή ο νεαρός, φοιτητής τότε, Αλεξάντρ αρνήθηκε να συμμορφωθεί και ήρθε σε σύγκρουση με τους σταλινικούς μηχανισμούς και απομακρύνθηκε βίαια από τη Μόσχα. Ο Αλεξάντρ, λοιπόν, ξαναβρίσκει την παλιά του αγάπη που έχει παραμείνει ανύπαντρη, όπως κι ο ίδιος, και νοικιάζει ένα δωμάτιο στο σπίτι της, όπως και τότε. Η Ταμάρα, εργοδηγός σ’ ένα εργοστάσιο, ζει με τον νεαρό ανιψιό της, ενώ ο Αλεξάντρ δηλώνει πως είναι μηχανικός σε χημική βιομηχανία. Τώρα πια είναι και οι δύο κοντά στη μέση ηλικία, κουρασμένοι κι απογοητευμένοι από τη ζωή. Όταν συναντιούνται, με δυσκολία συγκρατούν τη συγκίνησή τους. Μέσα στα πέντε βράδια που μένει σπίτι της, θα παιχτεί το δράμα της ύπαρξής τους σε πέντε πράξεις.
Σκηνοθεσία:
Nikita Mikhalkov
Κύριοι Ρόλοι:
Lyudmila Gurchenko … Tamara Vasilyevna
Stanislav Lyubshin … Aleksandr Petrovich Ilijn
Igor Nefyodov … Slava
Aleksandr Adabashyan … Timofeyev
Valentina Telichkina … Zoya
Larisa Kuznetsova … Katya
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Aleksandr Adabashyan, Nikita Mikhalkov
Παραγωγή: Willie Geller
Μουσική: Yuli Kim
Φωτογραφία: Pavel Lebeshev
Μοντάζ: Maya Abar-Baranovskaya, Eleonora Praksina
Σκηνικά: Aleksandr Adabashyan, Aleksandr Samulekin
Κοστούμια: Maya Abar-Baranovskaya
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Pyat Vecherov
- Ελληνικός Τίτλος: Τα Πέντε Βράδια μιας Αγάπης
- Διεθνής Τίτλος: Five Evenings
- Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Πέντε Βράδια [επανέκδοσης]
Σεναριακή Πηγή
- Θεατρικό: Pyat Vecherov του Aleksandr Volodin.
Παραλειπόμενα
- Γυρίστηκε μέσα σε 26 μέρες με πρόχειρο τρόπο, ώστε ο Nikita Mikhalkov να κρατάει σε εγρήγορση το επιτελείο του ενώ εργάζονταν για το Μερικές Μέρες από τη Ζωή του Ομπλόμοφ. Παρόλα αυτά, έμελλε να μείνει από τα πλέον κλασικά του δημιουργού του.