
Πέντε φιλαράκια από την παιδική ηλικία πάντα ονειρευόντουσαν να μοιραστούν το ίδιο δωμάτιο. Όταν έρχεται η ευκαιρία να μετακομίσουν στο ίδιο σπίτι, η Τζούλια, ο Βαντίμ, ο Νέστορ και ο Τιμοτέ την αρπάζουν, ειδικά αφού ο Σαμιουέλ προσφέρεται να πληρώσει το μισό νοίκι. Μόλις που φτιάχνουν τα πράγματα τους και ο Σαμιουέλ ξαφνικά μένει άφραγκος. Αποφασίζει να μην το πει στους υπόλοιπους, καταλήγοντας να πουλάει «χόρτο» για να μπορεί να πληρώνει. Αλλά δεν είναι όλοι φτιαγμένοι να γίνουν βαποράκι, και όταν τα πράγματα σκουραίνουν, ο Σαμιουέλ δεν έχει παρά να στραφεί για βοήθεια στη μόνη οικογένεια που του απέμεινε: τα φιλαράκια του.
Σκηνοθεσία:
Igor Gotesman
Κύριοι Ρόλοι:
Pierre Niney … Samuel
Francois Civil … Timothee
Igor Gotesman … Vadim
Margot Bancilhon … Julia
Idrissa Hanrot … Nestor
Fanny Ardant … Fanny
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Igor Gotesman
Παραγωγή: Francois Kraus, Denis Pineau-Valencienne
Μουσική: Gush
Φωτογραφία: Julien Roux
Μοντάζ: Stephan Couturier
Σκηνικά: Nicolas de Boiscuille
Κοστούμια: Elise Bouquet, Reem Kuzayli
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Five
- Ελληνικός Τίτλος: Μπίζνες στο Παρίσι
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο: Five του Igor Gotesman.
Παραλειπόμενα
- Προέκταση του 28λεπτου ομότιτλου φιλμ του 2011. Εκεί ο Igor Gotesman είχε κάνει το ντεμπούτο του στη σκηνοθεσία υπό οποιοδήποτε μέσο, ενώ εδώ κάνει το κινηματογραφικό του. Επίσης, κι εκεί πρωταγωνιστούσε ο Francois Civil στον ίδιο ρόλο.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 18/6/2017
Οι Γάλλοι σπάνια ασχολούνται με τη νεανική κωμωδία, και ακόμα και το «Five» έχει κάποια δραματικά διαλείμματα που σπάνε τη χιουμοριστική συνέπεια. Η πρώτη ταινία του Ιγκόρ Γκοτεσμάν δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας, αλλά έχει μια καλοστημένη παρέα φίλων, ικανή να σου κρατήσει ευχάριστη παρέα. Ταυτόχρονα κοντά και μακριά από τις αμερικανικές της συγγένειες αλά «Superbad» (με κάποια δηλαδή δόση ακατάλληλων στιγμιότυπων), η ταινία παίρνει πόντους από το μοντέρνο της κλίμα, την μπιτάτη μουσική και το έξυπνο μοντάζ. Επίσης, οι χαρακτήρες των παιδιών πλάθουν ένα πολυδιάστατο μπουκέτο που όμως συγκλίνει, όπως δηλαδή συμβαίνει συνήθως και στην πραγματικότητα. Εκεί που χάνουμε είναι στις εναλλαγές δράματος-κωμωδίας, και ότι δυστυχώς από θέμα ουσίας είμαστε στο χλιαρό. Το νεανικό καστ είναι κεφάτο, αλλά μόνο ο Πιέρ Νινεΐ αποδεικνύει ότι είναι αληθινά ηθοποιός. Ξεκούραστο και μέσα στο σύγχρονο κλίμα, δεν συστήνεται σε ενήλικες, αλλά σε έφηβους που θέλουν να περάσουν ευχάριστα.
Βαθμολογία: