Ράμπο, το Πρώτο Αίμα (1982)

ΣΥΝΟΨΗ

Ο Τζον Ράμπο είναι ένας αποπροσανατολισμένος βετεράνος του Βιετνάμ. Κάνει ωτοστόπ από πόλη σε πόλη για να δει τους φίλους του από τον πόλεμο. Ένας σερίφης προσπαθεί να τον διώξει από την πόλη, κι όταν ο Ράμπο θα αρνηθεί, ο σερίφης θα τον συλλάβει. Θα δραπετεύσει από τη φυλακή αφού πρώτα θα πέσει θύμα κακοποίησης από τον σερίφη. Τώρα, είναι η σειρά του να απαντήσει.

Σκηνοθεσία:

Ted Kotcheff

Κύριοι Ρόλοι:

Sylvester Stallone … John J. Rambo

Brian Dennehy … σερίφης William ‘Will’ Teasle

Richard Crenna … συνταγματάρχης Samuel ‘Sam’ Trautman

Bill McKinney … Dave Kern

Jack Starrett … υπαστυνόμος Arthur ‘Art’ Galt

Michael Talbott … Balford

Chris Mulkey … Ward

David Caruso … Mitch Rogers

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Michael Kozoll, William Sackheim, Sylvester Stallone

Παραγωγή: Buzz Feitshans

Μουσική: Jerry Goldsmith

Φωτογραφία: Andrew Laszlo

Μοντάζ: Joan E. Chapman

Σκηνικά: Wolf Kroeger

Κοστούμια: Tom Bronson

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: First Blood
Ελληνικός Τίτλος: Ράμπο, το Πρώτο Αίμα
Εναλλακτικός Τίτλος: Rambo: First Blood [ανεπίσημος]

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

Μυθιστόρημα: First Blood του David Morrell.

Παραλειπόμενα

Ο Ted Kotcheff προσπαθούσε να διασκευάσει το βιβλίο του 1972 από το 1976. Όταν οι Mario Kassar, Andrew G. Vajna τού πρόσφεραν την ευκαιρία να κάνει πράξη ένα από τα σχέδια του, επέλεξε το συγκεκριμένο. Πρόσφερε τότε τον ρόλο στον Stallone, όπου τον αποδέχτηκε διαβάζοντας το σενάριο μέσα σε ένα σαββατοκύριακο.
Πριν καταπιαστεί με το σχέδιο ο Kotcheff, ο ρόλος προορίζονταν για τον Steve McQueen. Ήδη όμως το 1975 έδειχνε μεγάλος για να είναι βετεράνος του Βιετνάμ.
Για τον ρόλο του σερίφη προτάθηκαν ο Gene Hackman και ο Robert Duvall. Αμφότεροι αρνήθηκαν.
Ο ρόλος του Τρότμαν προορίζονταν για τον Lee Marvin, που όμως τον προσπέρασε. Έπειτα προσέλαβαν τον Kirk Douglas, μα παρότι έφτασε στο παρά πέντε από τα γυρίσματα, αποχώρησε επειδή δεν ήθελε αλλαγή του φινάλε σε σχέση με του βιβλίου. Άμεσα επικοινώνησαν με τον Rock Hudson, αλλά είχε προβλήματα υγείας. Ο Richard Crenna θεωρήθηκε ύστατη λύση, αλλά εντέλει συνέδεσε ως ηθοποιός το όνομα του με τον συγκεκριμένο ρόλο.
Σύμφωνα με τον Stallone, το αρχικό μοντάζ ήταν κοντά στις 3μιση ώρες, αλλά δεν έδειχνε διόλου καλό. Ο ίδιος ήθελε να αγοράσει τα δικαιώματα και να το καταστρέψει. Επακολούθησε όμως βαρύ μοντάζ, με την ταινία να βγαίνει στη μιάμιση ώρα.
Οι πρώτες κριτικές ήταν ανάμεικτες, αλλά το κοινό αγκάλιασε την ταινία και της πρόσφερε κέρδη 125,2 εκατομμυρίων δολαρίων, έναντι κόστους των 15. Αυτό γέννησε και το δεύτερο μεγάλο franchise για τον Stallone. Ένα franchise που δεν περιορίστηκε μονάχα στα σίκουελ, αλλά έγινε σειρά κινουμένων σχεδίων, κόμιξ, βιντεοπαιχνίδια, αλλά ακόμα και σειρά συλλεκτικών καρτών.

Μουσικά Παραλειπόμενα

Το επίσημο θέμα της ταινίας, το It’s a Long Road, έγινε και τραγούδι με τη φωνή του καναδού Dan Hill.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 7/8/2016

Όταν φέρνουμε στον νου μας το όνομα του Ράμπο, ποτέ δεν έχουμε υπόψη αυτή την πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση. Αν όμως δεν υπήρχαν τα σίκουελ, θα μιλούσαμε εύκολα για έναν από τους αληθινά καλούς ρόλους του Σιλβέστερ Σταλόνε, έναν ρόλο που στη συνέχεια παρέδωσε στην κρατική προπαγάνδα. Εδώ ο Ράμπο είναι απομεινάρι πολέμου, ένας παρίας για το σύστημα που του έμαθε να πολεμά, και είδος προς εξόντωση. Ο Τεντ Κότσεφ δουλεύει καλά αυτό το στοιχείο για αρκετή ώρα, και στη συνέχεια μας παραδίδει μια καλοστημένη περιπέτεια στις αμερικανικές «ζούγκλες», όπου ο Ράμπο φαντάζει ως ανήμερο θηρίο ανάμεσα σε πολιτισμένα «τέρατα». Μια παραβολή για τα προϊόντα του δυτικού πολιτισμού, που εξαντλούν τον τρίτο κόσμο προς όφελος του. Πρόκειται βέβαια, για να μην ξεχνιόμαστε, για μικρού βεληνεκούς περιπέτεια, πάντα στο action-hero κλίμα της εποχής, που αν δεν το στήριζαν οι φαν του Σταλόνε, δεν θα είχε αφήσει καμία απήχηση στο σήμερα.

Βαθμολογία: