11 χρόνια μετά την έκρηξη στην πτήση 180, ο Σαμ Λόουτον έχει τη φαντασίωση πως βρίσκεται πάνω σε μια γέφυρα κι αυτή καταρρέει σκοτώνοντας πολύ κόσμο. Καθώς το όραμα γίνεται πραγματικότητα, ο Σαμ καταφέρνει να επιβιώσει, σώζοντας και μερικούς άλλους. Όμως, ο Σαμ και η κοπέλα του, η Μόλι, αρχίζουν να συνειδητοποιούν πως ο θάνατος δεν είπε την τελευταία του λέξη.

Σκηνοθεσία:

Steven Quale

Κύριοι Ρόλοι:

Nicholas D’Agosto … Sam Lawton

Emma Bell … Molly Harper

Miles Fisher … Peter Friedkin

Ellen Wroe … Candice Hooper

Jacqueline MacInnes Wood … Olivia Castle

P.J. Byrne … Isaac Palmer

Arlen Escarpeta … Nathan Gregory

David Koechner … Dennis Lapman

Courtney B. Vance … πράκτορας Jim Block

Tony Todd … William Bludworth

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Eric Heisserer

Παραγωγή: Craig Perry, Warren Zide

Μουσική: Brian Tyler

Φωτογραφία: Brian Pearson

Μοντάζ: Eric A. Sears

Σκηνικά: David Sandefur

Κοστούμια: Jori Woodman

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Final Destination 5
  • Ελληνικός Τίτλος: Βλέπω το Θάνατο σου 5

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

Παραλειπόμενα

  • Η New Line Cinema είχε θέσει το τέταρτο μέρος ως φινάλε της σειράς, αλλά η εμπορική του επιτυχία επέφερε κι αυτό το πέμπτο μέρος.
  • Η αρχική σκέψη, προερχόμενη από τον παραγωγό Craig Perry, ήταν να είναι πρίκουελ της πρώτης ταινίας, αλλά αυτό εγκαταλείφθηκε.
  • Η ταινία είχε ανακοινωθεί ως 5nal Destination.
  • Μυθοπλαστικό ντεμπούτο για τον Steven Quale.
  • Τα κέρδη έφτασαν στα 157,9 εκατομμύρια δολάρια (έναντι κόστους των 40), που ήταν το δεύτερο καλύτερο σκορ για το franchise (μετά το προηγούμενο κεφάλαιο).
  • Η ταινία βγήκε και τρισδιάστατη.
  • Ο Tony Todd είχε δηλώσει πως αν αυτή ταινία είχε εμπορική απήχηση, θα γυρίζονταν ταυτόχρονα ακόμα 2. Ακόμα όμως κι αν χρειάστηκε να έρθει το 2019 για κάποια νέα είδηση πάνω σε αυτό, το σχέδιο παραμένει ανοιχτό για τη Warner Bros.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Ο Miles Fisher άδραξε την ευκαιρία και έβγαλε το βίντεο-κλιπ του για το New Romance με τη συμμετοχή ηθοποιών της ταινίας, σε μια παρωδία της λογικής της σειράς.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 29/8/2011

Οι φαν να κλείσουν θέση, οι υπόλοιποι να αναζητήσουν άλλη ταινία. Το νέο σίκουελ έχει αυτό το συστατικό που έκανε τη σειρά δημοφιλή: κουλοί θάνατοι. Και το έχει σε πολύ καλό βαθμό, σε σημείο κάποια από τα σεναριακά «τεχνάσματα» να είναι πανέξυπνα. Κατά τα άλλα, όμως, και μη με κακοκαρδίσετε, είναι μια μπαρουφούλα, κατώτερη κατά πολύ από το πρώτο μέρος, κατώτερη ακόμα κι από το προηγούμενο. Πέρα από τα στάνταρ που θα δούμε παρακάτω, έχει μια χαζή σοβαροφάνεια που μειώνει την αίσθηση του φαν. Ε, δεν μπορώ να δω δραματικά μια ταινία που στηρίζεται στην έννοια του «κουλού». Πώς να το κάνουμε;

Σε αυτό φταίει ο σκηνοθέτης που πήρε πολύ σοβαρά την πρώτη του σκηνοθετική δουλειά. Θα πετύχαινε ίσως, αλλά οι χαρακτήρες είναι οι συνηθισμένοι εφηβικοί και το σενάριο όταν δεν «σκοτώνει»… κοιμάται! Κι ενώ ο σκηνοθέτης στηρίζεται στο ότι αισθανόμαστε κάποια συμπάθεια για τους ήρωες, εμείς προτιμούσαμε να είναι τα παραδοσιακά «πρόβατα επί σφαγής». Μικρούλι το κακό, αφού αποζητώντας λιγάκι ανατριχίλα, βρίσκουμε εδώ άφθονη και με την cult φάτσα του Tony «Candyman» Todd να την προμελετάει. Μήπως ήρθε η ώρα το franchise να πάει παρακάτω; Ας πούμε, να ενωθεί με το Saw και τα θύματα του Jigsaw να γλυτώνουν και να την πατάνε έπειτα…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

14 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *