Ο Ξυπόλυτος Τζο

Ένας αγρότης από την Άιοβα, ο Ρέι Κινσέλα, ακούει μια απόκοσμη φωνή μέσα στα καλαμπόκια του, που του λέει «εάν το χτίσεις, αυτός θα έρθει». Αυτός αντιλαμβάνεται το μήνυμα ως προς το να χτίσει ένα γήπεδο του μπέιζμπολ στη φάρμα του. Όταν τελικά το γήπεδο είναι έτοιμο, εμφανίζονται τα φαντάσματα των παλιών παικτών της ομάδας του Σικάγο που είχαν αποκλειστεί το 1919 από το πρωτάθλημα. Ακόμα όμως ο Ρέι δεν έχει πλήρως αντιληφθεί τη σημασία όλων αυτών, κι ενώ οι φωνές συνεχίζονται, αυτός αποζητά έναν ερημίτη συγγραφέα που ίσως μπορεί να του αποκωδικοποιήσει τα μηνύματα.

Σκηνοθεσία:

Phil Alden Robinson

Κύριοι Ρόλοι:

Kevin Costner … Ray Kinsella

Amy Madigan … Annie Kinsella

Gaby Hoffmann … Karin Kinsella

James Earl Jones … Terence Mann

Ray Liotta … ‘Shoeless’ Joe Jackson

Timothy Busfield … Mark

Burt Lancaster … Δρ Archibald ‘Moonlight’ Graham

Frank Whaley … Archibald ‘Moonlight’ Graham (νεαρός)

Dwier Brown … John Kinsella

Lee Garlington … Beulah Gasnick

Anne Seymour … η εκδότρια

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Phil Alden Robinson

Παραγωγή: Charles Gordon, Lawrence Gordon

Μουσική: James Horner

Φωτογραφία: John Lindley

Μοντάζ: Ian Crafford

Σκηνικά: Dennis Gassner

Κοστούμια: Linda M. Bass

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Field of Dreams
• Ελληνικός Τίτλος: Ο Ξυπόλυτος Τζο
• Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Ο Ξυπόλητος Τζο

Σεναριακή Πηγή

• Μυθιστόρημα: Shoeless Joe του W.P. Kinsella.

Κύριες Διακρίσεις

• Υποψήφιο για Όσκαρ καλύτερης ταινίας, διασκευασμένου σεναρίου και μουσικής.

Παραλειπόμενα

• Ο Phil Alden Robinson είχε διαβάσει το μυθιστόρημα έναν χρόνο πριν την έκδοση του, το 1982, και του άρεσε τόσο που το έστειλε στους παραγωγούς Lawrence Gordon και Charles Gordon. Άμεσα ο Lawrence Gordon το έδωσε στην 20th Century Fox, αλλά παρά την επιμονή του αυτοί το έβρισκαν πολύ εσωτερικό και αντισυμβατικό. Ο Robinson όμως παράλληλα προσχωρούσε το σενάριο, με τη συχνή συμβουλή του W.P. Kinsella. Όταν ο Lawrence Gordon έφυγε από τη Fox, συνέχισε να προωθεί το σχέδιο, και το 1987 η Universal Pictures είπε το ναι.
• Παρότι του σκηνοθέτη τού άρεσε ο τίτλος Shoeless Joe, ήταν απόφαση της Universal η αλλαγή του. Αργότερα όμως ο Kinsella εκμυστηρεύτηκε στον Robinson ότι και ο αρχικός τίτλος του βιβλίου του ήταν The Dream Field, και είχε αλλαχτεί από τον εκδότη.
• Ο Kevin Costner δεν ήταν η αρχική επιλογή για τον πρώτο ρόλο, πιστεύοντας ότι δεν θα τον ενδιαφέρει μία ακόμα ταινία με μπέιζμπολ μετά το Η Κυρία και ο Ταύρος. Έτσι η πρόταση έγινε στον Tom Hanks, που ναι μεν την απέρριψε, αλλά διάβασε το σενάριο και δήλωσε πίστη στην επιτυχία του. Ο Costner τότε αποδέχτηκε να παίξει, αλλά και να συνεισφέρει χρήματα στην παραγωγή.
• Στο βιβλίο, ο χαρακτήρας του Terence Mann υπήρχε ως J.D. Salinger, ο διάσημος δηλαδή συγγραφέας. Αυτός όμως απείλησε με μήνυση την παραγωγή στο ενδεχόμενο της χρησιμοποίησης του ονόματος του, με αποτέλεσμα της αλλαγή του με έναν καθαρά μυθοπλαστικό χαρακτήρα.
• Για τον “Ξυπόλητο Τζο” αναζητούνταν ένας γηραιότερος του Kevin Costner ηθοποιός. Παρόλα αυτά, ο Ray Liotta επιλέχτηκε από τον Robinson, με σκοπό να αλλάξει χαρακτηριστικά ο ήρωας.
• Ο Burt Lancaster δεν δέχτηκε εξαρχής, αλλά τον μετέπεισε ένας φίλος του, που τύχαινε φανατικός φίλος του μπέιζμπολ.
• Η ταυτότητα του ηθοποιού που παρέχει τη “φωνή” στην ταινία παραμένει άγνωστη. Επί χρόνια οι περισσότεροι πίστευαν ότι ανήκει είτε στον Costner είτε στον Liotta. Ο συγγραφέας όμως του βιβλίου κάποια στιγμή δήλωσε πως πρόκειται για τον Ed Harris, που συνδέονταν με την παραγωγή ως σύζυγος της Amy Madigan.
• Σε ρόλους κομπάρσων διακρίνονται οι ακόμα άγνωστοι Ben Affleck και Matt Damon. Υποδύονται δύο φίλους του αθλήματος στο πάρκο Φένγουεϊ.
• Ο Robinson είχε μεγάλο άγχος και πίεση κατά τα γυρίσματα, θεωρώντας ότι η επιμονή όλων να γίνει μια μεγάλη ταινία, αδικούσε την πρωτόλεια ύλη του βιβλίου. Ήταν ο Lawrence Gordon που τον έπειθε ότι όλα θα πήγαιναν καλά.
• Η φάρμα της ταινίας πήρε τουριστική δημοσιότητα, και αργότερα πουλήθηκε στην εταιρεία Go The Distance Baseball, LLC για ποσό που λέγεται ότι έφτασε τα 5,4 εκατομμύρια δολάρια.

Μουσικά Παραλειπόμενα

• Ο Leonard Bernstein ήταν η πρώτη επιλογή για τη μουσική, αλλά δεν έβρισκε καθόλου χρόνο. Όταν ο James Horner αποδέχτηκε βλέποντας πρώτα κάποια αμοντάριστά πλάνα, η Universal χαροποιήθηκε περιμένοντας κάτι επικά ορχηστρικό, όπως στο Αμέρικαν Στόρι. Ο συνθέτης όμως παρέδωσε κάτι “προσγειωμένο” και σύγχρονο, που παρότι απογοήτευσε το στούντιο έφτασε στις υποψηφιότητες των Όσκαρ και των Grammy.