Ο Κυνηγημένος
- Erased
- The Expatriate
- 2012
- Καναδάς
- Αγγλικά
- Δράσης, Θρίλερ, Κατασκοπική
- 07 Φεβρουαρίου 2013
Ένας πρώην πράκτορας της ΣΙΑ κάνει νέο ξεκίνημα στο Βέλγιο με την επί χρόνια αποξενωμένη 15χρονη κόρη του. Πιάνει δουλειά σε μια πολυεθνική εταιρία ως εξπέρ σε θέματα ασφαλείας. Μια ημέρα, πηγαίνει να πιάσει δουλειά, για να δει πως η εταιρία δεν υπάρχει πια, όλοι οι υπάλληλοι έχουν εξαφανιστεί και ο βοηθός του είναι ένας εκπαιδευμένος πράκτορας που έχει σκοπό να δολοφονήσει αυτόν και την κόρη του. Τώρα, πατέρας και κόρη είναι φυγάδες, και αν θέλουν να επιβιώσουν, πρέπει να αντεπεξέλθουν των διαφορών τους.
Σκηνοθεσία:
Philipp Stolzl
Κύριοι Ρόλοι:
Aaron Eckhart … Ben Logan
Liana Liberato … Amy Logan
Olga Kurylenko … Anna Brandt
Neil Napier … Derek Kohler/Markus Wolf
Kate Linder … διευθύντρια Gibbons
Alexander Fehling … Floyd
Garrick Hagon … James Halgate III
Eric Godon … Maitland
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Arash Amel
Παραγωγή: Claude Leger, Adrian Politowski, Karl Richards, Jonathan Vanger
Μουσική: Jeff Danna
Φωτογραφία: Kolja Brandt
Μοντάζ: Dominique Fortin
Σκηνικά: Jean-Francois Campeau
Κοστούμια: Pascaline Chavanne
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Erased
- Ελληνικός Τίτλος: Ο Κυνηγημένος
- Διεθνής Τίτλος: The Expatriate
Παραλειπόμενα
- Πρώτη αγγλόφωνη ταινία για τον γερμανό Philipp Stolzl, που είχε όμως ήδη εργασιακό δεσμό με τη γλώσσα μέσω του χώρου των βίντεο-κλιπ.
- Μόνο στον Καναδά και στις ΗΠΑ κυκλοφόρησε ως Erased, μια και παντού αλλού προωθήθηκε ως The Expatriate.
- Ενώ κόστισε 12 εκατομμύρια δολάρια, το φιλμ εισέπραξε μόλις 1,3.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 26/10/2013
Κλασική περίπτωση μη-αμερικανού σκηνοθέτη που δεν μπορεί να προσαρμοστεί στην «πρώτη εθνική» του αγγλόφωνου. Ο γερμανός Φιλίπ Στολτζ κάνει όσα δημιουργικά λάθη μπορεί για να μας αποκόψει από ένα πακέτο που καταρχήν μοιάζει ψυχαγωγικό. Έχει γραφτεί με τη σωστή δόση δράσης κι ανάπτυξης πλοκής, στα χνάρια ενός παραδοσιακού κατασκοπικού θρίλερ, αλλά σε όλα του είναι λίγο. Ο Άαρον Έκχαρντ δεν είναι και στην καλύτερη του φόρμα (σπάνια είναι…), ενώ η πανέμορφη Όλγα Κιριλένκο δεν πάει πίσω, αλλά κρατάει ρόλο κλειδί για την εξέλιξη του σεναρίου κι ως προς αυτό δένει με το σύνολο ευπρεπώς. Γενικά, είναι ένα υποσχόμενο δίωρο για τον θεατή που επιθυμεί την ελάχιστη σκέψη στη δράση του, αλλά ευτυχεί ελάχιστα στο να καλύψει επαρκώς τις υποσχέσεις του.
Βαθμολογία: