Σε ένα κοντινό μέλλον, μια εχθρική εξωγήινη φυλή, οι Φόρμιξ, έχουν επιτεθεί στη Γη. Αν δεν υπήρχαν οι ηρωικές ενέργειες του διοικητή του διεθνούς αστροστόλου Μαζέρ Ραχμαν, όλα θα είχαν χαθεί για την ανθρωπότητα. Προετοιμάζοντας την αντεπίθεση, ο συνταγματάρχης Γκραφ κι ο διεθνής στρατός εκπαιδεύουν τους καλύτερους νέους, ώστε να βρεθεί ο νέος Ραχμάν. Ο Έντερ Γουίγκιν είναι ένας από αυτούς. Είναι ένας δειλός αλλά στρατηγικά ευφυής νεαρός που αποτραβιέται από το σχολείο για να ενωθεί με τους επίλεκτους. Από τη στιγμή της άφιξης του στο Σχολείο Πολέμου, πετυχαίνει να ξεχωρίσει σε όλες τις δύσκολες δοκιμασίες, κερδίζοντας τον σεβασμό. Στα μάτια του Γκραφ, αυτός είναι η νέα μεγάλη ελπίδα και τον προωθεί σε σχολή διοίκησης.

Σκηνοθεσία:

Gavin Hood

Κύριοι Ρόλοι:

Asa Butterfield … Andrew ‘Ender’ Wiggin

Harrison Ford … συνταγματάρχης Hyrum Graff

Hailee Steinfeld … Petra Arkanian

Viola Davis … ταγματάρχης Gwen Anderson

Ben Kingsley … Mazer Rackham

Abigail Breslin … Valentine Wiggin

Aramis Knight … Bean

Suraj Partha … Alai

Moises Arias … Bonzo Madrid

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Gavin Hood

Παραγωγή: Orson Scott Card, Robert Chartoff, Lynn Hendee, Alex Kurtzman, Linda McDonough, Roberto Orci, Gigi Pritzker, Ed Ulbrich

Μουσική: Steve Jablonsky

Φωτογραφία: Donald McAlpine

Μοντάζ: Lee Smith, Zach Staenberg

Σκηνικά: Sean Haworth, Ben Procter

Κοστούμια: Christine Bieselin Clark

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Ender’s Game
  • Ελληνικός Τίτλος: Η Εκδίκηση του Ender

Σεναριακή Πηγή

  • Μυθιστόρημα: Ender’s Game του Orson Scott Card.

Παραλειπόμενα

  • Από το 1985 που εκδόθηκε το μυθιστόρημα, ο συγγραφέας Orson Scott Card ήταν διστακτικός στο να δώσει τα δικαιώματα για ταινία. Όπως ο ίδιος δήλωσε, μέσα στις δεκαετίες του 1980 και του 1990 του δόθηκαν πολλές ευκαιρίες από χολιγουντιανά στούντιο για κάτι τέτοιο, αλλά όλα σταμάταγαν πάνω στη δημιουργική ελευθερία που θα είχαν πάνω στο έργο του. Το 1996, αποφάσισε να γράψει μόνος του το σενάριο. Το 2003, το κατέθεσε έτοιμο στη Warner Bros., και αυτοί ετοίμαζαν με κάποιες μετατροπές να το δώσουν στον Wolfgang Petersen. Τέσσερα χρόνια αργότερα, όμως, ο Card αποφάσισε κι έγραψε ένα ολότελα καινούργιο σενάριο, και πάνω σε αυτό δούλεψε ο Gavin Hood.
  • Το 1999, ο συγγραφέας όρισε ως ιδανικό Έντερ τον Jake Lloyd, και ότι με το κατάλληλο σενάριο και σκηνοθεσία να απέδιδε καλύτερα από την Αόρατη Απειλή. Όταν το 2009 η ταινία ήταν στα σκαριά, είπε ότι προτιμά τον Nathan Gamble, αλλά είχε κάπως μεγαλώσει για τον ρόλο.
  • Η οργάνωση Geeks OUT οργάνωσε μποϊκοτάζ για την ταινία, βασισμένοι πάνω στις απόψεις του συγγραφέα για την ομοφυλοφιλία και τους ομόφυλους γάμους. Το κάλεσμα βρήκε ανταπόκριση κι από μερίδα του τύπου και άλλων οργανώσεων.
  • Ταυτόχρονα με το φιλμ κυκλοφόρησαν το βιβλίο Ender’s Game: Inside the World of an Epic Adventure, το επιτραπέζιο παιχνίδι Ender’s Game Battle School, αλλά και διάφορα άλλα είδη, όπως μπλουζάκια και ημερολόγιο.
  • Παρότι η ταινία δεν διέπρεψε στα ταμεία (είχε έσοδα 125,5 εκατομμύρια δολάρια, έναντι όμως μπάτζετ των 115), μέχρι και το 2014 ένα σίκουελ ήταν στα χαρτιά. Έκτοτε δεν αναφέρθηκε ποτέ ξανά.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 23/1/2014

Μου θύμισε υπερβολικά την περίπτωση του «Στρατιώτες του Σύμπαντος». Θεωρώ, βέβαια, ένα κλικ παραπάνω τους «στρατιώτες», αλλά κυρίως μιλάω για δυναμική μιας πλούσιας σε χρήμα μιλταριστική sci-fi ταινίας που επιθυμεί βαθιά να γίνει ολόκληρο franchise. Λέγοντας πρωτίστως πως λογικά δεν θα γίνει η επιθυμία του πραγματικότητα, η «Εκδίκηση του Ender» δεν χαίρει αυτού του «κάτι» (ή να το πω αλλιώς, των «κωδικών για φαν») που κάνει μια ταινία αγαπητή σε κοινό τύπου «Αγώνες Πείνας» κι ως εκ τούτου κανείς δεν θα προσδοκεί τη συνέχεια του. Έχοντας αυτά στον νου, το μοιραίο λάθος του «Ender» είναι πως επένδυσε πολλά στο πιθανό franchise και μοιάζει με λειψή ταινία. Και το πλέον πιθανό είναι πως θα δούμε σίκουελ κατευθείαν για το home-cinema, και δεν θα καμαρώσουμε ποτέ τον νεαρό ήρωα να μεγαλώνει…

Τα περισσότερα λάθη του φιλμ τα φορτώνεται ο νοτιοαφρικανός Gavin Hood. Αναλώνεται σε μια ανάλυση χαρακτήρων άνευ προηγουμένου, και ταυτόχρονα δεν μπορεί να κάνει αγαπητούς αυτούς τους χαρακτήρες, μια κι επικρατεί μια γενική αφέλεια στο στόρι. Υποτίθεται ότι βλέπουμε μια αντιπολεμική ταινία κι αυτή είναι φουλ στην πολεμική εκπαίδευση, ενώ εμείς πιάνουμε ενοχικά τον εαυτό μας να παρακαλάει για ένα θεαματικό φινάλε γεμάτο μάχη. Όχι, δεν έχει πολλή δράση το φιλμ, παρότι δικαιολογεί τα χρήματα που δαπανήθηκαν για αυτό. Κι έτσι, το αργό κομμάτι κουράζει σε σημεία, μια και δεν μπορεί να μας κερδίσει απόλυτα και σεναριακά. Το κόλπο, όμως, είναι να μπορέσετε να το δείτε αυτόνομα. Μόνο έτσι, θα δείτε μια ενδιαφέρουσα όσο και παραδοσιακού τύπου ταινία επιστημονικής φαντασίας, με δυνατά -χωρίς να είναι πρωτόγνωρα- εφέ, χωρίς ανάγκη σκέψης και με ερμηνείες λιγάκι καλύτερες από μια μέση ταινία του είδους. Είναι καθαρά θέμα προσδοκιών…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

16 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *