Ελκάνο & Μαγγελάνος: Ο Πρώτος Περίπλους της Γης
- Elcano y Magallanes: La Primera Vuelta al Mundo
- Elcano & Magellan: The First Voyage Around the World
- 2019
- Ισπανία
- Ισπανικά, Βασκικά
- Ιστορική, Κινούμενα Σχέδια, Οικογενειακή, Περιπέτεια
- 02 Ιουνίου 2022
Οι ατρόμητοι θαλασσοπόροι, ο πασίγνωστος Μαγγελάνος που ξεκίνησε το ταξίδι, και ο λιγότερο γνωστός Ελκάνο που το ολοκλήρωσε, αποδεικνύουν πως η Γη είναι στρογγυλή. Για να το πετύχουν όμως αυτό, οι δύο τολμηροί άνδρες πάνε κόντρα σε όλες τις αντιξοότητες, αψηφώντας τις φουρτούνες, τους λιμούς και τις επιθέσεις από εχθρικές φυλές, κατόρθωνοντας να αλλάξουν για πάντα την Ιστορία.
Σκηνοθεσία:
Angel Alonso
Κύριοι Ρόλοι:
Kiko Jauregui … Juan Sebastian Elcano/βασιλιάς του Cebu (φωνή)
Inaki Beraetxe … Fernando de Magallanes (φωνή)
Aintzane Krujeiras … Samar (φωνή)
Jose Vera … Paco (φωνή)
Ander Vildosola Gala … Antonio Pifagetta (φωνή)
Kandido Uranga … Alvaro Dacosta (φωνή)
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Jose Antonio Vitoria, Garbine Losana
Παραγωγή: Ricardo Ramon
Μουσική: Joseba Beristain
Μοντάζ: Angel Alonso
Σκηνικά: Angel Alonso
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Elcano y Magallanes: La Primera Vuelta al Mundo
- Ελληνικός Τίτλος: Ελκάνο & Μαγγελάνος: Ο Πρώτος Περίπλους της Γης
- Διεθνής Τίτλος: Elcano & Magellan: The First Voyage Around the World
- Εναλλακτικός Τίτλος: Elcano Lehen Mundu Bira [βασκικά]
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων στα Goya.
Παραλειπόμενα
- Τεχνική: Computer-animated (ψηφιακό)
- Στην Ισπανία έκανε πρεμιέρα κατά την 500ή επέτειο του ταξιδιού.
- Στις Φιλιππίνες ξέσπασαν αντιδράσεις για την ανακριβή εικόνα που δίνεται στους προγόνους τους, και ειδικά τον ηγέτη Λαπουλάπου.
- Και στα ελληνικά, με τις φωνές των: Χάρης Αριστείδους (Ελκάνο), Μάρκος Δρουσιώτης (Ντα Κόστα), Μένιος Σωτηρέλλης (Μαγγελάνος), Μαρία Κάνθερ (Σαμάρ), Άντονυ Παπαμιχαήλ, Μαρία Μαχλαμούζη, Λουκάς Ζήκος, Χρήστος Γρηγοριάδης, Πέτρος Κονόμου, Δημήτρης Φύριος. Μετάφραση: Φανή Καρόζη.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Η ποπ μπάντα των La Oreja De Van Gogh ερμηνεύει για την ταινία το Confia en el Viento.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 28/5/2022
Οι Ισπανοί έχουν καθιερώσει μια δική τους οπτική στο ψηφιακό σχέδιο, και δεν δείχνουν να θέλουν να την εγκαταλείψουν ούτε εδώ. Για να την εντοπίσουμε σωστότερα, θα έπρεπε μοιραία να παίζαμε ένα παιχνίδι κολοκυθιάς ανάμεσα στο ευρωπαϊκό και το αμερικανικό κινούμενο σχέδιο, που δεν ξέρω τι νόημα θα είχε. Η ουσία είναι πως ενώ αναγνωρίζεις την Ισπανία κι εδώ, ελάχιστη σημασία έχει…
Σε σχέση με τους εγχώριους συγγενείς, πρέπει να αποδεχτούμε ότι έχει γίνει πάρα πολύ καλή δουλειά στον σχεδιασμό των ντεκόρ. Ειδικά η εικόνα των καραβιών είναι ζηλευτή. Αυτό όμως αναγάγει σε ακόμα μεγαλύτερη παραφωνία την αντίστοιχη εικόνα των ηρώων. Αφού ξεπεράσουμε το γεγονός ότι οι Πορτογάλοι είναι κατά βάση πράσινοι και σαν καλικάντζαροι (!), εκτός κι αν είσαι ο Μαγγελάνος που υπηρετείς την Ισπανία (!!), όλα αυτά τα πρόσωπα είναι το λιγότερο κιτς. Είναι σαν να ήθελαν να κάνουν κάτι που παραπέμπει σε stop-motion, χωρίς όμως να έχει καμία από τις χάρες της εν λόγω τεχνικής.
Αυτό το μικρό αλλά καταλυτικό για το μάτι θεματάκι, συνοδεύεται από το ότι πουθενά η ταινία δεν πείθει περί της όποιας ιστορικής αλήθειας. Δεν καταλαβαίνεις καν πότε κάνει πλάκα το σενάριο, ή θέλει να αναπαράγει ιστορικά στιγμιότυπα. Πλάι σε αυτό, η περιπέτεια δεν είναι ικανή να αντιπαρατεθεί των αδυναμιών, αφού η πλοκή είναι στα μεγαλύτερα σημεία της στατική, δίχως να περνάει στον θεατή το αδιανόητο για την εποχή εκείνη (ακόμα δεν ήταν βέβαιοι αν η Γη είναι στρογγυλή ή επίπεδη), να κάνεις έναν ολοκληρωμένο γύρο του πλανήτη. Ίσως το λάθος εδώ να έγινε με την επιμονή σε ρεαλιστικά μοτίβα, μια και αν δεν μπορείς να μιλήσεις επιστημονικά με απόλυτη ορθότητα, η φαντασία είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει διαθέσιμο για να κάνεις το αδιάφορο ενδιαφέρον. Λείπει από εδώ μέσα ένα θαλάσσιο τέρας να κάνει τη διαφορά…
Χωρίς να πρέπει να το πάρεις σοβαρά, αν και το ίδιο ανά σημεία μαρτυράει ότι παίρνει τον εαυτό του κάπως έτσι, δεν είναι η χειρότερη λύση για μια έξοδο με κάποιον «συγγενικό κοντό» που καλό θα ήταν να αρχίζει από νωρίς να αγαπάει την ιστορία. Και ως τέτοιο, ανάλαφρο είναι, χαλαρό είναι, κι αφήνουμε την κριτική να την πάρει ο ψηφιακός ωκεανός…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
