Εκπαίδευση στη Σιβηρία (2013)

ΣΥΝΟΨΗ

Στη Σιβηρία, σε μια περιοχή ανάμεσα στη Μολδαβία και την Ουκρανία, υπάρχει μια κοινότητα από «έντιμους εγκληματίες», η Ούρκα. Εκεί έστελνε ο Στάλιν όλα τα «εγκληματικά αποβράσματα» της ρώσικης κοινωνίας. Η Ούρκα έχει αναπτύξει τους δικούς της κώδικες τελετουργικού σεβασμού και αφοσίωσης. Εκεί τα όπλα είναι «φυλαχτά» και τοποθετούνται στα εικονοστάσια των σπιτιών τους. Εκεί μαθαίνουν να χειρίζονται το μαχαίρι από έξι χρονών. Οι γυναίκες, τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι προστατεύονται, και όλα τα έμβια όντα είναι αντικείμενο σεβασμού. Μόνη εξαίρεση αποτελούν οι αστυνομικοί και οι στρατιωτικοί, αφού αυτοί αντιμετωπίζονται μόνο με στυγνή βία.

Σκηνοθεσία:

Gabriele Salvatores

Κύριοι Ρόλοι:

John Malkovich … παππούς Kuzya
Arnas Fedaravicius … Kolyma
Vilius Tumalavicius … Gagarin
Peter Stormare … Ink
Eleanor Tomlinson … Xenya
Jonas Trukanas … Mel
Vitalij Porshnev … Vitalic
James Tratas … Shorty

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Stefano Rulli, Sandro Petraglia, Gabriele Salvatores
Στόρι: Stefano Rulli, Sandro Petraglia
Παραγωγή: Marco Chimenz, Gina Gardini, Giovanni Stabilini, Riccardo Tozzi
Μουσική: Mauro Pagani
Φωτογραφία: Italo Petriccione
Μοντάζ: Massimo Fiocchi
Σκηνικά: Rita Rabassini
Κοστούμια: Patrizia Chericoni

INFO

Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Home Cinema.
Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Educazione Siberiana
Ελληνικός Τίτλος: Εκπαίδευση στη Σιβηρία
Διεθνής Τίτλος: Siberian Education
Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: Deadly Code [ΗΠΑ]

Σεναριακή Πηγή

Μυθιστόρημα: Educazione Siberiana του Nicolai Lilin.

Κύριες Διακρίσεις

Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, παραγωγή, μουσική, φωτογραφία, σκηνικά, κοστούμια, τραγούδι (Novij Den), ειδικά εφέ, μακιγιάζ και κομμώσεις στα David di Donatello.

Παραλειπόμενα

Βασίζεται σε προσποιητές αυτοβιογραφικές μνήμες του Nicolai Lilin, που άλλαξε το όνομα του από Nikolai Verzhbitsky. Όταν εκδόθηκε το ομώνυμο μυθιστόρημα αναγράφονταν ως βιογραφικό, ώσπου η έρευνα ενός ρώσου δημοσιογράφου αποκάλυψε τη λογοτεχνική απάτη.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 10/6/2014

Ο Γκαμπριέλε Σαλβατόρες («Μεντιτερανέο», «Εγώ Δε Φοβάμαι») θέλησε να κάνει ένα επαρχιακό έπος της μαφίας αλά Σκορτσέσε ή Λεόνε στη μετά την περεστρόικα Σιβηρία, χωρίς επιτυχία. Η όλη αφήγηση είναι ακαδημαϊκή και πομπώδης χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον στην εξέλιξη (προσπαθώντας να «γεμίσει» με φλας-μπακ της παιδικής ηλικίας δύο ηρώων) και χωρίς πραγματική δόμηση των χαρακτήρων. Οι κεντρικοί ήρωες, δύο νέοι στρατολογημένοι από τον «νονό» Μάλκοβιτς, αλλά και ο ίδιος, απλά μοστράρουν ως χαρακτηριστικοί τύποι, με τον σπουδαίο ηθοποιό να λέει που και που βαθυστόχαστα λόγια και με τη μουσική να προσπαθεί να ανεβάσει το δραματικό επίπεδο που λείπει απ` το σενάριο. Όλα είναι μια επίδειξη (εντυπωσιασμού) του συνταιριάσματος της βίας κι αρπαγής με τη θρησκεία και τα ιδανικά της συμμορίας-σέκτας, κάτι που βλέπουμε σε οποιοδήποτε b-movie. Χώρια που η αγγλική γλώσσα επί ρωσικού εδάφους με διάφορες ξενικές προφορές δεν βοηθάει καθόλου.

Βαθμολογία: