Tρεις πενηντάρηδες, φίλοι και συγγενείς, βλέπουν την ήσυχη ζωή τους να τινάζεται στον αέρα με τα καμώματα των κοριτσιών τους. Η Βαλεντίνα, η κόρη του γιάπη δικηγόρου Αρτούρο, παρατάει τον γαμπρό την ημέρα του γάμου τους, για τα μάτια της Άλεξ, μιας απελευθερωμένης μαύρης κοπέλας, βίγκαν και αντικαπνίστριας! Η Μάρτα, η κόρη του αστυνομικού Αντόνιο, τα ‘χει φτιάξει με τον Σιμόνε, έναν ζόρικο ράπερ, που καπνίζει χασίς και τα χώνει με τη μουσική του στους «μπάτσους», ενώ η Σάρα, η κόρη του Πόλι, ετοιμάζεται να φύγει για τις Ηνωμένες Πολιτείες για να χαρεί τον έρωτά της με τον Λουίτζι, ένα γυναικά, πρώην συμμαθητή και συνομήλικο του πατέρα της. Είναι αυτονόητο πως οι τρεις συντηρητικοί μπαμπάδες απορρίπτουν μετά βδελυγμίας τις σχέσεις των υπέροχων κοριτσιών τους, θεωρώντας τις εντελώς ακατάλληλες γι’ αυτά. Έτσι, θα ενώσουν τις δυνάμεις τους για να επαναφέρουν τις μικρές στον σωστό δρόμο, ακόμα και με κίνδυνο να κλονιστεί, από τις ανορθόδοξες πράξεις τους, η σχέση τους με τις γυναίκες τους.
Σκηνοθεσία:
Rolando Ravello
Κύριοι Ρόλοι:
Marco Giallini … Arturo
Vincenzo Salemme … Antonio
Giuseppe Battiston … Sergio
Isabella Ferrari … Isabella
Claudia Pandolfi … Alice
Valentina Lodovini … Paola
Matilde Gioli … Valentina
Lorena Cesarini … Alexia
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Rolando Ravello, Fabio Bonifacci
Παραγωγή: Roberto Sessa
Μουσική: Maurizio Filardo
Φωτογραφία: Fabrizio Lucci
Μοντάζ: Chiara Griziotti
Σκηνικά: Chiara Balducci
Κοστούμια: Maria Luisa Montalto
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: E per il Tuo Bene
- Ελληνικός Τίτλος: Τρία Υπέροχα Κορίτσια
- Διεθνής Τίτλος: Three Perfect Daughters
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Είναι για το Καλό σου (2017)
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο: Είναι για το Καλό σου των Manuel Burque, Josep Gatell.
Παραλειπόμενα
- Λόγω της πανδημίας, η ταινία βγήκε στην Ιταλία μέσω του Prime Video.
- Ριμέικ του ισπανικού Είναι για το Καλό σου (2017) του Carlos Theron.
Κριτικός: Λήδα-Ειρήνη Αδάμου
Έκδοση Κειμένου: 20/5/2021
Σε τι αποσκοπεί ακριβώς ο σκηνοθέτης Rolando Ravello με την πρόσφατη κομεντί του, είναι ξεκάθαρο εξαρχής: να καταπιαστεί δηλαδή κι αυτός με το περιβόητο αυτό χάσμα των γενεών. Από κοινού λοιπόν με τον Fabio Bonifacci στο σενάριο αναπαριστούν τις γονεϊκές αυτές συμπεριφορές, τις οποίες κι έχουμε συναντήσει σε πληθώρα ταινιών, απέναντι στις εν δυνάμει παραστρατημένες επιλογές των τέκνων τους!
H μόνη εξαίρεση στο επαναλαμβανόμενο αυτό «αφήγημα» δυο γενεών που προσπαθούν απεγνωσμένα να επικοινωνήσουν είναι ο «κατευναστικός» ρόλος τριών μητέρων, στο πνεύμα της σύγκρουσης, που κατά το φιλμ καλλιεργούν ως επί το πλείστον τρεις πατεράδες, όταν αποπειρώνται να μποϋκοτάρουν τις ερωτικές σχέσεις των θυγατέρων τους! Το ότι συνεπώς το μεν τετριμμένο αφήγημα της ταινίας είναι τρόπον τινά φεμινιστικό, είναι κι αυτό που κάπως το διαφοροποιεί από οποιοδήποτε άλλο φιλμ πραγματεύεται τυχόν συγκρούσεις μεταξύ δύο επάλληλων γενεών. Βέβαια, το ζήτημα εδώ είναι ποια είναι ακριβώς αυτή η φεμινιστική οπτική, κάτι που οι Ravello και Bonifacci δεν μας ξεκαθαρίζουν επακριβώς, αλλά εν αντιθέσει αφήνουν να πλανάται στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα, την εξελικτική δυναμική ενός άτυπου δεσμού μεταξύ μάνας και κόρης και πόσο αυτή υστερεί εντέλει συγκριτικά με την αντίστοιχη δυναμική στη σχέση μεταξύ πατέρα και κόρης, που προσκολλάται στα κλασικά στερεότυπα, τα οποία αντανακλούν τυχόν φροϋδικά σύνδρομα (βλ. Σύμπλεγμα της Ηλέκτρας).
Προσωπικά μιλώντας, να σημειώσω πως τοιουτοτρόπως και δεδομένων των παραπάνω, όποιο φεμινιστικό αφήγημα κι αν ίσχυε μέχρι στιγμής, συγκριτικά πάντα με μια πιο σύγχρονη φεμινιστική οπτική, την οποία με τη σειρά της έχουμε να δει να παίρνει σάρκα και οστά σε άλλες ταινίες, δείχνει να καταρρέει ως προς τη διαφορετικότητα του. Βέβαια, από την άλλη, είναι δεδομένο πως κάθε φιλμ με φεμινιστική θεματολογία δύναται να είναι ιδωμένο από τη δικιά του προσωπική οπτική.
Να σημειώσουμε τέλος πως η «επαναληπτική» διάθεση του φιλμ, ανανεώνεται επίσης κι από τις φρέσκιες ερμηνείες, οι οποίες είναι τόσο δυναμικά μπασμένες στο πνεύμα της ταινίας, καθώς και αρκετά δεμένες μεταξύ τους, που είναι πράγματι αδύνατο να περάσουν απαρατήρητες. Κρατούν έτσι σώα την ταινία, αναιρώντας την πιθανότητα το φιλμ του Rolando Ravello να κουράσει τα ζεστά καλοκαιρινά βράδια του θεατή, σε όσα κλισέ με φεμινιστικό περιτύλιγμα κι αν υποπίπτει…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
