1986… Πρώτη ημέρα στο γυμνάσιο για τον Χάρι Ντιουν και τον Λόιντ Κρίστμας. Δύο έφηβοι που δεν κόβει και πολύ το μυαλό τους… Σαν να κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι, που λέμε. Kαι σαν να μην έφθανε αυτό, ο διεφθαρμένος διευθυντής του σχολείου τούς αναθέτει να συγκροτήσουν μια τάξη με παιδιά με ειδικές ανάγκες, όχι από ενδιαφέρον βέβαια, αλλά για να τσεπώσει τα 100 χιλιάδες δολάρια από την ειδική επιχορήγηση του υπουργείου. Κι ενώ ο Χάρι και ο Λόιντ είναι ενθουσιασμένοι με την προοπτική αυτή, η όμορφη συμμαθήτριά τους, Τζέσικα Μάθιους, που κάνει ρεπορτάζ στη σχολική εφημερίδα, καταλαβαίνει πως κάτι δεν πάει καλά εδώ.
Σκηνοθεσία:
Troy Miller
Κύριοι Ρόλοι:
Derek Richardson … Harry Dunne
Eric Christian Olsen … Lloyd Christmas
Rachel Nichols … Jessica Matthews
Eugene Levy … διευθυντής Collins
Mimi Rogers … Κα Dunne
Luis Guzman … Ray Christmas
Cheri Oteri … Κα Heller
Bob Saget … Walter Matthews
Elden Henson … Turk
Shia LaBeouf … Lewis
William Lee Scott … Carl
Michelle Krusiec … Cindy ‘Ching Chong’
Lin Shaye … Margie Neugeboren
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Robert Brener, Troy Miller
Στόρι: Robert Brener
Παραγωγή: Oren Koules, Brad Krevoy, Troy Miller, Steven Stabler, Charles B. Wessler
Μουσική: Eban Schletter
Φωτογραφία: Anthony B. Richmond
Μοντάζ: Lawrence Jordan
Σκηνικά: Paul Huggins
Κοστούμια: Susanna Puisto
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Dumb and Dumberer: When Harry Met Lloyd
- Ελληνικός Τίτλος: Ο Ηλίθιος και ο Πανηλιθιότερος: Όταν ο Χάρι Συνάντησε τον Λόιντ
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Ο Ηλίθιος και ο Πανηλίθιος (1994)
- Ηλίθιος και ο Πανηλίθιος Δίο (2014)
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο (χαρακτήρες): Ο Ηλίθιος και ο Πανηλίθιος των Peter Farrelly, Bobby Farrelly, Bennett Yellin.
Παραλειπόμενα
- Οι αδελφοί Farrelly δεν έχουν καμία συμμετοχή σε αυτό το πρίκουελ, με τον Peter Farrelly να δηλώνει πως δεν το είδε ποτέ, αλλά κι ότι δεν κρατούσε κάποια κακία στους δημιουργούς.
- Οι δημιουργοί του τηλεοπτικού South Park, Trey Parker και Matt Stone, υπέγραψαν συμβόλαιο να γράψουν το σενάριο, αλλά αργότερα επικαλέστηκαν πρόβλημα με τον προγραμματισμό τους.
- Η πρεμιέρα της ταινίας έγινε την ημέρα των γενεθλίων του Shia LaBeouf, ο οποίος τυχαίνει να έχει γεννηθεί το 1986, τη χρονιά δηλαδή που τοποθετείται η πλοκή.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 22/9/2021
Δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί να κατηγορήσω μια ταινία με μόνο θέμα τη βλακεία… αν είναι βλακεία. Ως προς αυτό ο Troy Miller είναι 100% μέσα στον στόχο του, και για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, ειδικά από το τρίτο μέρος του franchise, μόνο χειρότερα δεν τα πάει.
Αν λοιπόν απολαμβάνετε την ιδέα το ψυχολογικό μπούλινγκ να εκλαμβάνεται με τόσο σεβασμό, που βγαίνουν και ταινίες για να του δώσουν μια επίσημη οντότητα στη μετα-νερντ εποχή, αυτή η παραγωγή όντως αποδεικνύει ότι υπάρχουν και χειρότερα από τον κάθε τυχόντα εαυτό μας. Από την άλλη, όταν ξεκινούσε το όλο σχέδιο των Farrelly, δεν νομίζω να είχαν στον νου τους ότι το αυθαδέστατο χιούμορ που προωθούσαν θα έδινε τροφή για γέλιο στον καθένα που νομίζει ότι οι «ηλίθιοι και πανηλίθιοι» αυτού του κόσμου είναι αυτοί που γεννούν άθελα τους ανέκδοτα, αλλά ίσως το ότι όσοι αποθεώσουν αυτό το χιούμορ στην ουσία κοροϊδεύουν τον εαυτό τους. Ίσως, λέμε.
Έτσι, ας αφήνουμε τα περί «νοηματικής» στην άκρη, μια και παραπέμπουν σε σφαίρα «συνομωσίας», και ας δούμε ότι ενοχικά η ώρα περνάει ανέμελα και με μια «βλακεία» που όντως ξεκουράζει. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι με «πορδές» κάνεις σενάριο (εκτός κι είσαι ο Mel Brooks!), και το φιλότιμο που επιδεικνύει το νεανικό καστ στο να αναπαράγουν με ακρίβεια τις «οσκαρικές» ερμηνείες των προκατόχων τους, δεν πάει στον βρόντο. Ακόμα καλύτερο το δίδυμο Eugene Levy-Cheri Oteri που παράγει και μια σάτιρα επί των εξουσιαστικών μας ενστίκτων (ακόμα και σε χαμηλές βαθμίδες), και αν θυμάστε κάποιο από τα πολλά ανέκδοτα που είδατε μετά από το πέρας μίας βδομάδας, αξίζετε συγχαρητήρια!
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
