Ο Σοφέρ της Κυρίας Ντέιζι

Ατλάντα 1948. Η Κα Ντέιζι, μια ηλικιωμένη εβραία χήρα, καταστρέφει τον περίτεχνο κήπο της γειτόνισσας με το αυτοκίνητό της, και ο γιος της, ο Μπούλι, επιμένει να της προσλάβει έναν οδηγό παρά τις αντιρρήσεις της. Προσλαμβάνει λοιπόν έναν σοφέρ, τον «έγχρωμο» Χόουκ. Αρχικά, η Ντέιζι αρνείται κάθε είδους συναναστροφή με τον Χόουκ, σιγά σιγά όμως καταφέρνει να την κερδίσει με τους καλούς του τρόπους. Στο βάθος του χρόνου χτίζεται μια βαθιά σχέση συνεννόησης και φιλίας μεταξύ τους.

Σκηνοθεσία:

Bruce Beresford

Κύριοι Ρόλοι:

Jessica Tandy … Daisy Werthan

Morgan Freeman … Hoke Colburn

Dan Aykroyd … Boolie Werthan

Patti LuPone … Florine Werthan

Esther Rolle … Idella

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Alfred Uhry

Παραγωγή: Lili Fini Zanuck, Richard D. Zanuck

Μουσική: Hans Zimmer

Φωτογραφία: Peter James

Μοντάζ: Mark Warner

Σκηνικά: Bruno Rubeo

Κοστούμια: Elizabeth McBride

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Driving Miss Daisy
• Ελληνικός Τίτλος: Ο Σωφέρ της Κας Νταίζυ [αυθεντικός]
• Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Ο Σοφέρ της Κυρίας Ντέιζι

Σεναριακή Πηγή

• Θεατρικό: Driving Miss Daisy του Alfred Uhry.

Κύριες Διακρίσεις

• Όσκαρ καλύτερης ταινίας, πρώτου γυναικείου ρόλου (Jessica Tandy), διασκευασμένου σεναρίου και μακιγιάζ. Υποψήφιο για πρώτο αντρικό ρόλο (Morgan Freeman), δεύτερο αντρικό ρόλο (Dan Aykroyd), μοντάζ, σκηνικά και κοστούμια.
• Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (κωμωδία/μιούζικαλ), πρώτου αντρικού ρόλου (Morgan Freeman) και πρώτου γυναικείου ρόλου (Jessica Tandy), αμφότερα στην ίδια κατηγορία.
• Βραβείο Bafta πρώτου γυναικείου ρόλου (Jessica Tandy). Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία και σενάριο.
• Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βερολίνου. Βραβείο ερμηνείας στο ζευγάρι Jessica Tandy και Morgan Freeman.
• Καλύτερη ταινία από την Ένωση Παραγωγών Αμερικής.

Παραλειπόμενα

• Η ταινία πέτυχε μια νίκη πέρα από κάθε προγνωστικό στα Όσκαρ (ως κύριο φαβορί κατέβαινε το Γεννημένος την 4η του Ιούλη), η οποία σημάδεψε τον θεσμό, και είναι σημείο αναφοράς για τους μελετητές του.
• Μοναδική ταινία που προέρχεται από off-Broadway παράσταση (στην οποία έπαιζε πάλι ο Morgan Freeman) και κέρδισε το Όσκαρ καλύτερης ταινίας.
• Ήταν η δεύτερη φορά -από το 1932 που ήταν η πρώτη- που μια ταινία πετύχαινε την οσκαρική νίκη δίχως υποψηφιότητα στη σκηνοθεσία (κάτι που θα καταφέρει πολύ αργότερα και η παρεμφερούς θέματος ταινία Το Πράσινο Βιβλίο, αλλά και πιο πριν το Επιχείρηση: Argo).
• Η Jessica Tandy, στα 81 της, έγινε η γηραιότερη νικήτρια Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου. Κι όμως ήταν τόσο σίγουρη ότι δεν θα το πάρει, που είχε βάλει στοίχημα χίλια δολάρια με τον ατζέντη της.
• Πρόκειται για την πιο πρόσφατη επικράτηση στο κύριο Όσκαρ ταινίας χαρακτηρισμού PG. Όλοι οι νικητές έκτοτε είναι είτε PG-13 είτε R.
• Katharine Hepburn, Bette Davis, Lucille Ball, Lauren Bacall και Angela Lansbury έδειξαν ενδιαφέρον για τον πρώτο ρόλο.
• Η Warner Bros. είχε σκεφτεί και την εκδοχή να είναι η Bette Midler και ο Eddie Murphy στους δύο κεντρικούς ρόλους.
• Ο ρόλος της Φλορίν δεν υπάρχει στο θεατρικό. Γράφτηκε ειδικά για την Patti LuPone.
• Με ένα κόστος 7,6 εκατομμυρίων δολαρίων, είχε πετύχει εισπράξεις 145,8.
• Το 2015, το Hollywood Reporter διεξήγαγε ψηφοφορία ανάμεσα σε εκατοντάδες μέλη της ακαδημίας των Όσκαρ, ζητώντας τους να επιλέξουν εκ νέου πάνω σε παρελθόντες λίστες υποψηφίων. Αυτή τη φορά επιλέχθηκε το Αριστερό μου Πόδι.

Μουσικά Παραλειπόμενα

• Ο Hans Zimmer δεν χρησιμοποίησε καθόλου ορχήστρα για το σκορ, αφού όλο είναι παιγμένο σε συνθεσάιζερ, με ερμηνευτή τον ίδιον.
• Παρότι έμελλε να μείνει κλασικό, πολλοί εντόπισαν ομοιότητες του κεντρικού θέματος με το αφροαμερικανικό φολκλόρ τραγούδι του 190υ αιώνα Shortnin’ Bread.