Ονειρομπελάδες

Κριτικός: Λήδα-Ειρήνη Αδάμου

Έκδοση Κειμένου: 7/7/2021

Μια ανήσυχη πιτσιρίκα, νιώθοντας πλήρως εγκαταλελειμμένη από τη μητέρα της, καλείται να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα, η οποία αφορά την οικογένεια της και περιλαμβάνει τη νέα σύντροφο του πατέρα της, καθώς και την καινούργια της αδελφή. Επιλέγει όμως να τα δεχτεί όλα με τον πιο ασυνήθιστο τρόπο, διαβαίνοντας δηλαδή από την «πόρτα» των ονείρων της. Βρίσκεται έτσι αντιμέτωπη με τους μεγαλύτερους φόβους κι ένα σωρό άλλες παραστάσεις και γεγονότα, τα οποία κρύβονταν μέχρι στιγμής βαθιά στο υποσυνείδητο της…

Βασισμένη στην πρωτοποριακή ιδέα του δανού σκηνοθέτη και σχεδιαστή κινουμένων σχεδίων Kim Hagen Jansen, η animation ταινία Ονειρομπελάδες δεν έρχεται παρά να δώσει σχήμα και μορφή στα όνειρα μας. O κόσμος των ονείρων συνεπώς, ο οποίος απεικονίζεται μέσω των ασύλληπτων γραφικών της ταινίας ως ένα σύμπαν μιας σειράς μεμονωμένων «σκηνών» (η κάθε μια από τις οποίες αντιστοιχεί στο υποσυνείδητο του κάθε ατόμου ξεχωριστά), παίρνει σάρκα και οστά στο όλο δημιούργημα του Jansen, το σενάριο του οποίου ανήκει βέβαια και «νομότυπα» στον Soren Grinderslev Hansen.

Παρά το γεγονός ότι όλα στο φιλμ Ονειρομπελάδες στροβιλίζονται  γύρω από τη σφαίρα του φαντασιακού, η ταινία δεν στερείται ίχνος ρεαλισμού, και ταυτόχρονα με το όνειρο, καταπιάνεται επίσης με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει μια σύγχρονη οικογένεια, τον αντίκτυπο που αυτά έχουν στα παιδιά και πώς τα τελευταία βρίσκουν τον τρόπο τους να τα αντιμετωπίζουν, μαθαίνοντας τόσο από  τις υπερβάσεις τους όσο κι από τα ίδια τους τα λάθη.

Πιο συγκεκριμένα και ακριβώς έτσι όπως σκιαγραφείται στο φιλμ, όταν τα όνειρα δεν αντίκεινται στην πραγματικότητα, τη συμπληρώνουν, αντανακλώντας παράλληλα τις βαθύτερες ανησυχίες και τους προβληματισμούς της ηρωίδας της ταινίας, οι οποίες (αργά ή γρήγορα) έρχονται στην επιφάνεια, προκειμένου να μεταβολισθούν. Η «πόρτα» του ονείρου, από την άλλη , συμβολίζει τα όρια μεταξύ συνειδητού-υποσυνείδητου, που όποιος επιχειρήσει να τα υπερβεί, έχει να αντιμετωπίσει φυσικά και τις συνέπειες.

Όλα συνεπώς είναι τόσο αληθινά και “χειροπιαστά” στην animated ταινία των Jansen και Hansen, με αποτέλεσμα τα όσα αφηγείται η ταινία να μην απευθύνονται μόνο στον κόσμο των μικρών μας φίλων, αλλά να φωτίζουν επίσης και τις σκοτεινές πτυχές του μυαλού, αυτή τη φορά στον κόσμο των ενηλίκων. Το εν λόγω «φως» είναι μάλιστα τόσο όσο ακριβώς χρειάζεται για τα πάλαι ποτέ «ακονιζόμενα» όνειρα (με τα οποία οι εμπνευστές τους επέλεξαν να μην «κατασπαράξουν» την πραγματικότητα), ώστε να μη χαθούν με τη σειρά τους εντός μιας άγνωστης και χαοτικής περιοχής, που συνηθίζουμε να αποκαλούμε (συλλογικό) ασυνείδητο…

Βαθμολογία: