Είμαστε στο 1462. Η Τρανσυλβανία απολαμβάνει παρατεταμένη περίοδο ειρήνης υπό τη βασιλεία του Βλαντ ΙΙΙ και της συζύγου του, Μιρένα, οι οποίοι μεριμνούν ώστε οι υπήκοοι τους να ζουν προστατευμένοι από τους εχθρούς και ειδικότερα τους Τούρκους που επεκτείνονταν επικίνδυνα, κατακτώντας όποια εδάφη έβρισκαν στο πέρασμά τους. Όταν ο Σουλτάνος Μεμέτ ο 2ος απαιτεί 100 παιδιά για το στρατό των γενιτσάρων του, ο Βλαντ καλείται να αποφασίσει αν θα ακολουθήσει το παράδειγμα του πατέρα του και να παραδώσει το γιο του στο σουλτάνο ή αν θα απευθυνθεί σε ένα τέρας, ώστε να νικήσει τους Τούρκους, χάνοντας όμως την ψυχή του.
Σκηνοθεσία:
Gary Shore
Κύριοι Ρόλοι:
Luke Evans … Vlad Dracula III/Dracula
Dominic Cooper … σουλτάνος Mehmed II
Sarah Gadon … Mirena
Art Parkinson … Ingeras
Charles Dance … το αρχιβαμπίρ
William Houston … Cazan
Diarmaid Murtagh … Dumitru
Noah Huntley … λοχαγός Petru
Paul Kaye … αδελφός Lucian
Zach McGowan … Shkelgim
Ferdinand Kingsley … Hamza Bey
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Matt Sazama, Burk Sharpless
Παραγωγή: Michael De Luca
Μουσική: Ramin Djawadi
Φωτογραφία: John Schwartzman
Μοντάζ: Richard Pearson
Σκηνικά: Francois Audouy
Κοστούμια: Ngila Dickson
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Dracula Untold
- Ελληνικός Τίτλος: Dracula Untold
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Νοσφεράτου, μια Συμφωνία Τρόμου (1922)
- Δράκουλας (1931)
- Δράκουλας, ο Βρικόλακας των Καρπαθίων (1958)
- Νοσφεράτου: Ο Δράκουλας της Νύχτας (1979)
- Κόμης Δράκουλας: Φυγή απ’ τα Καρπάθια (1979)
- Στη Σκιά του Βρικόλακα (2000)
- Δράκουλας (1992)
- Ρένφιλντ (2023)
- Demeter: Η Αφύπνιση του Κακού (2023)
- Νοσφεράτου (2024)
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα (χαρακτήρες): Dracula του Bram Stoker.
Παραλειπόμενα
- Το 2007, είχε οριστεί από τα Universal Studios ως Δράκουλας ο Sam Worthington, με σκηνοθέτη τον Alex Proyas, και με τίτλο Dracula: Year Zero. Το σχέδιο απορρίφτηκε λόγω υψηλού μπάτζετ.
- Η Abbie Cornish απέρριψε τον πρώτο γυναικείο ρόλο.
- Ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Βόρειας Ιρλανδίας είχε ανακοινώσει πως τα γυρίσματα θα γίνονταν εκεί.
- Η Samantha Barks γύρισε κάποιες σκηνές ως Baba Yaga, που όμως κόπηκαν στη διαδικασία του μοντάζ.
- Κυκλοφόρησε με την προοπτική να ανοίξει το νέο Dark Universe της Universal Pictures. Μάλιστα, ο Charles Dance θα λειτουργούσε ως συνδετικός κρίκος, ανάγοντας τον ρόλο του αρχιβαμπίρ σε κάτι αντίστοιχο με τον Samuel L. Jackson του σύμπαντος της Marvel. Το 2017, όμως, αποφασίστηκε να είναι η Μούμια με τον Tom Cruise η ταινία έναρξης.
- Οι μέτριες ως αρνητικές κριτικές δεν πτόησαν την κίνηση στα ταμεία. Έτσι, με κόστος 70 εκατομμύρια δολάρια, το φιλμ εισέπραξε 217,1.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 19/2/2018
Έχουν γυριστεί «Δράκουλες» και «Δράκουλες», αλλά παρόμοια «κουλαμάρα» δύσκολα συναντάς. Η ταινία που η Universal σκόπευε να πλασάρει ως είσοδο στο φιλόδοξο Dark Universe της (ευτυχώς, κάτι τέτοιο αναιρέθηκε, για εύλογους λόγους), είναι σεναριακά ό,τι του φανεί του λολοστεφανή! Δεν φτάνει που απορρίπτει τα γνωστά πρότυπα δίχως να έχει κάτι σοβαρό να αντιπαραβάλει, αλλά τα σεναριακά του λάθη μπορούν να προκαλέσουν ατέλειωτο γέλιο, ειδικά αν πιάσετε και μερικά που κρύβονται στις λεπτομέρειες. Και δεν μπορείς να ρίξεις το φταίξιμο μονάχα στο γεγονός ότι προσλήφθηκαν άπειροι σεναριογράφοι κι ένας σκηνοθέτης κυριολεκτικά από το πουθενά, αφού σε παρόμοιες περιπτώσεις στο παρελθόν αυτό δεν σήμαινε κάτι απαραίτητα το αρνητικό.
Για να μην αδικούμε όμως ολότελα μια αποτυχία, αν και δεν έχει τουλάχιστον την ανάλογη χάρη να λειτουργήσει ως cult, ας βρούμε και δύο-τρεις λόγους να μην προσβάλουμε τις κυρίες που δικαίως μπορεί να βρήκαν θεσπέσιο το θέαμα, μια και… είναι γοητευτικότατος ως Δράκουλας ο Luke Evans. Σαν βιντεοκλίπ, αν το δείτε δηλαδή καθαρά οπτικά, μπορείτε να το συνοδεύσετε από μια γκόθικ-μέταλ μελωδία και να αφήσετε τις θεαματικές-ιλουστρασιόν του εικόνες να λειτουργούν αυτόνομα. Απλά μην κάνετε το λάθος να πείτε ότι παρακολουθείται μια εκδοχή της ιστορίας του κόμη Δράκουλα, και ποτέ, μα ποτέ μην μπείτε στη διαδικασία της σύγκρισης με την ταινία του Coppola, έστω κι αν επί του προκείμενου αφορά μονάχα την εισαγωγή εκείνης της παραγωγής. Ποτέ, όμως…
Βαθμολογία: