Τζέιμς Μποντ, Πράκτωρ 007: Εναντίον Δόκτωρ Νο (1962)

ΣΥΝΟΨΗ

Ο Μποντ, ένας βρετανός μυστικός πράκτορας με κωδικός όνομα 007, στέλνεται στη Τζαμάικα να εξιχνιάσει τον μυστηριώδες θάνατο ενός συναδέλφου του. Εκεί έρχεται αντιμέτωπος με τον Δόκτορ Νο που θέλει να μετατρέψει ένα μικρό νησί σε βάση πυραύλων.

Σκηνοθεσία:

Terence Young

Κύριοι Ρόλοι:

Sean Connery … James Bond

Ursula Andress … Honey Ryder

Joseph Wiseman … Δρ No

Jack Lord … Felix Leiter

Bernard Lee … M.

Anthony Dawson … καθηγητής R.J. Dent

John Kitzmiller … Quarrel

Zena Marshall … Δις Taro

Eunice Gayson … Sylvia Trench

Lois Maxwell … Eve Moneypenny

Peter Burton … ταγματάρχης Boothroyd/Q

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Richard Maibaum, Johanna Harwood, Berkely Mather

Παραγωγή: Albert R. Broccoli, Harry Saltzman

Μουσική: Monty Norman

Φωτογραφία: Ted Moore

Μοντάζ: Peter R. Hunt

Σκηνικά: Ken Adam

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Dr. No
Ελληνικός Τίτλος: Τζέιμς Μποντ, Πράκτωρ 007 Εναντίον Δόκτορος Νο [αυθεντικός]
Εναλλακτικός Τίτλος: Doctor No
Εναλλακτικός Τίτλος: Ian Fleming’s Dr. No
Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Τζέιμς Μποντ, Πράκτωρ 007: Εναντίον Δόκτωρ Νο
Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Δόκτωρ Νο

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σειρά James Bond: η πλήρης λίστα ταινιών

Σεναριακή Πηγή

Μυθιστόρημα: Dr. No του Ian Fleming.

Κύριες Διακρίσεις

Χρυσή Σφαίρα υποσχόμενης ηθοποιού (Ursula Andress).

Παραλειπόμενα

Όταν ο Harry Saltzman πήρε τα δικαιώματα για τα βιβλία του Ian Fleming, δεν έκανε κάποια κίνηση. Αντίθετα, ο Albert R. ‘Cubby’ Broccoli ήθελε διακαώς αυτά τα δικαιώματα και έκανε τα πάντα για να πάρει από τον συνάδελφο του. Ο τελευταίος αντί να του τα πουλήσει, συνέπραξε μαζί του. Τα χολιγουντιανά όμως στούντιο έβρισκαν “πολύ βρετανικό” και “πολύ προσβλητικά σεξουαλικό” ένα τέτοιο σχέδιο, μέχρι που έδωσε το πράσινο φως η United Artists. Αρχικά, οι δυο τους ήθελαν ως πρώτη ταινία το Thunderball (το όγδοο βιβλίο της σειράς), αλλά υπήρχαν νομικά προβλήματα. Για τη σκηνοθεσία έκαναν προσφορές στους Guy Green, Guy Hamilton, Val Guest και Ken Hughes, πριν καταλήξουν στον Terence Young, παλιό συνεργάτη του Broccoli. Τα χρήματα όμως που διατίθεντο ήταν ελάχιστα για μια τέτοιου είδους ταινία. Έτσι, αναγκάστηκαν να προσλάβουν μονάχα έναν τεχνικό ήχου, ενώ τα σκηνικά κατασκευάστηκαν με τον πλέον φτηνότερο τρόπο που γινόταν.
Η πρώτη επιλογή για τον ρόλο του 007 ήταν ο Cary Grant. Αλλά αυτός ήταν διαθέσιμος να τον ερμήνευε μονάχα μία φορά. Επόμενοι υποψήφιοι ήταν οι: David Niven, Richard Johnson, Patrick McGoohan, Richard Todd και Roger Moore, τον οποίο θεώρησαν πολύ όμορφο και πολύ νέο.
Για τον ρόλο του πρώτου κοριτσιού Μποντ βασική υποψήφια ήταν η Julie Christie, αλλά ο Broccoli λένε ότι έβρισκε πολύ μικρά τα στήθη της… Όσο για αυτόν του Δόκτωρ Νο, ο Christopher Lee είχε τον πρώτο ρόλο, κι ως συγγενής του Fleming. Αλλά όταν πήγε να τον προτείνει ο συγγραφέας, είχαν ήδη βρει τον ηθοποιό που ήθελαν.
Αφού παρακολούθησε το φιλμ, ο δημιουργός των Μποντ Ian Fleming αναφέρεται ότι την αποκάλεσε απαίσια.
Η Nikki Van der Zyl είναι αυτή που ντουμπλάρει τη φωνή τόσο της Ursula Andress, όσο και της Eunice Gayson.

Μουσικά Παραλειπόμενα

Εδώ ακούγεται μια πρώτη εκδοχή του διάσημου θέματος του 007, από μια παλιότερη σύνθεση του Monty Norman (το τραγούδι Good Sign, Bad Sign) που υπογράφει εδώ το σκορ. Ο John Barry συμμετείχε με την ορχήστρα του σε αυτό, και πολλοί είναι αυτοί που λένε πως το συγκεκριμένο θέμα ήταν στην πραγματικότητα δικό του.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Νίκος Ρέντζος
Έκδοση Κειμένου: 3/8/2014

Ένας τύπος μπαίνει στο καζίνο, δίνει την κάρτα του στον υπεύθυνο υποδοχής, ζητώντας του να την παραδώσει στον κύριο Μποντ. Μεταφερόμαστε σε ένα τραπέζι του καζίνο που παίζουν σεμέν ντε φερ, αντίπαλοι τη συγκεκριμένη στιγμή μια κυρία κι ένας μυστηριώδης κύριος, που η κάμερα δείχνει τα χέρια του, την πλάτη του, ξανά τα χέρια του τη στιγμή που ανοίγει την ταμπακιέρα του, τον ακούμε να ρωτά το όνομα της κυρίας κι αυτή απαντώντας του: “Τσέινς. Σίλβια Τσέινς”, ρωτά το δικό του. Τότε αποκαλύπτεται το πρόσωπο του και μας συστήνεται ο διασημότερος κινηματογραφικός μυστικός πράκτορας όλων των εποχών, με τη μορφή του Σον Κόνερι, λέγοντας μια από τις εκατό σημαντικότερες ατάκες στην κινηματογραφική ιστορία: “Μποντ. Τζέιμς Μποντ.”

Κανείς, μα κανείς δεν περίμενε την επιτυχία του Dr No. Ελάχιστο μπάτζετ, προβολή σε περιορισμένες αίθουσες κι όμως το Dr No αποτέλεσε την αρχή του μακροβιότερου κινηματογραφικού franchise. Ο Μποντ ενσαρκώθηκε κινηματογραφικά από έξι ηθοποιούς, ένας για κάθε γενιά (κι ένας για μία χρονιά, βλέπε Τζορτζ Λέιζενμπι), από το 1962 έως σήμερα, για τους περισσότερους φίλους του όμως, κανείς δεν ξεπέρασε σε στιλ τον πρώτο, Σον Κόνερι.

Ο Κόνερι (που δεν ήταν πρώτη επιλογή για το ρόλο καθώς ο δημιουργός του Μποντ, Ίαν Φλέμινγκ, ήθελε τον Ρότζερ Μουρ αλλά αυτός αρνήθηκε λόγω του τηλεοπτικού Αγίου), ενσάρκωσε ιδανικά τον Μποντ, σύμφωνα με αυτούς που έχουν διαβάσει τα μυθιστορήματα του Φλέμινγκ. Στο Dr No, ο Μποντ εμφανίζεται λίγο πιο σκληρός, πιο βίαιος σε σχέση με τις αμέσως επόμενες ταινίες του ήρωα, στοιχείο όμως που τον χαρακτηρίζει στις νουβέλες του Φλέμινγκ. Κινηματογραφικά όμως ο Μποντ θα αποκτήσει έναν άλλο αέρα. Θα έχει φινέτσα, εξεζητημένο ντύσιμο, θα πίνει ακριβές σαμπάνιες και κρασιά και φυσικά το κλασικό μαρτίνι-βότκα του, το οποίο κάνει την εμφάνισή του κι εδώ.

Το Dr No δεν έχει ακόμα όλα εκείνα τα στοιχεία, για τα οποία φημίζονται οι ταινίες του Μποντ, όπως τα γκάτζετ, τα κυνηγητά με αυτοκίνητα και τις εναλλαγές εξωτικών τοποθεσιών. Είναι γυρισμένο μόνο στη Τζαμάικα και όλη κι όλη η δράση περιορίζεται σε ένα μικρής διάρκειας κυνηγητό και μερικούς πυροβολισμούς ανά τακτά διαστήματα. Μπορεί να αποτελεί την αρχή της κινηματογραφικής πορείας του Μποντ, είναι όμως αρκετά αργό σαν φιλμ και θα το τοποθετούσα σε ιδιαίτερη θέση μέσα στη φιλμογραφία του Μποντ, μόνο και μόνο γιατί είναι το πρώτο φιλμ της σειράς.

Έχει όμως και κάποια στοιχεία που θα συνεχιστούν με τα χρόνια και θα περάσουν από τη μία γενιά στην επόμενη. Οι ατάκες του Μποντ και τα πειράγματα στη Μάνιπενι ξεκινούν από εδώ ενώ τα Bond Girls καθιερώνονται, ελέω Ούρσουλα Άντρες. Κλασική πλέον σκηνή, η ανάδυση της Άντρες από τη θάλασσα φορώντας ένα μπεζ μπικίνι, με τον Μποντ και το ανδρικό κοινό της εποχής να μένουν με το στόμα ανοιχτό.

Δυνατό ξεκίνημα για τον Μποντ της εποχής, ελαφρώς ξεπερασμένο όμως σήμερα και με πιθανότητα να χάσετε το ενδιαφέρον σας κατά τη διάρκεια παρακολούθησής του. Όσοι ενδιαφέρεστε για κινηματογραφική ιστορία και θέλετε να εμπλουτίσετε τις γνώσεις σας, θα το βρείτε πιο ενδιαφέρον, όσοι όμως θέλετε να παρακολουθήσετε μια περιπέτεια του Τζέιμς Μποντ και δεν ανήκετε στην ηλικία των 50-60 ετών, είναι κάτι παραπάνω από πιθανό να βαρεθείτε.

Βαθμολογία: