Ο Τυφλός Άνδρας κρύβεται για πολλά χρόνια σε μια απομονωμένη καλύβα, μαζί με το ορφανό κορίτσι που έσωσε από βέβαιο θάνατο. Η ήσυχη συνύπαρξή τους γκρεμίζεται, όταν μια ομάδα από απαγωγείς εμφανίζονται ξαφνικά και παίρνουν το κορίτσι, αναγκάζοντας τον Τυφλό Άνδρα να αφήσει το ήσυχο καταφύγιό του για να τη σώσει.
Σκηνοθεσία:
Rodo Sayagues
Κύριοι Ρόλοι:
Stephen Lang … Norman Nordstrom/ο τυφλός άντρας
Brendan Sexton III … Raylan
Madelyn Grace … Phoenix/Tara
Adam Young … Jim-Bob
Bobby Schofield … Jared
Rocci Williams … Duke
Christian Zagia … Raul
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Fede Alvarez, Rodo Sayagues
Παραγωγή: Fede Alvarez, Sam Raimi, Rob Tapert
Μουσική: Roque Banos
Φωτογραφία: Pedro Luque
Μοντάζ: Jan Kovac
Σκηνικά: David Warren
Κοστούμια: Carlos Rosario
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Don’t Breathe 2
- Ελληνικός Τίτλος: Μην Ανασαίνεις 2
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Μην Ανασαίνεις (2016)
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο (χαρακτήρες): Μην Ανασαίνεις των Fede Alvarez, Rodo Sayagues.
Παραλειπόμενα
- Στον αρχικό προγραμματισμό ήταν να επιστρέψει ο Fede Alvarez στη σκηνοθετική καρέκλα. Ο αντικαταστάτης του, ο σεναριογράφος Rodo Sayagues, κάνει εδώ σκηνοθετικό ντεμπούτο.
- Λόγω του ότι τα γυρίσματα έγιναν εν μέσω πανδημίας, ο Stephen Lang αναγκάστηκε να μείνει σε καραντίνα επί 10 ημέρες μόλις έφτασε στη Σερβία, όπου και γυρίστηκε η ταινία.
Κριτικός: Νίκος Ρέντζος
Έκδοση Κειμένου: 23/9/2021
Μερικά χρόνια πίσω, φωτιά ξεσπά στο σπίτι ενός ζευγαριού. Η φωτιά προήλθε από το υπόγειο, όπου εκεί υπήρχε ένα παράνομο εργαστήριο ναρκωτικών. Ο μόνος που φαίνεται να σώθηκε από την πυρκαγιά είναι η κόρη του ζευγαριού. Τη μικρή μαζεύει ένας τυφλός άνδρας και τη μεγαλώνει σαν δική του κόρη. Λίγα χρόνια αργότερα, όμως, ο αληθινός πατέρας επιστρέφει και θα προσπαθήσει να πάρει ξανά πίσω τη μικρή. Εμείς όμως γνωρίζουμε (όσοι τουλάχιστον έχουμε δει το Don’t Breathe του 2016) ότι ο τυφλός άνδρας δεν είναι ανίκανος να υπερασπιστεί τόσο τον εαυτό του, όσο και το κορίτσι.
Δεν θεωρώ ότι το Don’t Breathe 2 είναι κάτι άλλο πέρα από έναν τρόπο για εύκολο χρήμα στα ταμεία της εταιρείας παραγωγής. Το πρώτο φιλμ είχε τεράστια απήχηση και ήταν ένα καλογυρισμένο, αγωνιώδες θρίλερ, με έναν εξαιρετικό Στίβεν Λανγκ στον ρόλο του τυφλού. Με μια δεύτερη προβολή της ταινίας πριν λίγο καιρό, ανακάλυψα αρκετά θεματάκια σεναριακά αλλά δεν παύει να λειτουργεί ικανοποιητικά το τελικό αποτέλεσμα. Στο δεύτερο φιλμ τίθεται ένα τεράστιο ζήτημα από την αρχή, και νομίζω ότι αυτό από μόνο του μπορεί να προκαλέσει θέμα στον θεατή που έχει δει την πρώτη ταινία. Εδώ καλούμαστε να συμπαθήσουμε τον τυφλό άνδρα, πράγμα πραγματικά πολύ δύσκολο. Η ταινία προσπαθεί να μας πείσει ότι ο τυφλός έχει αλλάξει και ότι έχει αφήσει πίσω του τα όσα έκανε στο παρελθόν, αλλά μιλάμε για έναν απαγωγέα, δολοφόνο και βιαστή, ο οποίος ακόμα κι αν όντως έχει μετανοήσει για το παρελθόν του, είναι σχεδόν απίθανο εμείς σαν θεατές να μπορέσουμε να το ξεχάσουμε.
Ένας τρόπος θεωρώ ότι υπάρχει για να δουλέψει η ταινία, και αυτός είναι να μην έχεις δει το αρχικό φιλμ. Σε αυτή την περίπτωση, έχεις μια παρόμοιας μορφής ταινία με την πρώτη, η οποία μπορεί να σε διασκεδάσει αν είσαι φίλος των θρίλερ, τρόμου και ολίγον τι των σλάσερ. Έχει τον Λανγκ που είναι κι εδώ καλός και έχει και τη μικρή Μαντλίν Γκρέις, που τα πάει πολύ καλά και με τον Λανγκ αλλά και μόνη της, οπότε από πλευράς ηθοποιών κρατάει αρκετά καλό επίπεδο.
Το σενάριο είναι αυτό που έχει κι εδώ θεματάκια, πολλά περισσότερα από το προηγούμενο φιλμ. Το κυριότερο είναι σίγουρα το γράψιμο του χαρακτήρα του τυφλού άνδρα. Ντε και καλά προσπαθεί να τον εξανθρωπίσει, αλλά δυστυχώς δεν πείθει στη μεγάλη διάρκεια της ταινίας. Όσο τέρατα παρουσιάζονται οι ανταγωνιστές του εδώ, άλλο τόσο τέρας ξέρουμε ότι είναι κι ο ίδιος.
Ο Ρόντο Σαγιάγκες συνεργάζεται κι εδώ με τον Φέντε Άλβαρεζ στη συγγραφή του σεναρίου. Αντιστρέφεται όμως ο ρόλος του σκηνοθέτη. Ο Άλβαρεζ στο πρώτο φιλμ, ο Σαγιάγκες σε αυτό εδώ. Δίνει μερικές καλές στιγμές και ο Σάγιαγκες, σε ό,τι έχει να κάνει με τη δημιουργία “κλίματος” και τις μονομαχίες, αλλά δεν φαίνεται να έχει το “μάτι” του Άλβαρεζ.
Σίκουελ που δεν χρειαζόταν. Όχι τουλάχιστον με αυτή τη μορφή. Αν ο τυφλός εξακολουθούσε να είναι ο κακός της υπόθεσης και είχαμε μια συνέχεια της ιστορίας του προηγούμενου φιλμ, νομίζω ότι θα δούλευε πολύ καλύτερα, χωρίς να χρειαζόταν φοβερές καινοτομίες. Αυτό δυστυχώς με έχασε αρκετές φορές στην εξέλιξη του και δύσκολα μπορώ να το προτείνω.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
