Dogville

Στην Αμερική του μεγάλου κραχ (δεκαετία του 1930), μια μυστηριώδης κοπέλα, η Γκρέις, καταλήγει καταδιωκόμενη σε μια μικρή πόλη, κρυμμένη από τα Βραχώδη Όρη. Οι κάτοικοι ξεπερνούν τις αρχικές τους ανησυχίες, και τελικά, με την επιμονή του επινοητικότερου αυτών, συμφωνούν να τη βοηθήσουν αφήνοντας τη να μείνει. Όμως, της ορίζουν, αρχικά καλοπροαίρετα, την προϋπόθεση να κάνει κάποιες δουλειές σε όλους με ελάχιστη ανταμοιβή. Όσο όμως εμφανίζονται οιωνοί κίνδυνου με την αστυνομία και γκάγκστερ να την ψάχνουν, τόσο οι απαιτήσεις τους γίνονται μεγαλύτερες απέναντί της, ώσπου φτάνουν στα όρια της ασυδοσίας. Η κοπέλα υπομένει τα πάντα με σιωπηλό πόνο και παράλογη κατανόηση, αλλά δεν έχει πει την τελευταία της κουβέντα.

Σκηνοθεσία:

Lars von Trier

Κύριοι Ρόλοι:

Nicole Kidman … Grace Margaret Mulligan

Lauren Bacall … Ma Ginger

Paul Bettany … Tom Edison, Jr.

Chloe Sevigny … Liz Henson

Stellan Skarsgard … Chuck

Udo Kier … ο άντρας με το παλτό

Ben Gazzara … Jack McKay

James Caan … Κος Mulligan

Patricia Clarkson … Vera

Shauna Shim … June

Bill Raymond … Κος Henson

Jeremy Davies … Bill Henson

Philip Baker Hall … Tom Edison Sr.

Blair Brown … Κα Henson

Zeljko Ivanek … Ben

Harriet Andersson … Gloria

Siobhan Fallon Hogan … Martha

Cleo King … Olivia

Jean-Marc Barr … ο άντρας με το ψηλό καπέλο

Thom Hoffman … γκάνγκστερ

John Hurt … αφηγητής (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Lars von Trier

Παραγωγή: Vibeke Windelov

Φωτογραφία: Anthony Dod Mantle

Μοντάζ: Molly Malene Stensgaard

Σκηνικά: Peter Grant

Κοστούμια: Manon Rasmussen

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Dogville
• Ελληνικός Τίτλος: Dogville
• Εναλλακτικός Τίτλος: The Film ‘Dogville’ as Told in Nine Chapters and a Prologue

Άμεσοι Σύνδεσμοι

• Manderlay (2005)

Κύριες Διακρίσεις

• Βραβείο καλύτερης ταινίας στα Bodil, τα εθνικά βραβεία της Δανίας.
• Βραβείο καλύτερης ευρωπαϊκής ταινίας στα David di Donatello.
• Συμμετοχή  στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Κανών. Palm Dog (Moses).
• Βραβείο σκηνοθεσίας και φωτογραφίας στα Ευρωπαϊκά Βραβεία. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία και σενάριο.

Παραλειπόμενα

• Αρχικά, το 2001, γυρίστηκε το 15λεπτο Dogville: The Pilot, ώστε να δει ο δανός δημιουργός πώς θα λειτουργούσε το σκηνικό από κιμωλία και ορθάνοιχτους χώρους. Σε αυτό Γκρέις ήταν η Sidse Babett Knudsen και Τομ ο Nikolaj Lie Kaas. Ο Lars von Trier αισθάνθηκε ικανοποιημένος με τη δοκιμή, και αποφάσισε να προχωρήσει με αυτό τον πειραματικό τρόπο η ταινία.
• Αυτού του είδους ο σκηνικός μινιμαλισμός είναι συχνός στο θέατρο, και δη στις “black-box” σκηνές, αλλά το πιο κοντινό που υπήρχε στην έβδομη τέχνη ήταν στο Ο Βάνια στο Μπρόντγουεϊ (1994). Η τεχνική αυτή γεννήθηκε μέσα από τα έργα του Bertolt Brecht (στο φιλμ υπάρχει άμεση αναφορά στην Όπερα της Πεντάρας), και στόχος ήταν να αναδειχτεί η ερμηνεία και το θέμα. Στο φιλμ σημαντικό ρόλο παίζει και ο φωτισμός, όπου προσπαθεί να αναπαραστήσει φυσικές εικόνες, ενώ τα ηχητικά εφέ συμπληρώνουν ήχους που θα χάνονταν από την απουσία των σκηνικών.
• Γυρίστηκε σε high-definition βίντεο με κάμερα Sony HDW-F900, σε στούντιο στο Τρολχάταν της Σουηδίας.
• Το φιλμ έχει πρόλογο, εννιά κεφάλαια και επίλογο. Κάθε κεφάλαιο έχει μία συνοδευόμενη πρόταση που το περιγράφει, κάτι συνηθισμένο σε μυθιστορήματα του 19ου αιώνα.
• Η Nicole Kidman ορκίστηκε ότι δεν θα δούλευε ξανά με τον Δανό, και για αυτό απέρριψε την πρόταση του για τον Αντίχριστο. Παρόλα αυτά, το 2010 αποκάλυψε ότι υπήρχε ακόμα επαφή μεταξύ τους, και λόγω του προγραμματισμού της δεν πήρε ρόλο στο Nymphomaniac. Ο ρόλος της Γκρέις είχε γραφτεί ειδικά για εκείνη.
• Η Katrin Cartlidge ήταν η αρχική Βέρα, αλλά λόγοι υγείας δεν την άφησαν να εμφανιστεί. Η ηθοποιός εντέλει έφυγε από τη ζωή 9 μήνες πριν την πρεμιέρα.
• Για τον von Trier αυτό ήταν το πρώτο κεφάλαιο της τριλογίας ΗΠΑ: Γη των Ευκαιριών. Παρότι γυρίστηκε το 2005 το δεύτερο μέρος (Manderlay), το τρίτο που θα αφορούσε την Ουάσιγκτον είναι ακόμα στον αέρα.
• Οι εικόνες στους τίτλους τέλους προέρχονται από το ντοκιμαντέρ American Pictures (1981) του Jacob Holdt.
• Το φιλμ πόλωσε την κριτική, με κάποιος να το καταδικάζουν (ακόμα κι ως αντιαμερικανικό) και άλλους να το αναγνωρίζουν ως αριστούργημα. Ανάμεσα σε αυτούς που το επευφήμησαν ήταν και οι Quentin Tarantino και Denis Villeneuve.
• Το 2014, ο Lars von Trier αποκάλυψε ότι το σενάριο γράφτηκε υπό κραιπάλη φαρμάκων, μέσε σε 20 ημέρες.

Μουσικά Παραλειπόμενα

• Το τραγούδι στους τίτλους τέλους είναι το Young Americans του David Bowie.