
Ο Γιατρός Τρελάθηκε
- Doctor Dolittle
- Dr. Dolittle
- 1998
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Κωμωδία, Οικογενειακή, Φαντασίας
- 18 Δεκεμβρίου 1998
Ο Τζον Ντούλιτλ διέθετε από μικρό παιδί μια εξαιρετική ικανότητα: να επικοινωνεί με τα ζώα! Τώρα πια είναι ένας πολυάσχολος ενήλικας γιατρός που ξοδεύει ατέλειωτες ώρες στο ιατρείο του, παραμελεί τη γυναίκα του και τις δύο κόρες του, ενώ σιγά-σιγά άφησε να ατονήσει κι εκείνο το τόσο ιδιαίτερο παιδικό του χάρισμα. Όμως, όταν κάποιο βράδυ παραλίγο να χτυπήσει με το αυτοκίνητο του ένα σκυλί, το δύστυχο τετράποδο του μιλά, ζητώντας του τον λόγο, κι ο Ντούλιτλ του απαντά σαν να πρόκειται για το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο. Αν κι αρχικά αρνείται να το πιστέψει, με τον καιρό αναγκάζεται να παραδεχθεί ότι βγήκε ξανά στην επιφάνεια το παιδικό του χάρισμα και μάλιστα σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ’ ό,τι παλιά. Κουκουβάγιες, ποντίκια, άλογα, ινδικά χοιρίδια και σιγά-σιγά όλο και περισσότεροι εκπρόσωποι του ζωικού βασιλείου επισκέπτονται και ζητούν την ιατρική βοήθεια του Ντούλιτλ.
Σκηνοθεσία:
Betty Thomas
Κύριοι Ρόλοι:
Eddie Murphy … Δρ John Dolittle
Ossie Davis … Archer Dolittle
Oliver Platt … Δρ Mark Weller
Peter Boyle … Κος Calloway
Kristen Wilson … Lisa Dolittle
Kyla Pratt … Maya Dolittle
Raven-Symone … Charisse Dolittle
Jeffrey Tambor … Κος Fish
Richard Schiff … Δρ Gene ‘Geno’ Reiss
Albert Brooks … Jacob (φωνή)
Chris Rock … Rodney (φωνή)
Norm MacDonald … Lucky (φωνή)
John Leguizamo … αρουραίος (φωνή)
Julie Kavner … περιστέρι (φωνή)
Ellen DeGeneres … σκύλος (φωνή)
Paul Giamatti … Blaine Hammersmith
Pruitt Taylor Vince … ασθενής
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Nat Mauldin, Larry Levin
Παραγωγή: John Davis, David T. Friendly, Joseph Singer
Μουσική: Richard Gibbs
Φωτογραφία: Russell Boyd
Μοντάζ: Peter Teschner
Σκηνικά: William A. Elliott
Κοστούμια: Sharen Davis
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Doctor Dolittle
- Ελληνικός Τίτλος: Ο Γιατρός Τρελάθηκε
- Εναλλακτικός Τίτλος: Dr. Dolittle
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Δόκτωρ Ντούλιτλ (1967)
- Ο Γιατρός Ξανατρελάθηκε (2001)
- Dr. Dolittle 3 (2006)
- Dr. Dolittle 4 (2008)
- Dr. Dolittle 5 (2009)
- Ντούλιτλ (2020)
Σεναριακή Πηγή
- Σειρά βιβλίων (χαρακτήρας): Doctor Dolittle του Hugh Lofting.
Παραλειπόμενα
- Πέρα από το γενικό στόρι, η ταινία δεν δανείζεται σχεδόν τίποτα από τη σειρά παιδικών διηγημάτων του Hugh Lofting, και ελάχιστα από το cult μιούζικαλ του 1967. Η ειρωνεία ήταν πως η πιο ακριβής αποτύπωση της αρχικής πηγής, το Ντούλιτλ (2020), έμελλε να είναι κι αυτή που πήρε τις χαμηλότερες κριτικές.
- Ο Eddie Murphy τρομοκρατείται στην πραγματικότητα με τα ζώα. Επέμεινε έτσι στην ψηφιακή αντικατάσταση τους, όσο αυτό ήταν δυνατόν. Δεν ήταν όμως λίγες οι φορές που έτρεχε να φύγει ουρλιάζοντας από τα γυρίσματα.
- Ακόμα και 45 εκπαιδευτές ζώων ήταν παρόντες στις σκηνές που χρειάζονταν να συνυπάρχουν πολλά ζώα.
- Με κόστος 70,5 εκατομμύρια δολάρια, το φιλμ έβγαλε 294,4. Αυτό γέννησε το franchise, όπου μόνο όμως το πρώτο σίκουελ βγήκε στις αίθουσες. Τα τρία τελευταία πήγαν κατευθείαν για το βίντεο, και δεν συμμετέχει σε αυτά ο Murphy.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Η Aaliyah κάνει επιτυχία με το Are You That Somebody?, φτάνοντας στο νούμερο 21 των ΗΠΑ. Σε σινγκλ κυκλοφόρησαν και τα: Same Ol’ G (Ginuwine) και That’s Why I Lie (Ray J).
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 25/10/2019
Αφού έφτασε σε σημείο να κινδυνεύει για τα καλά η καριέρα του, ο Έντι Μέρφι βάζει πάλι μπρος το «κόλπο» που πέτυχε το 1996 με τον Δάσκαλο για Κλάματα. Και πάλι λοιπόν ριμέικ από παλιό Χόλιγουντ, και πάλι διάνα για τον έγχρωμο σταρ. Για να μην τον αδικούμε, βέβαια, τον υποστηρίζει μια χαρά τον ρόλο του, σε έναν συνδυασμό οικογενειακού σινεμά με μοντέρνες, από τις δικές του, παρεμβάσεις χιούμορ. Πείθει όμως για αυτό που γενικά χρειάζεται να έχει ο εν λόγω ήρωας, ως φίλος των ζώων και οικογενειάρχης.
Το περισσότερο χιούμορ έρχεται, παρά ταύτα, μέσω των αληθινών πρωταγωνιστών, των ζώων φυσικά, που είναι άλλωστε και η ατραξιόν του έργου. Μερικά από τα αστεία πιάνουν αληθινά τόπο, κάποια είναι του τυπικού και μάλλον εύκολα στη σύλληψη τους, αλλά γενικά το χαμόγελο το χαρίζεις συχνότατα. Το αληθινά σημαντικό πρόβλημα έρχεται με τη σύγκριση με τον παλιό Ντούλιτλ, ακόμα κι αν εκείνος δεν είχε κάνει μεγάλη εμπορική επιτυχία. Είχε όμως εκείνη την ντισνεϊκή μαγεία που έχει ανάγκη η αθωότητα για να αναχθεί σε κάτι το κλασικό. Αυτή η μαγεία εδώ έχει πάρει περίπατο για τα καλά.
Καθαρό σύγχρονο Χόλιγουντ, λοιπόν, και μάλιστα «συνταγής», δίχως εκπλήξεις, αλλά τουλάχιστον από αυτά που δικαίως κάποιοι επιμένουν να τα θυμούνται, αναλόγως φυσικά αν τους είχε πετύχει σε τρυφερή ηλικία ή διάθεση.
Βαθμολογία: