Η Τριλογία της Απόκλισης: Οι Διαφορετικοί
- Divergent
- The Divergent Series: Divergent
- 2014
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Ισπανικά
- Δράσης, Επιστημονικής Φαντασίας, Έπος, Νεανική, Περιπέτεια
- 27 Μαρτίου 2014
Μακρινό μέλλον και η κοινωνία είναι χωρισμένη σε πέντε φατρίες. Η Τρις Πράιορ γνωρίζει πως αποτελεί μια ξεχωριστή, «αποκλίνουσα» περίπτωση, η οποία δεν μπορεί να κατηγοριοποιηθεί σε καμία από τις γνωστές φατρίες, βάση της ήδη υπάρχουσας ταξινόμησης. Αποτελεί μια «Απόκλιση». Ωστόσο, όταν η Τρις ανακαλύπτει μια καλά κρυμμένη συνωμοσία η οποία φέρνει στη φόρα ένα σχέδιο εξόντωσης όλων των «διαφορετικών», θα προσπαθήσει με όλη της τη δύναμη να ανακαλύψει οπωσδήποτε τι είναι αυτό που καθιστά τις «αποκλίσεις» τόσο επικίνδυνες, πριν να είναι πολύ αργά για το «είδος» της.
Σκηνοθεσία:
Neil Burger
Κύριοι Ρόλοι:
Shailene Woodley … Beatrice ‘Tris’ Prior
Theo James … Tobias ‘Four’ Eaton
Ashley Judd … Natalie Prior
Jai Courtney … Eric Coulter
Ray Stevenson … Marcus Eaton
Zoe Kravitz … Christina
Miles Teller … Peter Hayes
Tony Goldwyn … Andrew Prior
Ansel Elgort … Caleb Prior
Maggie Q … Tori Wu
Mekhi Phifer … Max
Kate Winslet … Jeanine Matthews
Ben Lloyd-Hughes … Will
Christian Madsen … Al
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Evan Daugherty, Vanessa Taylor
Παραγωγή: Lucy Fisher, Pouya Shahbazian, Douglas Wick
Μουσική: Junkie XL
Φωτογραφία: Alwin H. Kuchler
Μοντάζ: Richard Francis-Bruce, Nancy Richardson
Σκηνικά: Andy Nicholson
Κοστούμια: Carlo Poggioli
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Divergent
- Ελληνικός Τίτλος: Η Τριλογία της Απόκλισης: Οι Διαφορετικοί
- Εναλλακτικός Τίτλος: The Divergent Series: Divergent
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: Divergent της Veronica Roth.
Παραλειπόμενα
- Η Shailene Woodley ήταν η αρχική επιλογή για την Τρις, και η αποδοχή της δεν έδωσε ποτέ την ευκαιρία για να γίνουν οντισιόν για τον συγκεκριμένο ρόλο. Αρχικά όμως η νεαρή ηθοποιός ήταν σκεπτική στην πρόταση, και είπε το τελικό οκ μετά από συζήτηση με την Jennifer Lawrence.
- Για τον ρόλο του Τομπάιας, υποψήφιοι ήταν οι: Lucas Till, Jack Reynor, Jeremy Irvine, Alex Pettyfer, Brenton Thwaites, Alexander Ludwig και Luke Bracey. Ο νικητής, ο Theo James, ήταν μεν 10 χρόνια μεγαλύτερος σε σχέση με τον ήρωα του βιβλίου, αλλά η συγγραφέας άμεσα επικρότησε την πρόσληψη του.
- Ο Aaron Eckhart έμεινε στις συνομιλίες για το καστ, για τον ρόλο που κατέληξε στον Tony Goldwyn.
- Η Kate Winslet ήταν πέντε μηνών έγκυος κατά τα γυρίσματα, και επιστρατεύτηκαν πρόχειρες τεχνικές για να μη φανεί αυτό στην οθόνη.
- Τα κεντρικά γυρίσματα έγιναν στο Σικάγο.
- Για να πάρει η ταινία το πολυπόθητο PG-13, χρειάστηκε να κοπεί μια ερωτική σκηνή ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές.
- Το αρχικό μπάτζετ των 40 εκατομμυρίων δολαρίων εκτοξεύθηκε στα 85 μετά την επιτυχία των Αγώνων Πείνας. Τα τελικά κέρδη των 288,9 δικαίωσαν τους παραγωγούς.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Το τραγούδι του φιλμ είναι το Beating Heart με τη βρετανή Ellie Goulding. Στο σάουντρακ περιλήφθηκε ακόμα ένα ορίτζιναλ τραγούδι της, το Dead in the Water.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 26/3/2014
Είναι ολοφάνερη η επιταγή της εταιρίας παραγωγής προς τον Neil Burger για ένα νέο «Hunger Games». Τόσο φανερή, μάλιστα, που φτάνει να σε αγανακτεί. Αλλά ο Neil Burger δεν γεννήθηκε μόλις χθες, και από τον καθιερωμένο «συγγενή» δανείζεται περισσότερα από μία ακόμα δυστοπία κι ένα νεανικό κοινό. Βασικά, μιλάμε για τη σοβαρότητα. Απευθύνεται σε νεανικό κοινό, μεν, αλλά αυτό που έχει μπουχτίσει από ταινίες στυλ «Twilight». Η Shailene Woodley είναι, δε, καταπληκτική επιλογή, με όγκο και ποιότητα, αλλά εκνευρίζει κι αυτή για την ομοιότητα των εκφράσεων της με τις αντίστοιχες της Jennifer Lawrence. Δίπλα της ο Theo James, μια καλή περσόνα, αν και δίχως ιδιαίτερη ερμηνεία, αλλά και με παντελή έλλειψη χημείας με την πρωταγωνίστρια. Σας έχω μπερδέψει; Φοβάμαι ότι θα συνεχίσω σε αυτό το μοτίβο…
Μιλάμε για χαλαρή ταινία. Αν θέλατε δράση, πρέπει να υπομείνετε πάνω από μιάμιση ώρα για να κουνηθεί μύγα. Όταν αυτή αποφασίζει να το κάνει, απλά έχουμε ένα ευπρεπές κλείσιμο που παραπέμπει σε cult ταινίες του 1970. Όχι, τα λεφτά που έπεσαν για να γυριστεί δεν φαίνονται πουθενά. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για ένα τσάμπα μπλοκμπάστερ. Διόλου αρνητικό αυτό, αν με ρωτούσατε, αλλά υπάρχει περικοπή κι από πλευράς αρχικού υλικού, μια και η γενική πλοκή αποτελείται από πολλά τετριμμένα μοτίβα κι ελαχιστότατες πρωτότυπες ιδέες. Η έλλειψή της πρωτοτυπίας φτάνει ακόμα και σε σημείο να κουράσει τον έμπειρο θεατή, που αναζητά κάπου να πιαστεί. Κι αναζητά, ακριβώς λόγω της σοβαρής διαχείρισης υλικού από τον σκηνοθέτη. Ακριβώς λόγω της λιτής επένδυσης του κεντρικού νοήματος. Και φτάνουμε εκεί από όπου θα έπρεπε κανονικά να ξεκινήσουμε: στο νόημα. Έχουμε ένα υπερβολικά θεμιτό μήνυμα που πάει κόντρα στην ομαδοποίηση που υφίσταται η νεολαία, εις βάρος της προσωπικότητας. Μα κι αυτό εμμένει στον αέρα. Υπάρχει, αλλά δεν αναπτύσσεται πουθενά. Σαν να μην υποστηρίζεται η φανερή προσπάθεια του Burger να κάνει μια νεανική ταινία νοήματος, από ένα σενάριο γραμμένο για πιο κλισέ καταστάσεις.
Μια ταινία με εσωτερικό πόλεμο δηλαδή. Γραπτό εναντίον δημιουργού. Επειδή βέβαια δεν μιλάμε για μια αυτόνομη ταινία, αλλά για ξεκίνημα franchise, φοβάμαι ότι θα διχάσει τους θεατές του. Ως προς αυτό, δεν σου προκαλεί τα μέγιστα για να δεις το παρακάτω, αλλά αφήνει μια ευγενική αίσθηση πως δεν σε περίπαιξε. Δεν είναι και λίγο αυτό σε έναν νεανικό εμπορικό κινηματογράφο που ολοένα μοιάζει και περισσότερο με σούπερ-μάρκετ, αλλά δεν είναι ούτε και πολύ…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
