Είναι πάλι Χριστούγεννα, και πάλι ο Τζον ΜακΛέιν πηγαίνει να τα περάσει με τη γυναίκα του, στην Ουάσιγκτον αυτή τη φορά. Αλλά φαίνεται ότι το έχει η μοίρα του Τζον να πέφτει πάνω σε τρομοκράτες. Τώρα, θα τους συναντήσει μόλις προσγειωθεί το αεροπλάνο στο αεροδρόμιο της πρωτεύουσας. Οι τρομοκράτες είναι απότακτοι αμερικανοί κομάντος που καταλαμβάνουν το αεροπλάνο και απειλούν να το ανατινάξουν αν δεν απελευθερωθεί ένας διαβόητος βαρόνος των ναρκωτικών. Και πάλι ο Τζον ΜακΛέιν πρέπει να δώσει τη δική του μάχη, ενάντια σε κάθε λογική και κάθε πιθανότητα, και με το χιόνι να πέφτει ασταμάτητα.
Σκηνοθεσία:
Renny Harlin
Κύριοι Ρόλοι:
Bruce Willis … John McClane
Bonnie Bedelia … Holly Gennaro-McClane
William Atherton … Richard ‘Dick’ Thornburg
Reginald VelJohnson … αστυνόμος Al Powell
Franco Nero … στρατηγός Ramon Esperanza
William Sadler … συνταγματάρχης William Stuart
John Amos … ταγματάρχης Grant
Dennis Franz … αστυνόμος Carmine Lorenzo
Art Evans … Leslie Barnes
Fred Dalton Thompson … Ed Trudeau
Sheila McCarthy … Samantha ‘Sam’ Coleman
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Steven E. de Souza, Doug Richardson
Παραγωγή: Charles Gordon, Lawrence Gordon, Joel Silver
Μουσική: Michael Kamen
Φωτογραφία: Oliver Wood
Μοντάζ: Stuart Baird, Robert A. Ferretti
Σκηνικά: John Vallone
Κοστούμια: Marilyn Vance
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Die Hard 2
- Ελληνικός Τίτλος: Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει 2
- Εναλλακτικός Τίτλος: Die Hard 2: Die Harder [προώθησης]
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει (1988)
- Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει: Η Εκδίκηση (1995)
- Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει 4.0 (2007)
- Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει Σήμερα (2013)
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: 58 Minutes του Walter Wager.
- Μυθιστόρημα (χαρακτήρες): Nothing Lasts Forever του Roderick Thorp.
Παραλειπόμενα
- Ο John McTiernan ετοιμάζονταν να σκηνοθετήσει και αυτό, αλλά εντέλει προτίμησε το Κυνήγι του Κόκκινου Οκτώβρη.
- Στις πρώτες εκδοχές του σεναρίου, υπήρχε ακόμα ένας σημαντικός γυναικείος ρόλος, όπου προορίζονταν για τη Linda Fiorentino.
- Αυτή ήταν η πρώτη ζωντανής δράσης ταινία που χρησιμοποίησε ψηφιακή σύνθεση, η οποία μεταφέρονταν στο κομπιούτερ όπου ενώνονταν με φωτογραφημένα ήδη πλάνα. Η χρήση της τεχνολογίας αυτής έγινε για την τελική μόνο σκηνή.
- Ο νεαρός τότε John Leguizamo έχει έναν δευτερεύων ρόλο, που σύμφωνα με τον ίδιο οι παραγωγοί μείωσαν στη μία σκηνή όταν είδαν το πόσο κοντός ήταν.
- Όπως είχε πει ο ίδιος ο Franco Nero, δεν του άρεσε το σενάριο και δεν ήθελε να συμμετέχει. Κυρίως όμως είχε δεσμευτεί για μια ιταλική παραγωγή. Η Silver Pictures παρόλα αυτά τον έπεισε, κανονίζοντας το πρόγραμμα των σκηνών του έτσι που θα μπορούσε να κάνει και τις δύο ταινίες.
- Και πάλι εμπορική επιτυχία, με έσοδα 240,2 εκατομμύρια δολάρια. Το κόστος ήταν στα 70.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 25/9/2011
Ο Ρένι Χάρλιν παίρνει στα χέρια του τον ήρωα που ανέδειξε ο Τζον ΜακΤίρναν, κι αντί να τον πάει σε ένα νέο επίπεδο, τον αφήνει εκβιαστικά δίχως ανανέωση. Επί της ουσίας, το μοναδικό που αλλάζει σε σχέση με το ορίτζιναλ είναι το ντεκόρ, και μια γενική τάση περισσότερης ακόμα υπερβολής επί των καταστάσεων. Πιο απλά, από τον κλειστοφοβικό ουρανοξύστη, πάμε στον ορθάνοιχτο και παγωμένο αεροδιάδρομο. Αυτή η έλλειψη έμπνευσης (μπορεί και κατά απαίτηση των παραγωγών) στερεί πολλούς πόντους από μια ταινία δράσης που παρακολουθείς με ευκολία και θριλερικό ενδιαφέρον. Ως παραγωγή, έχει τα καλά χολιγουντιανά στάνταρ, έχει τον Μπρους Γουίλις όπως τον θέλουν οι φαν, έχει και την απαραίτητη φασαρία. Αλλά ο Χάρλιν ποτέ δεν ήταν σπουδαίος τεχνίτης, μειονεκτεί εδώ του προκατόχου του και σε χαρακτήρες, ανάπτυξη, ρυθμό. Λείπει κι ένα ακόμα μεγάλο όνομα να δώσει μια επιπλέον οντότητα στην πλοκή.
Βαθμολογία: