Το Χριστουγεννιάτικο Ημερολόγιο ενός Σπασίκλα: Μέρες Πανικού (2023)

ΣΥΝΟΨΗ

Οι φετινές χειμερινές διακοπές είναι ιδιαίτερα αγχωτικές για τον Γκρεγκ Χέφλι. Ο Γκρεγκ και ο κολλητός του, ο Ράουλι, καταστρέφουν κατά λάθος ένα εκχιονιστικό και τώρα ο Γκρεγκ ανησυχεί ότι δεν θα πάρει το δώρο που τόσο απεγνωσμένα θέλει για τα Χριστούγεννα. Η κατάσταση χειροτερεύει όταν μια χιονοθύελλα πλήττει την πόλη και η οικογένειά του μένει κλεισμένη στο σπίτι για μέρες. Η μέρα των Χριστουγέννων πλησιάζει. Θα καταφέρει ο Γκρεγκ να έχει άψογη συμπεριφορά;

Σκηνοθεσία:

Luke Cormican

Κύριοι Ρόλοι:

Wesley Kimmel … Greg Heffley (φωνή)

Spencer Howell … Rowley Jefferson (φωνή)

Erica Cerra … Susan Heffley (φωνή)

Chris Diamantopoulos … Frank Heffley (φωνή)

Hunter Dillon … Rodrick Heffley (φωνή)

Gracen Newton … Manny Heffley (φωνή)

Lisa Ann Walter … Gabby (φωνή)

Christian Convery … Fregley (φωνή)

Gabriel Iglesias … αστυνομικός Vasquez (φωνή)

Ego Nwodim … αστυνομικός Leonard (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Jeff Kinney

Παραγωγή: Jeff Kinney

Μουσική: John Paesano

Μοντάζ: Ayyappadas Vijayakumar

Σκηνικά: Bulat Iraliyev

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Diary of a Wimpy Kid Christmas: Cabin Fever
Ελληνικός Τίτλος: Το Χριστουγεννιάτικο Ημερολόγιο ενός Σπασίκλα: Μέρες Πανικού

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

Βιβλίο: Diary of a Wimpy Kid: Cabin Fever του Jeff Kinney.

Παραλειπόμενα

Τεχνική: Computer-animated (ψηφιακό)
Brady Noon και Ethan William Childress αντικαταστάθηκαν από τις κεντρικές φωνές, μια και τα παιδιά πλέον είχαν μεγαλώσει και οι φωνές τους αλλάξει.
Το τρίτο κινούμενο σχέδιο για τη σειρά είναι και το πρώτο που βασίζεται σε βιβλίο που δεν έγινε πρώτα ζωντανή ταινία.
Αποκλειστική κυκλοφορία μέσω του Disney+, όπως και τα δύο προηγούμενα μέρη.
Και στα ελληνικά, με τις φωνές των: Γιάννος Κοιλάκος (Γκρεγκ Χέφλι), Γιώργος Αναστασάκης (Ράουλι Τζέφερσον), Γιάννης Στεφόπουλος (Φρανκ Χέφλι), Στεφανία Φιλιάδη (Σούζαν Χέφλι), Πάμπλο Σότο-Γκονζάλες (Ρόντρικ Χέφλι), Βάσια Λακουμέντα (Μάνι Χέφλι), Τάνια Παλαιολόγου (Γκάμπι), Γιώργος Τσουμάνης (Φρέγκλι/Τάιλερ), Βασίλης Παπαστάθης (Κος Τζέφερσον). Σκηνοθετική επιμέλεια: Τάνια Παλαιολόγου. Μετάφραση: Νατάσα Καψάλη. Στίχοι: Αποστόλης Ψυχράμης.

Μουσικά Παραλειπόμενα

Ο Jon Levine ερμηνεύει το αυθεντικό για την ταινία τραγούδι Santa Never Sleeps.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Νίκος Ρέντζος
Έκδοση Κειμένου: 20/12/2023

Οι οικογενειακές χριστουγεννιάτικες ταινίες αυτής της χρονιάς δεν ξεκίνησαν και πολύ καλά. Ευτυχώς το Diary of a Wimpy Kid Christmas: Cabin Fever έρχεται να φέρει μια αρκετά συμπαθητική χριστουγεννιάτικη ταινία για την οικογένεια.

Τα βιβλία του “Σπασίκλα”, που γράφει ο Τζεφ Κίνεϊ, διαβάζονται από πιτσιρικάδες σε όλο τον κόσμο. Εγώ σαν ένας μπαμπάς ενός πιτσιρικά (λίγο μικρότερου ηλικιακά από αυτούς που απευθύνονται τα βιβλία) που του αρέσει να του διαβάζουν το βράδυ πριν κοιμηθεί, είχα μια σύντομη επαφή με τη δουλειά του Κίνεϊ αλλά τόσο εμένα όσο και τον γιο μου, δεν μας κέρδισε ιδιαίτερα. Με τούτη την μικρής διάρκειας ταινία όμως τα πράγματα λειτούργησαν διαφορετικά.

Το αρκετά απλό αλλά προσεγμένο animation, σε συνδυασμό με το χιούμορ και τα θετικά μηνύματα που περνάει το σενάριο που έγραψε ο ίδιος ο Κίνεϊ, μας βρήκε και τους δύο (μπαμπά και γιο) να περνάμε πολύ καλά κατά την προβολή της ταινίας. Ιδιαίτερη εντύπωση μου προξένησε η διάθεση του Κίνεϊ να περάσει και το κοινωνικό σχόλιο, με εύκολο τρόπο, έστω κι αν μπορεί να μην γίνει απολύτως κατανοητό από τα πιτσιρίκια. Η ουσία ωστόσο θα μείνει εύκολα στα παιδικά μυαλά. Το μήνυμα της ειλικρίνειας, της οικογένειας και του τι σημαίνει τελικά “καλός” ή “κακός”, περιγράφεται ωραία, έστω και με μερικές στιγμές λίγο πιο άστοχες, οδηγώντας μας όμως σε ένα φινάλε που έστω και πιο επιδερμικά (μιλάμε για παιδική ταινία, μην το ξεχνάς) θα μιλήσει και για κοινωνικές ανισότητες και θα φροντίσει να δώσει στα πιτσιρίκια την ευκαιρία να κατανοήσουν ότι τα υλικά αγαθά φέρνουν σίγουρα χαρά αλλά φέρνουν ακόμα περισσότερη χαρά όταν φεύγουν από εμάς και πάνε σε κάποιον που μπορεί να τα έχει περισσότερη ανάγκη.

Κάπου εδώ βρίσκεται πάντα κάποιος να πει “γιατί πρέπει αυτό να το θυμόμαστε μόνο τα Χριστούγεννα;” και “φτάνει πια με αυτές τις γλυκανάλατες ιστορίες που θέλουν να μας διδάξουν το αληθινό νόημα των γιορτών” και τα λοιπά και τα λοιπά. Συμφωνώ. Ας είναι λοιπόν ακόμα και αυτές οι απλές, χαζές, αφελείς, παιδικές ταινιούλες, η αφορμή, όχι να γκρινιάξουμε, αλλά να κάνουμε πράξη αυτό που παραπονιόμαστε. Κάθε μέρα του χρόνου να θυμάσαι το νόημα των γιορτών. Κάθε μέρα του χρόνου να την περνάς σαν γιορτή, αγκαλιάζοντας τα παιδιά σου, τη γυναίκα σου, τον άνδρα σου, τα αδέρφια σου, τους γονείς σου, τους φίλους σου. Κάθε μέρα του χρόνου, να θυμάσαι ότι εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ανάγκη και όχι απαραίτητα υλικά αγαθά αλλά ανθρωπιά.

Να, βλέπεις; Εμένα όλα αυτά μου τα ξύπνησε μια απλή παιδική ταινία, χωρίς να είναι καν από τις καλύτερες που έχω δει. Το θέμα είναι να διατηρήσω ζωντανά αυτά τα συναισθήματα για όλο τον υπόλοιπο χρόνο. Κάπου εκεί το χάνουμε συνήθως.

Βαθμολογία: