Ένας μοναχικός άνδρας φτάνει σε μια ήσυχη κωμόπολη του Μεξικού. Είναι ένας μαριάτσι (κιθαρίστας-τραγουδοποιός). Η θήκη της κιθάρας του όμως κρύβει μια μοναδική συλλογή αυτόματων πυροβόλων όπλων. Κι αυτό επειδή σε αντίθεση με αυτό που θέλει να δείχνει, είναι ένας άνδρας αποφασισμένος να εκδικηθεί τον έμπορο ηρωίνης που στάθηκε αιτία να δολοφονηθεί η αγαπημένη του.
Σκηνοθεσία:
Robert Rodriguez
Κύριοι Ρόλοι:
Antonio Banderas … El Mariachi
Salma Hayek … Carolina
Joaquim de Almeida … Cesar ‘Bucho’
Steve Buscemi … Buscemi
Cheech Marin … ο κοντός μπάρμαν
Quentin Tarantino … ο τσιτωμένος τύπος
Carlos Gomez … Memo ‘Right Hand’
Tito Larriva … Tavo
Danny Trejo … Navajas
Carlos Gallardo … Campa
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Robert Rodriguez
Παραγωγή: Bill Borden, Robert Rodriguez
Μουσική: Los Lobos
Φωτογραφία: Guillermo Navarro
Μοντάζ: Robert Rodriguez
Σκηνικά: Cecilia Montiel
Κοστούμια: Graciela Mazon
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Desperado
- Ελληνικός Τίτλος: Ντεσπεράντο
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Ελ Μαριάτσι (1992)
- Κάποτε στο Μεξικό (2003)
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο (χαρακτήρες): Ελ Μαριάτσι του Robert Rodriguez.
Παραλειπόμενα
- Σίκουελ του Ελ Μαριάτσι και δεύτερο στη μεξικανική τριλογία του Robert Rodriguez. Ακολούθησε το Κάποτε στο Μεξικό (2003).
- Ο Robert Rodriguez αποπληρώνεται για την επιτυχία του με το Ελ Μαριάτσι που γύρισε στην πατρίδα του, το Μεξικό, και κάνει εδώ το χολιγουντιανό του ντεμπούτο.
- Χολιγουντιανό ντεμπούτο και για τη Salma Hayek, που εδώ χρωστάει τη μετέπειτα πορεία της.
- Ο πρωταγωνιστής του Ελ Μαριάτσι, ο Carlos Gallardo, επιστρέφει κι εδώ, αλλά σε διαφορετικό όσο και μικρότερο ρόλο. Επειδή όμως υπάρχει μια σκηνή φλας-μπακ από εκείνη την ταινία, η σκηνή γυρίστηκε εκ νέου με τον Banderas στη θέση του.
- Ο Enrique Iglesias έχει ένα πέρασμα ως εκτελεστής.
- Ο Raul Julia είχε πάρει τον ρόλο του Μπούτσο, αλλά δυστυχώς “πρόλαβε” να φύγει από τη ζωή.
- Στην ερωτική σκηνή, η Salma Hayek ένιωσε τόσο άβολα που άρχισε να κλαίει ανεξέλεγκτα. Παρόλα αυτά, έσπευσε να δηλώσει αρκετές φορές πως ο Rodriguez και ο Banderas ήταν υπέροχοι, και πως δεν την πίεσαν σε κανένα σημείο.
- Για να αποφύγει η ταινία το αρχικό NC-17 της επιτροπής αξιολόγησης, ψαλιδίστηκαν σκηνές, όπως ο θάνατος του χαρακτήρα του Tarantino, μαζί και σχεδόν όλος ο ρόλος του Trejo.
- Προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού στο φεστιβάλ Κανών.
- Με κόστος 7 εκατομμύρια δολάρια, οι εισπράξεις έφτασαν στα 58.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Το ινστρουμένταλ Mariachi Suite των Los Lobos πήρε Grammy ως καλύτερη ποπ ινστουμένταλ απόδοση.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 13/9/2009
Το 1992, ο Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ γύρισε στο Μεξικό το «El Mariachi», ένα θαυμάσιο cult διαμαντάκι. Αμέσως έπεσε στο μάτι του Κουέντιν Ταραντίνο κι έγινε μέλος της παρέας. Αποτέλεσμα ήταν να γυρίσει ξανά επί της ουσίας την ταινία για τους Αμερικανούς, παρότι έχουμε σίκουελ, και να ξεκινήσει μια πορεία που πλέον είναι γνωστή της πάση. Έλα, όμως, που το διαμαντάκι έγινε άνθρακας κι ο αμερικανός μαριάκι είναι ένα κακέκτυπο του μεξικανού. Χάνεται τελείως η cult φιλοσοφία και μπαίνει στη θέση της μια κοινότυπη ταινία δράσης με μπόλικους σταρ, επιτηδευμένο τυπισμό και πολύ θόρυβο. Ο Αντόνιο Μπαντέρας είναι ανεκδιήγητος σε σύγκριση με τον Κάρλος Καγιάρδο, κυρίως επειδή πουλάει ροκ-σταρ στιλ και χάνει την αυθεντικότητα του γουέστερν ήρωα. Συστήνεται στους λάτρεις του Μπαντέρας με μακριά χαίτη και σε όσους θέλουν βία στη δράση τους. Όσοι, όμως, έχουν δει το ορίτζιναλ, ξέρουν πως δεν υπάρχει πισωγύρισμα.
Βαθμολογία: