Η δωδεκάχρονη Γουόρις ζει σ’ ένα χωριό νομάδων στην έρημο της Σομαλίας . Όταν καταλαβαίνει ότι ο πατέρας της έχει αποφασίσει να την παντρέψει με έναν εβδομηντάχρονο βοσκό, το σκάει από το σπίτι της και πηγαίνει στην πρωτεύουσα Μογκαντίσου στη γιαγιά της. Εκείνη όμως, ντροπιασμένη από τη συμπεριφορά της εγγονής της, δεν την κρατά κοντά της, αλλά τη στέλνει εσώκλειστη να δουλέψει ως καθαρίστρια στην πρεσβεία της Σομαλίας στο Λονδίνο, κοντά σε κάποιους συγγενείς. Για τα επόμενα χρόνια, η νεαρή Γουόρις ζει σε κατάσταση αιχμαλωσίας μέσα στην πρεσβεία, μέχρι την ημέρα που ξεσπά εμφύλιος στην πατρίδα της και όλοι οι αξιωματούχοι τρέπονται σε φυγή. Ξαφνικά βρίσκεται να περιφέρεται μόνη με μια βαλίτσα με τα ελάχιστα υπάρχοντά της, για πρώτη φορά στους δρόμους του Λονδίνου. Βρίσκει δουλειά ως καθαρίστρια σε ένα εστιατόριο, αλλά σύντομα η τύχη θα της χαμογελάσει όταν τραβά την προσοχή του διάσημου φωτογράφου Τέρι Ντόναλντσον. Από εκείνη τη στιγμή και με τη βοήθεια της καλής της φίλης Μέριλιν, η ζωή της θα αλλάξει για πάντα…
Σκηνοθεσία:
Sherry Hormann
Κύριοι Ρόλοι:
Liya Kebede … Waris Dirie
Sally Hawkins … Marilyn
Craig Parkinson … Neil
Meera Syal … Pushpa Patel
Timothy Spall … Terry Donaldson
Anthony Mackie … Harold Jackson
Juliet Stevenson … Lucinda
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Sherry Hormann
Παραγωγή: Peter Herrmann
Μουσική: Martin Todsharow
Φωτογραφία: Ken Kelsch
Μοντάζ: Clara Fabry
Σκηνικά: Jamie Leonard
Κοστούμια: Gabriele Binder
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Desert Flower
Ελληνικός Τίτλος: Λουλούδι της Ερήμου
Εναλλακτικός Τίτλος: Wustenblume
Σεναριακή Πηγή
- Αυτοβιογραφία: Desert Flower: The Extraordinary Journey of a Desert Nomad των Waris Dirie, Cathleen Miller.
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για καλύτερη ταινία στα εθνικά βραβεία της Γερμανίας.
- Βραβείο κοινού στο φεστιβάλ του Σαν Σεμπάστιαν.
Παραλειπόμενα
- Οι γονείς της 3χρονης Safa Idriss Nour, που επιλέχθηκε να ερμηνεύσει τη νεαρή Waris Dirie, ήταν υποχρεωμένοι να υπογράψουν ότι το κοριτσάκι δεν θα υποστεί ποτέ την ίδια τελετουργική εγχείρηση που υπέστη η αληθινή Dirie. Το βιβλίο της, Saving Safa: Rescuing a Little Girl του 2013, είναι αφιερωμένο και βασισμένο σε αυτό το παιδί.
- Νεαρή, η Waris Dirie είχε έναν μικρό ρόλο στο Τζέιμς Μποντ, Πράκτωρ 007: Με το Δάχτυλο στη Σκανδάλη (1987).
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Βασίλης Καγιογλίδης
Έκδοση Κειμένου: 20/11/2009
Η ιστορία είναι σαφώς συγκλονιστική και πως θα μπορούσε να μην είναι, αφού αναφέρεται σε προσωπικά βιώματα και αληθινά περιστατικά, που στον 21o αιώνα θέτουν ακόμη ζητήματα ανθρώπινης αξιοπρέπειας και σεβασμού του δικαιώματος της ελεύθερης διαχείρισης του σώματος.
Όμως, η ταινία της Sherry Horman είναι από τις χειρότερες κινηματογραφικές μεταφορές συγγραφικών κειμένων που υπήρξαν ποτέ. Περιορίζεται στη λογική της φωσφοριζέ, φαντεζί και πολύχρωμης αναπαράστασης τύπου Ντίσνει, για να σκιαγραφήσει την επανάκτηση του δυναμισμού και της χαμένης ευτυχίας ενός προσώπου που καταρρακώθηκε ψυχικά και σωματικά, ενώ επικαλείται την πρακτική του τηλεοπτικού ριάλιτι, για να μεταφέρει μέσα από ένα κακοφτιαγμένο κολλάζ εικόνων, τις δυσκολίες που βίωσε η κεντρική ηρωίδα.
Και εκεί που η ταινία, θα έπρεπε να καταστεί δράμα υψηλών προδιαγραφών, με ποικίλο περιεχόμενο και καυστικό λόγο, εντούτοις περιορίζεται σε ένα προϊόν που συνδυάζει την τηλεοπτική λογική, με αυτή της βιντεοταινίας και του ριάλιτι σόου. Αντί να στηρίζεται σε πολιτικό υπόβαθρο για να κρίνει, ενώ όφειλε να αναδεικνύει αμέτρητους κοινωνικούς προβληματισμούς που έχουν για βάση τους την κλειτοριδεκτομή και επιπλέον να διαποτίσει με φιλοσοφική χροιά τα θέματα αναφερόμενα στο πεπρωμένο ή στην ευκαιρία που επιφυλάσσει η ζωή στον καθένα μας, αυτό αρκείται -ιδίως μέχρι τα μισά- σε μία αναπάντεχα απολαυστική κωμωδία, χάρις ενός ερμηνευτικού ογκόλιθου, που ακούει στο όνομα Sally Hawkins, η οποία θα είναι για δεύτερη φορά αδικημένη, εφόσον μένει και φέτος έξω από τις οσκαρικές υποψηφιότητες, πράγμα που διαβλέπεται σχεδόν βέβαιο, αφού δεν την ευνοεί η θεματική συγκυρία και το υποτιθέμενο κοινωνικό υπόβαθρο.
Στο δεύτερο μισό της, η ταινία που σε έχει κάνει για μία περίπου ώρα με τα κωμικά ξεσπάσματα και την ιστορία της μοντέρνα σταχτοπούτας, να χάσεις την επαφή με την κεντρική θεματολογία, αρκείται σε μία συνεχή ροή τηλεοπτικών ξεσπασμάτων, που αδυνατούν να εμβαθύνουν στον ουσιαστικό δράμα. Άθελα της, μετατρέπεται σε εμπορικό προϊόν ευρείας κατανάλωσης, εξαντλώντας τα ουσιώδη, σε περιστασιακά πασαλείμματα και φευγαλέες θεωρίες. Αρνείται τη στιβαρή αναπαράσταση και αρκείται σε αφελής δραματικές αναφορές, κάνοντας συνεχή κοντινά πλάνα στο ανέκφραστο, αλλά πανέμορφο πρόσωπο της Liya Kebede, επιβεβαιώνοντας έτσι και την ανυπαρξία του ταλέντου της. Η Horman δεν κατανόησε ότι, είναι αδύνατον να κάνεις ένα φιλμ, με αποκλειστικό σκοπό να ικανοποιήσεις του πάντες. Είχε και το υλικό και τα μέσα να προβάλει μία κινηματογραφική διαμαρτυρία και αυτό διαφαίνεται συνεχώς. Αντ`αυτού, πνίγηκε μέσα στην Κολυμβήθρα του Σιλωάμ.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
