Γαλλία, 1789. Όταν ο μάγειρας Πιερ Μανσερόν σερβίρει ένα μη εγκεκριμένο πιάτο δικής του εμπνεύσεως, οι επιπτώσεις είναι σκληρές και απολύεται. Ο πληγωμένος Μανσερόν απαρνιέται το πάθος του και αποσύρεται σε ένα περιφερειακό πανδοχείο. Αλλά όταν καταφθάνει μια μυστηριώδης γυναίκα και προτείνει να γίνει μαθητευόμενή του, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για μια τρελά απολαυστική ιστορία αναζωπυρωμένου πάθους, καθοδήγησης, εκδίκησης… και της δημιουργίας του πρώτου εστιατορίου.
Σκηνοθεσία:
Eric Besnard
Κύριοι Ρόλοι:
Gregory Gadebois … Pierre Manceron
Isabelle Carre … Louise/μαρκησία de la Varennes
Benjamin Lavernhe … δούκας de Chamfort
Guillaume de Tonquedec … Hyacinthe
Lorenzo Lefebvre … Benjamin Manceron
Christian Bouillette … Jacob
Marie-Julie Baup … μαρκησία de Saint-Genet
Jeremy Lopez … μαρκήσιος de Fourviere
Antoine Gouy … μαρκήσιος du Croisic
Laurent Bateau … Dumortier
Christophe Rossignon … λακές
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Eric Besnard, Nicolas Boukhrief
Παραγωγή: Philip Boeffard, Christophe Rossignon
Μουσική: Christophe Julien
Φωτογραφία: Jean-Marie Dreujou
Μοντάζ: Lydia Decobert
Σκηνικά: Bertrand Seitz
Κοστούμια: Madeline Fontaine
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Delicieux
- Ελληνικός Τίτλος: Delicieux: Το Πρώτο Εστιατόριο
- Διεθνής Τίτλος: Delicious
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για σκηνικά και κοστούμια στα Cesar.
Παραλειπόμενα
- Στα γυρίσματα, τα κυριότερα των οποίων έγιναν σε σκηνικά προσαρμοσμένα σε παλιό αχυρώνα, συμμετείχαν πάνω από 350 ηθοποιοί και κομπάρσοι.
- Η φωτογραφία είναι επηρεασμένη από τα έργα του ζωγράφου Jean Simeon Chardin.
Κριτικός: Ρωμανός Αναστασίου
Έκδοση Κειμένου: 17/11/2022
Το “Delicieux” του Eric Besnard είναι μια ταινία για την οποία αν κανείς επιχειρούσε να μακρηγορήσει, θα διέπραττε το ρητορικό ανάλογο τού να φτιάχνει ένα μακαρόν τόσο βαρύ που δεν μπορεί κανείς να το σηκώσει για να το φάει. Επομένως, προσπαθώντας να αποφύγω τη μαύρη τρύπα κενότητας που είναι οι γαστρονομικές μεταφορές, παρομοιώσεις και λογοπαίγνια, ας πούμε λίγα και μεστά.
Η ταινία αυτή είναι ένα ελαφρύ δράμα εποχής, του οποίου η πλοκή και η ατμόσφαιρα στηρίζεται στη μαγειρική της περιόδου κατά την οποία διαδραματίζεται, τη Γαλλία του 18ου αιώνα. Μέσω της μαγειρικής, προσεγγίζονται τόσο οι χαρακτήρες όσο και οι πολιτικοκοινωνικές πραγματικότητες της εποχής. Ένα ενδιαφέρον κόνσεπτ που θα είχε μεγάλες δυνατότητες στα χέρια ενός πιο ευφάνταστου σκηνοθέτη/σεναριογράφου, αλλά δυστυχώς μένει στην κατηγορία της συμπαθητικής συμβιβαστικής λύσης που έρχεται μετά από ώρες του γνωστού “οπότε τι θα δούμε” αδιέξοδου διαλόγου.
Η φωτογραφία της ταινίας αδιαμφισβήτητα είναι προσεγμένη και ευχάριστη στο μάτι, αλλά έχει μια ψυχρή, αποστασιοποιημένη “ψηφιακότητα” που, ταυτόχρονα με το συμβατικό καδράρισμα, αποτυγχάνει να δώσει στην ταινία το βάθος της ατμόσφαιρας που θα χρειαζόταν για να ανυψώσει την ιστορία και να βυθίσει τον θεατή σε αυτήν, αντί να τον αφήσει παθητικό θαυμαστή της ομορφιάς της. Η αξιοθαύμαστη τεχνική αρτιότητά της, όπως του φωτισμού και της ηχοληψίας/μιξάζ, αφήνουν ταυτόχρονα τον θεατή σε ένα σημείο επιφανειακής αισθητικής απόλαυσης, και ήπιας απογοήτευσης που τα ταλέντα αυτά δεν συνδυάστηκαν για κάτι πιο ενδιαφέρον.
Το ίδιο και με το σενάριο -η κεντρική ιδέα κοινωνικής ενδοσκόπησης μέσω του πεδίου της μαγειρικής εξάπτει το ενδιαφέρον, αλλά στα πλαίσια της ανάλαφρης συμβατικότητάς της αρνείται να ξεφύγει από τις γνώριμες σεναριακές στροφές που χαρακτηρίζουν τόσο τις πορείες τόσο των χαρακτήρων όσο και της πλοκής, και παραμένει ικανοποιητικά καλοπροαίρετο αλλά άοσμο.
Το “Delicieux”, λοιπόν, μπορεί να λειτουργήσει πολύ ευχάριστα ως μια χουχουλιάρικη κινηματογραφική κουβέρτα, που μέσα στη γλυκύτητα, την οπτική της ομορφιά τόσο στις σεκάνς μαγειρικής, όσο και στα κουστούμια, τα τοπία και τις συμπαθητικές ερμηνείες, θα ζεστάνει με επαρκή ποιότητα ένα ήσυχο βράδυ μιας κουρασμένης καθημερινής.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
