Ο Νταν Έφαγε Κόλλημα
- Dan in Real Life
- 2007
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Αισθηματική, Δραμεντί, Κομεντί
- 27 Δεκεμβρίου 2007
Ο Νταν Μπερνς είναι αφοσιωμένος στις τρεις κόρες του, τις οποίες μεγαλώνει μόνος. Η δουλειά του είναι να γράφει μια δημοφιλή στήλη όπου προσφέρει συμβουλές. Η οικογένειά του οργανώνει επανασύνδεση σε ένα παραθαλάσσιο σπίτι, κι εκεί γνωρίζει τη Μαρί, τη γυναίκα των ονείρων του. Η Μαρί είναι όμορφη, έξυπνη, αστεία και… κοπέλα του αδερφού του. Τι γίνεται όταν ένας άντρας που έχει όλες τις απαντήσεις, ανακαλύπτει πως στον έρωτα δεν ξέρει τι του γίνεται;
Σκηνοθεσία:
Peter Hedges
Κύριοι Ρόλοι:
Steve Carell … Dan Burns
Juliette Binoche … Marie Diamond
Dane Cook … Mitch Burns
John Mahoney … John ‘Poppy’ Burns
Marlene Lawston … Lilly Burns
Alison Pill … Jane Burns
Dianne Wiest … Nana Burns
Norbert Leo Butz … Clay Burns
Jessica Hecht … Amy Burns
Amy Ryan … Eileen Burns
Frank Wood … Howard Wilson
Emily Blunt … Δρ Ruthie ‘Pigface’ Draper
Amy Landecker … Cindy Lamson
CJ Adams … Elliot Burns
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Pierce Gardner, Peter Hedges
Παραγωγή: Brad Epstein, Jon Shestack
Μουσική: Sondre Lerche
Φωτογραφία: Lawrence Sher
Μοντάζ: Sarah Flack
Σκηνικά: Sarah Knowles
Κοστούμια: Alix Friedberg
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Dan in Real Life
- Ελληνικός Τίτλος: Ο Νταν Έφαγε Κόλλημα
Παραλειπόμενα
- Το στόρι βασίζεται κατά μεγάλο του μέρος πάνω σε προσωπικά βιώματα του Pierce Gardner.
- Πρώτη ταινία της Touchstone Pictures σε διανομή της Walt Disney, αφού πλέον το τμήμα της Buena Vista είχε αποσυρθεί από το διάσημο στούντιο.
- Ο Peter Hedges ενθάρρυνε τον αυτοσχεδιασμό σε όλο του το καστ.
- Το κεντρικό σπίτι της ταινίας βρίσκεται στο Ροντ Άιλαντ, και ήταν αληθινό και όχι κατασκευασμένο για το φιλμ. Σε αυτό παρέμεινε για αρκετές μέρες το καστ, ακόμα και για τις πρόβες.
- Ο 10χρονος εδώ Lucas Hedges κάνει κινηματογραφικό ντεμπούτο ως χορευτικός παρτενέρ της μικρής Λίλι.
- Η Dianne Wiest δεν θα μπορούσε εύκολα στην πραγματικότητα να είναι μητέρα του Steve Carell, μια και τον περνάει μόνο 14 χρόνια.
- Το φιλμ κόστισε 25 εκατομμύρια ευρώ, και πέτυχε να εισπράξει 68,5.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 15/12/2007
Πόσο πια μπορούμε να διαφωνούμε με αυτή την εικόνα που κατά κόρον μας προσφέρουν οι Αμερικανοί στις ταινίες τους; Γιατί να μας ενοχλεί που το οικογενειακό πρότυπο αποκτά ιδεατή αξία και αντικείμενο προς παράδειγμα; Η απάντηση είναι διττή και έχει ως εξής: όταν ο κορμός είναι τόσο συμβατικός, τότε και η ταινία δε μπορεί να πάει παραπέρα, να απογειωθεί, κυρίως όταν μιλάμε για κωμωδία. Δεύτερον και κυριότερο, αυτό που εκεί ονομάζεται αμερικανικό όνειρο… πωλείται. Δηλαδή, η εικόνα της οικογενειακής τελειότητας ανταποκρίνεται στην εικόνα που θέλει η υπερδύναμη να περάσει στον υπόλοιπο κόσμο: της τέλειας κοινωνίας κατ’ ουσία. Και αν το σύνολο αυτής της χώρας ζούσε με αυτές τις συνθήκες ή αν απλά η αυθυπαρξία της οικογένειας εξοικονομούσε και ευτυχία, τότε γιατί όχι. Αλλά όλοι οι νοήμονες άνθρωποι ξέρουμε πως και τα δύο δεν ισχύουν και έτσι απλά καλούμαστε να συγχωρήσουμε την προβολή του αμερικανικού ονείρου, αλλά όχι και να την «καταπιούμε».
Αυτά θα μπορούσαν ακόμα και να αρκούν για μια επιτομή της ελαφριάς κωμωδίας και του αμερικανικού ονείρου, ταυτόχρονα, χωρίς καμία διάθεση για σάτιρα. Από εκεί και πέρα, υπάρχει καλός ρυθμός και ελάχιστα σκαμπανεβάσματα στη διανομή των αστείων, ενώ το ρομάντζο δεν επιβάλλεται της κωμικής ατμόσφαιρας. Δεν υπάρχει όμως ουσιαστική κορύφωση, το έργο κινείται σαν ένα μονοδιάστατο ανέκδοτο, που δεν θα εμβαθύνει πουθενά, ούτε καν στα ερωτικά αισθήματα των δύο ηρώων. Ομαδικά οι ερμηνείες είναι συμπαθητικές, αν και η Juliette Binoche είναι πολύ πιο προσαρμοσμένη στην αμερικανική κατάσταση από όσο θα θέλαμε, και είναι πολλοί οι χαρακτήρες για να τραβήξουν την προσοχή αυτόνομα.
Αν είστε άνθρωπος που κρύβει τα συναισθήματα του ή λάτρης της οικογενειακής θαλπωρής, ίσως και να το βρείτε απόλυτα διασκεδαστικό, ίσως πάλι και να συγκινηθείτε. Έτσι κι αλλιώς, η υποκειμενικότητα γυρίζει τον πλανήτη και όχι η αντικειμενικότητα…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
