Η ιστορία επικεντρώνεται στη διαμάχη ανάμεσα σε δύο ελληνικές οικογένειες: τη βαθύπλουτη οικογένεια Δελαφράγκα και την «πτωχή, πλην τίμια» οικογένεια Μπισμπίκη. Οι πρώτοι ευθύνονται για τη σταδιακή καταστροφή των δεύτερων, καθώς το πλοίο «Τζέλλα Δέλτα», που τους ανήκει και στο οποίο δουλεύει ως ναυτικός ο Αρίστος, γιος της οικογένειας Μπισμπίκη, βυθίζεται. Τότε παρουσιάζεται ο δικηγόρος Στέφανος Μπάρας, ο οποίος αναλαμβάνει να υπερασπισθεί τα συμφέροντα της φτωχής οικογένειας Μπισμπίκη. Παράλληλα, η διεφθαρμένη κόρη Δελαφράγκα, Τζέλλα, ερωτοτροπεί με τον φτωχό, πλην τίμιο και λεβέντη Γιακουμή, μέλλοντα αρραβωνιαστικό της Μάρθας, κόρης της Λαυρεντίας Μπισμπίκη και αδελφής του Αρίστου. Ο Γιακουμής γίνεται τελικά το «μήλον της έριδος» μεταξύ της Μάρθας, της Τζέλλας, αλλά και της Τζένης, κόρης της Τζέλλας, που καταφθάνει από το εξωτερικό…
Σκηνοθεσία:
Μιχάλης Ρέππας
Θανάσης Παπαθανασίου
Κύριοι Ρόλοι:
Άννα Παναγιωτοπούλου … Λαυρεντία Μπισμπίκη
Μίρκα Παπακωνσταντίνου … Τζέλα Δελαφράγκα
Τάσος Χαλκιάς … Στέφανος Μπάρας
Μαρία Καβογιάννη … Μάρθα Μπισμπίκη
Τζόυς Ευείδη … Τζένη Δελαφράγκα
Μιχάλης Ρέππας … Γιακουμής Μπάρδακας
Τρύφων Καρατζάς … Βύρων Δελαφράγκας
Άννα Κυριακού … Θέκλα Μπάρα
Χάρης Γρηγορόπουλος … Αρίστος Μπισμπίκης
Μίνα Αδαμάκη … Μπήλιω
Αλέξανδρος Αντωνόπουλος … Λιάκος
Χρήστος Βαλαβανίδης … Heinrich Von Snitchell
Δημήτρης Πιατάς … Κίτσος Βάρδουλας
Σοφία Φιλιππίδου … Σύρμω
Μίμης Χρυσομάλλης … Παρνασσός
Μπάμπης Γιωτόπουλος … ο πατέρας της Σύρμως
Χρήστος Ευθυμίου … ο αδελφός της Σύρμως
Ελισάβετ Κωνσταντινίδου … Παναγιώτα
Βάσω Γουλιελμάκη … Βάσω
Γιάννης Ζουγανέλης … Κάβουρας
Αντώνης Καφετζόπουλος … σύνδεσμος
Θόδωρος Μπογιατζής … Γέρακας
Γιώργος Παρτσαλάκης … στρατηγός
Χρήστος Σιμαρδάνης … Ντένης
Μαίρη Σταυρακέλη … Ζαμπέτα
Θόδωρος Συριώτης … δικαστής
Τάκης Χρυσικάκος … εισαγγελέας
Μαρία Δημητριάδη … τραγουδίστρια
Λάμπης Λιβιεράτος … τραγουδιστής
Μαρία Λεκάκη … Γαλανόλευκη
Κρατερός Κατσούλης … γιατρός
Ντίνος Αυγουστίδης … αξιωματικός
Κώστας Κόκλας … γερμανός στρατιώτης
Βλαδίμηρος Κυριακίδης … γερμανός στρατιώτης
Καίτη Κωνσταντίνου … φίλη της Τζένης
Ρένια Λουιζίδου … καλεσμένη πάρτι
Νένα Μεντή … καλεσμένη πάρτι
Αριέττα Μουτούση … φίλη της Τζένης
Φωτεινή Μπαξεβάνη … χωριατοπούλα
Χριστίνα Τσάφου … χωριατοπούλα
Μαρία Φιλίππου … χωριατοπούλα
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Μιχάλης Ρέππας, Θανάσης Παπαθανασίου
Παραγωγή: Έλενα Χατζηαλεξάνδρου
Μουσική: Αφροδίτη Μάνου
Φωτογραφία: Κωστής Γκίκας
Μοντάζ: Ιωάννα Σπηλιοπούλου
Σκηνικά: Αντώνης Χαλκιάς
Κοστούμια: Έβελυν Σιούπη
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Το Κλάμα Βγήκε απ’ τον Παράδεισο
- Διεθνής Τίτλος: Crying… Silicon Tears
- Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: Silicon Tears
Παραλειπόμενα
- Κοστίζοντας 450 εκατομμύρια δραχμές, ήταν μία από τις πιο ακριβές ταινίες του ελληνικού σινεμά. Εισπρακτικά, την παρακολούθησαν στις αίθουσες 450.000 θεατές.
- Γυρίσματα έγιναν στην Αθήνα (Πλάκα, Βουλιαγμένη, Κηφισιά), και σε Μύκονο, Πήλιο, Πάπιγκο Ιωαννίνων, Μαραθώνα, Λαύριο και Δερβενοχώρια.
- Συμμετείχαν περισσότεροι από 30 ηθοποιοί, 50 χορευτές και 1.300 κομπάρσοι, ενώ ετοιμάστηκαν 250 γυναικεία και 150 ανδρικά κοστούμια υψηλής ραπτικής, 200 κοστούμια για δεύτερους ρόλους, 1.100 στολές για κομπάρσους και 90 περούκες.
- Πιο άμεσα παρωδούνται τα: Αστέρω, Κοινωνία Ώρα Μηδέν, Διπλοπενιές, Μια Κυρία στα Μπουζούκια, Γοργόνες και Μάγκες, Υπολοχαγός Νατάσα.
- Το 2024 οι Ρέππας-Παπαθανασίου κυκλοφόρησαν στη μικρή οθόνη τη spin-off σειρά Η Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Στο σάουντρακ συμμετέχουν και οι: Λάμπης Λιβιεράτος (Στη Φωτιά), Ελένη Τσαλιγοπούλου (Το Δικό σου Πεπρωμένο, Τι να Κάνω Πες μου, Του Γάμου -μαζί με τον Νίκο Ζιώγαλα), Κώστας Μακεδόνας (Ο Άντρας είναι Άντρας), Νατάσα Θεοδωρίδου (Αντίκρυ Στέκει ένα Παιδί), Μαρία Δημητριάδη (Ήλιος και Θάλασσα, Άνοιξε Πόρτα).
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 27/5/2001
Και η ελληνική εμπορική κωμωδία έκτοτε δεν είχε ξανά τέτοια πλάκα… Το δίδυμο Ρέππας-Παπαθανασίου αφήνει το «safe» του Safe Sex, και αντί να δανείζεται από την εμπορική δυναμική της ελληνικής τηλεόρασης, ξετινάζει τόσο αυτήν, όσο και τη «χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου».
Επιτέλους λίγος σινεφιλισμός στην κωμωδία. Οι δύο δημιουργοί εμπνέονται άμεσα την εικόνα τους από τις ταινίες του Αλμοδοβάρ, βλέποντας τα κοινά στοιχεία τρέλας ανάμεσα στις δύο κουλτούρες. Αντί όμως να επιλέξουν απευθείας σύγκρουση μέσω σάτιρας, τινάζουν στον αέρα το σενάριο, ως καθαρή παρωδία δίχως περαιτέρω σχόλιο. Φτωχοί και πλούσιοι, πατριώτες και μη, βλάχοι ή πρωτευουσιάνοι θα κριθούν αλλά υπό το πρίσμα της εικόνας τους στο παλιό ελληνικό σινεμά, που έτσι κι αλλιώς ήταν από κοινωνικής σκοπιάς «εκτός τόπου και χρόνου». Έτσι, είναι η κακοτεχνία που βάλλεται εδώ, και όχι οι θεσμοί ή τα κοινωνικά αξιώματα. Εν ολίγοις… όλοι παρουσιάζονται ως θεότρελοι, σε μια χώρα αλαλούμ (τόσο πριν όσο και τώρα), που από πάνω ως κάτω τα ίδια χάλια έχει. Ισοπεδωτικό κάπως αυτό, θα μου πείτε, αλλά προσωπικά θα το θεωρούσα τουλάχιστον συζητήσιμο.
Μη βιαζόμαστε όμως να υποθέσουμε ότι έχουμε και μια κλασική κωμωδία υπό το πρίσμα του διεθνούς κινηματογράφου. Το φιλμ είναι στρυμωγμένο στα εγχώρια πλαίσια, και δεν μπαίνει καν στον κόπο να το κρύψει ότι προτιμάει να είναι «πρώτο στο χωριό». Επιπλέον, υπάρχουν αστεία που μπορεί να σε ρίξουν από τη θέση σου, κι άλλα που προσπερνάς με ευκολία (τουλάχιστον ο ρυθμός τους είναι καταιγιστικός). Άνισο δεν θα το έλεγα μέσα σε αυτή τη σκετς-βόλτα του, όπως και δεν θα υποβάθμιζα τις ερμηνείες επειδή κινηματογραφικά δεν γράφουν όλες. Ανάμεσα τους, η Μίρκα Παπακωνσταντίνου μένει αξέχαστη.
Μια αναρχική παρωδία που λείπει από τις μεγάλες μας οθόνες, μια «χύμα» κατάσταση που παράγει αβίαστο γέλιο, κι ένα μεγάλο κρίμα που η ταινία δεν θεωρήθηκε πρότυπο για κινηματογραφικό χαβαλέ, μια και ταιριάζει γάντι στην ελληνική ιδιοσυγκρασία, όσο κι αν την τσιμπάει…
Βαθμολογία: