Ο ψυχίατρος Μπιλ Κάπα εγκαταλείπει το επάγγελμά του και την καριέρα του στη Νέα Υόρκη μόλις πληροφορείται την αυτοκτονία ενός από τους πελάτες του. Απελπισμένος και γεμάτος ενοχές, ο Μπιλ μετακομίζει στο Λος Άντζελες για να ζητήσει βοήθεια από τον Μπομπ Μουρ, συνάδελφό του και καλό φίλο. Όταν ο τελευταίος βρίσκεται φρικτά δολοφονημένος, ο Μπιλ αποφασίζει να βρει τον δράστη. Αναλαμβάνοντας την θεραπεία των πελατών του φίλου του, ο Μπιλ θα καταδυθεί σ’ ένα σκοτεινό ταξίδι στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής από τη στιγμή που θα γνωρίσει την αινιγματική Ρόουζ και δεν θα αντισταθεί στη γοητεία της. Μια φλογερή σχέση με καταλυτικές συνέπειες…
Σκηνοθεσία:
Richard Rush
Κύριοι Ρόλοι:
Bruce Willis … Δρ Bill Capa
Jane March … Rose Dexter/Richie Dexter
Ruben Blades … αστυνόμος Hector Martinez
Lesley Ann Warren … Sondra Dorio
Scott Bakula … Δρ Bob Moore
Brad Dourif … Clark
Lance Henriksen … Buck
Kevin J. O’Connor … Casey Heinz
Shirley Knight … Edith Niedelmeyer
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Matthew Chapman, Billy Ray
Στόρι: Billy Ray
Παραγωγή: Buzz Feitshans, David Matalon
Μουσική: Dominic Frontiere
Φωτογραφία: Dietrich Lohmann
Μοντάζ: Jack Hofstra
Σκηνικά: James L. Schoppe
Κοστούμια: Jacqueline G. Arthur
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Color of Night
Ελληνικός Τίτλος: Το Χρώμα της Νύχτας
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα τραγουδιού (The Color of the Night).
- Χειρότερη ταινία στα Χρυσά Βατόμουρα.
Παραλειπόμενα
- Μεγάλη εμπορική αποτυχία (τα κέρδη ήταν 19,7 εκατομμύρια δολάρια, έναντι μπάτζετ των 40), αλλά μια από τις πρώτες στη λίστα των ενοικιάσεων του βίντεο για τη χρονιά της.
- Υπάρχει director’s cut στα 140 λεπτά. Παρόλα αυτά, η εκδοχή αυτή δεν είχε καμία σχέση με τον σκηνοθέτη, αλλά βγήκε μετά από επιμονή του παραγωγού Andrew Vajna. Μάλιστα, επέφερε “μάχη” ανάμεσα στους δύο αυτούς άντρες, που έληξε μονάχα όταν ο Rush παραλίγο να φύγει από τη ζωή μετά από ανακοπή καρδιάς.
- Το περιοδικό Maxim ξεχώρισε το φιλμ ότι εμπεριέχει την καλύτερη σεξουαλική σκηνή που γυρίστηκε ποτέ.
- Πρώτη σκηνοθεσία του Richard Rush μετά από 14 χρόνια, και το Στάντμαν, ο Ριψοκίνδυνος Δραπέτης (1980).
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Μπορεί η ταινία να μην ξεχώρισε, το ομότιτλο όμως τραγούδι από τη Lauren Christy έκανε αυτόνομη επιτυχία.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 30/7/2015
Περισσότερο ένα ερωτικό θρίλερ (με τολμηρό σεξ όπου φαίνεται και το «μαραφέτι» του Μπρους Γουίλις), παρά ένα θρίλερ σκέτο, χάρη στην Τζέιν Μαρτς («Ο Εραστής») που μοιάζει με ανήλικη, και η σχέση της με τον 40χρονο τότε Γουίλις γίνεται αυτόματα σόκιν. Η πλοκή περιλαμβάνει απίθανα πράγματα και σεναριακές τρύπες που χρειάζονται επεξηγήσεις -όπως όταν ο «Πουαρό» τούς μαζεύει όλους και αρχίζει να διυλίζει τον κώνωπα. Άσε που οι ψυχαναλυτικές συγκεντρώσεις δεν θυμίσουν τις πραγματικές, και γίνονται μόνο και μόνο για να μπερδευόμαστε και να νομίζουμε ότι οι πάντες θα μπορούσαν να είναι ένοχοι. Πάντως, αξίζει να απολαύσεις τη Μαρτς.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
