Επιστροφή στο Cold Mountain
- Cold Mountain
- 2003
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Αισθηματική, Γουέστερν, Δραματική, Έπος, Εποχής, Περιπέτεια
- 12 Μαρτίου 2004
Αμερική, 1860. Στα τέλη του εμφυλίου πολέμου, ο πληγωμένος στρατιώτης Ίνμαν, εγκαταλείποντας το πεδίο της μάχης, πασχίζει να επιστρέψει στο σπίτι του στο Κολντ Μάουντεν, αλλά και στην αγαπημένη του, Έιντα. Στον δρόμο του γυρισμού συναντά μεγάλους κινδύνους και απρόβλεπτα εμπόδια, ενώ χτίζει φιλίες αλλά και εχθρότητες. Πίσω στην πατρίδα, η Έιντα προσπαθεί να επιζήσει σε δύσκολες συνθήκες στέρησης και σκληρότητας, έχοντας όμως στο πλευρό της τη Ρούμπι, μια γήινη παρουσία που θα της μάθει την αξία της φύσης και της επιβίωσης. Μεταξύ τους θα αναπτυχθεί μια δυνατή σχέση, ενώ και οι τρεις τους θα δοκιμαστούν σε αυτόν τον δραματικό αγώνα αντοχής, ο οποίος συντηρείται μόνο από την αγάπη.
Σκηνοθεσία:
Anthony Minghella
Κύριοι Ρόλοι:
Jude Law … W.P. Inman
Nicole Kidman … Ada Monroe
Renee Zellweger … Ruby Thewes
Eileen Atkins … Maddy
Kathy Baker … Sally Swanger
James Gammon … Esco Swanger
Philip Seymour Hoffman … αιδεσιμότατος Veasey
Brendan Gleeson … Stobrod Thewes
Natalie Portman … Sara
Giovanni Ribisi … Junior
Lucas Black … Oakley
Donald Sutherland … αιδεσιμότατος Monroe
Cillian Murphy … Bardolph
Ethan Suplee … Pangle
Ray Winstone … Teague
Melora Walters … Lila
Charlie Hunnam … Bosie
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Anthony Minghella
Παραγωγή: Albert Berger, William Horberg, Sydney Pollack, Ron Yerxa
Μουσική: Gabriel Yared
Φωτογραφία: John Seale
Μοντάζ: Walter Murch
Σκηνικά: Dante Ferretti
Κοστούμια: Carlo Poggioli, Ann Roth
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Cold Mountain
- Ελληνικός Τίτλος: Επιστροφή στο Cold Mountain
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: Cold Mountain του Charles Frazier.
Κύριες Διακρίσεις
- Όσκαρ δεύτερου γυναικείου ρόλου (Renee Zellweger). Υποψήφιο για πρώτο αντρικό ρόλο (Jude Law), μουσική, φωτογραφία, μοντάζ και τραγούδι (Scarlet Tide και You Will Be My Ain True Love).
- Χρυσή Σφαίρα δεύτερου γυναικείου ρόλου (Renee Zellweger). Υποψήφιο για καλύτερη ταινία (δράμα), σκηνοθεσία, πρώτο αντρικό ρόλο (Jude Law) για δράμα, πρώτο γυναικείο ρόλο (Nicole Kidman) για δράμα, σενάριο, μουσική και τραγούδι (You Will Be My Aint True Love).
- Βραβείο Bafta δεύτερου γυναικείου ρόλου (Renee Zellweger) και μουσικής. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, καλύτερη βρετανική ταινία, σκηνοθεσία, πρώτο αντρικό ρόλο (Jude Law), σενάριο, φωτογραφία, μοντάζ, σκηνικά, κοστούμια, ήχο και μακιγιάζ/κομμώσεις.
Παραλειπόμενα
- Ο Walter Murch μόνταρε την ταινία με το λογισμικό Final Cut Pro της Apple, και αυτή ήταν η πρώτη φορά που μια τόσο ακριβή ταινία χρησιμοποιεί τόσο φτηνή τεχνολογία για τον συγκεκριμένο τομέα.
- Ο Tom Cruise ήταν υποψήφιος να παίξει, μη γνωρίζοντας ότι το ίδιο ήταν και η Nicole Kidman, με την οποία είχαν χωρίσει το 2001. Όταν ο Cruise έκανε πίσω, η δεύτερη υπέγραψε αμέσως.
- Η Natalie Portman πέρασε αρχικά από οντισιόν για τον ρόλο της Άντα. Για τον ίδιο ρόλο υποψήφιες ήταν η Julia Roberts και η Cate Blanchett.
- Υποψήφιοι για τον ρόλο του Ίνμαν ήταν οι: Tom Hanks, Brad Pitt και Daniel Day-Lewis. Για αυτόν της Ρούμπι ήταν η Rachel Weisz.
- Για διάφορους ρόλους είχαν τεθεί στα υπόψιν οι: Matt Damon, Josh Hartnett, Leonardo DiCaprio και Eric Bana.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Για την ταινία γράφτηκαν δύο αυθεντικά τραγούδια. Το The Scarlet Tide σε σύνθεση T Bone Burnett και Elvis Costello ερμηνευμένο από την Alison Krauss, και το You Will Be My Ain True Love σε σύνθεση του Sting και πάλι με την ίδια ερμηνεύτρια.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 6/1/2009
Οι προθέσεις αυτού του επικού γουέστερν είναι φανερές και θέτουν ψηλά τον πήχη της ποιότητας, από την πρώτη κιόλας σκηνή της μάχης. Όμως, η σκηνοθεσία του Άντονι Μινγκέλα είναι ακαδημαϊκότερη από ποτέ. Η αποσπασματική αφήγηση, οι μέτριοι αφηγηματικοί χρόνοι, η άμεση σύγκριση με το «Όσα Παίρνει ο Άνεμος» και εντέλει μια ρομαντική ιστορία χωρίς ρομάντζο προδίδουν το λαμπρόθωρο καστ και την κοπιαστική εργασία των τεχνικών. Από το καστ αυτό διακρίνονται οι δεύτεροι χαρακτήρες, κυρίως οι Μπρένταν Γκλίσον, Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν (ο δεύτερος σε ένα σύντομο πέρασμα), ενώ το Όσκαρ δεύτερου γυναικείου ρόλου στη Ρενέ Ζελβέγκερ ήταν μάλλον αδικαιολόγητο. Εκεί που η ταινία προσφέρει είναι στον τομέα του θεάματος, με όμορφη φωτογραφία, λεπτεπίλεπτη καλλιτεχνική επιμέλεια και καλογραμμένη μουσική. Όμως, για να ξαναγυριστεί ένα θέαμα αντάξιο του «Όσα Παίρνει ο Άνεμος», χρειάζεται πρώτιστα το «χτίσιμο» της καρδιάς του.
Βαθμολογία: