Η Ρούμπι είναι 17 χρονών και το μόνο μέλος της οικογένειας της με ακοή. Αυτό την καθιστά αναγκαία στη βοήθεια των κωφών γονείς της και τον αδερφό της, ειδικά όσον αφορά την αλιευτική επιχείρηση τους. Στο σχολείο συμμετέχει στη χορωδία, και εκεί ανακαλύπτει το πάθος της για το τραγούδι. Ο δάσκαλος μουσικής την προτρέπει να σκεφτεί το μουσικό σχολείο, και έτσι διχασμένη βρίσκεται ανάμεσα στην οικογένειά της και το πάθος της.
Σκηνοθεσία:
Sian Heder
Κύριοι Ρόλοι:
Emilia Jones … Ruby Rossi
Troy Kotsur … Frank Rossi
Daniel Durant … Leo Rossi
Marlee Matlin … Jackie Rossi
Eugenio Derbez … Bernardo ‘Κος V’ Villalobos
Ferdia Walsh-Peelo … Miles
Amy Forsyth … Gertie
Kevin Chapman … Brady
John Fiore … Tony Salgado
Sarah Clarke … Tanya
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Sian Heder
Παραγωγή: Fabrice Gianfermi, Philippe Rousselet, Jerome Seydoux, Patrick Wachsberger
Μουσική: Marius De Vries
Φωτογραφία: Paula Huidobro
Μοντάζ: Geraud Brisson
Σκηνικά: Diane Lederman
Κοστούμια: Brenda Abbandandolo
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: CODA
- Ελληνικός Τίτλος: CODA: Στον Ρυθμό της Καρδιάς
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Η Οικογένεια Μπελιέ (2014)
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο: Η Οικογένεια Μπελιέ των Victoria Bedos, Stanislas Carre de Malberg, Eric Lartigau, Thomas Bidegain.
Κύριες Διακρίσεις
- Όσκαρ καλύτερης ταινίας, δεύτερου αντρικού ρόλου (Troy Kotsur) και διασκευασμένου σεναρίου.
- Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (δράμα) και δεύτερου αντρικού ρόλου (Troy Kotsur).
- Βραβείο Bafta δεύτερου αντρικού ρόλου (Troy Kotsur) και σεναρίου. Υποψήφιο για πρώτο γυναικείο ρόλο (Emilia Jones).
- Καλύτερη ταινία από την ένωση παραγωγών των ΗΠΑ.
- Μέγα βραβείο επιτροπής, βραβείο σκηνοθεσίας, συλλογικού καστ και κοινού στο φεστιβάλ του Sundance.
Παραλειπόμενα
- Πρόκειται για ριμέικ της γαλλικής επιτυχίας Η Οικογένεια Μπελιέ.
- Ο τίτλος είναι συντομογραφία του “child of deaf adults”, ένας όρος που είναι επίσημος στις ΗΠΑ για τα παιδιά κωφών γονέων.
- Η Sian Heder είχε στο πλάι της πάντα δύο κωφούς συμβούλους κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων.
- Η Marlee Matlin ήταν η πρώτη που προσλήφθηκε για το καστ. Οι χρηματοδότες όμως επισήμαναν ότι θα ήταν η μόνη κωφή ηθοποιός σε αυτό, κάτι που οδήγησε -επιτυχημένα- την οσκαρική ηθοποιό σε απειλή με παραίτηση.
- Πριν επιλεχθεί η Emilia Jones, η δημιουργός είδε πρώτα σε οντισιόν εκατοντάδες νεαρές κοπέλες.
- Η Emilia Jones χρειάστηκε να περάσει 9 μήνες σε ειδικό σχολείο, ώστε να μάθει την αμερικανική νοηματική γλώσσα.
- Δύο ημέρες μετά την -ψηφιακή λόγω πανδημίας- πρεμιέρα της στο Sundance, η ταινία αγοράστηκε από την Apple με το ποσό ρεκόρ για το φεστιβάλ των 25 εκατομμυρίων δολαρίων. Έτσι, ταυτόχρονα με τις αίθουσες, ενσωματώθηκε στην πλατφόρμα του Apple TV+.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Η Emilia Jones ερμηνεύει την αυθεντική σύνθεση Beyond The Shore, ένα τραγούδι γραμμένο από τους Nick Baxter, Sian Heder, Marius De Vries και Matt Dahan.
Κριτικός: Δημήτρης Μπαμπούλης
Έκδοση Κειμένου: 27/1/2022
Ως Παιδί Κωφών Ενήλικων (CODA), η Ρούμπι είναι το μόνο άτομο με ακοή στην οικογένειά της. Όταν απειλείται η αλιευτική επιχείρηση της οικογένειας, η Ρούμπι βρίσκεται διχασμένη ανάμεσα στο να κυνηγήσει την αγάπη της για τη μουσική και στον φόβο της να εγκαταλείψει τους γονείς της.
Ένα ξεχωριστό θέμα για να γίνει ταινία με ιδιαίτερη πλοκή και αρκετές δυνατότητες να παράγει κάτι πιο ουσιαστικό, καθώς βλέπεις την πλευρά μιας έφηβης κοπέλας που δεν έζησε παιδικά χρόνια και αναγκάστηκε να ενηλικιωθεί πρόωρα, ώστε να μπορεί να συνεννοείται με τον υπόλοιπο κόσμο για τους γονείς της. Παράλληλα, με το στόρι αυτό, δηλαδή την πρόωρη ενηλικίωση της Ρούμπι και πώς η καθημερινότητα της επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από μια επιλογή που δεν έκανε ποτέ, ο θεατής παρακολουθεί την προσπάθεια της να γίνει τραγουδίστρια όπου είναι το όνειρο της και το μπούλινγκ που δέχεται στο σχολείο λόγω της κοινωνικής της θέσης αλλά και λόγο των κωφών γονιών της. Σε όλα αυτά προστίθεται και ο έρωτας της με τον συμμαθητή της, Μάιλς.
Αμέσως κάποιος μπορεί να υποθέσει κάποια από τα πολλά κλισέ που έχει η υπόθεση, τα οποία αποκαλύπτουν και τους σκοπούς της ταινίας. Η θεματολογία προσπαθεί να αναπτύξει ένα αρκετά σοβαρό θέμα που όμως ανακατεύεται μέσα στη στοίβα των κλισέ της και χάνεται. Το ταλέντο της στο τραγούδι που θέλει να το κυνηγήσει αφού το ανακάλυψε ένας αυστηρός αλλά καλόκαρδος καθηγητής (σχεδόν κατά τύχη) από τη μία, και από την άλλη η αλληλεξάρτηση που τη δένει με την οικογένεια της λόγω του ότι σε όλη της τη ζωή έχει αναλάβει να τους βοηθάει να επικοινωνούν με την κοινότητα. Για να πετύχει κάποιες από τις συγκινητικές της στιγμές, το σενάριο περιλαμβάνει κάποια κάπως ανεξήγητα γεγονότα που δεν δικαιολογούνται ιδιαίτερα αφού έχει χτιστεί από την αρχή της ταινίας το πόσο υπεύθυνη είναι η Ρούμπι με την οικογένεια της. Επιπλέον, μέσα στα αρνητικά περιέχεται και το αρκετά ανώριμο και παιδιάστικο χιούμορ που κατευθύνει την ταινία σε ένα μικρότερο σε ηλικία κοινό.
Σίγουρα υπάρχουν κάποιες σκηνές αρκετά συγκινητικές που μπορούν να αγγίξουν τον θεατή, όμως δεν είναι αρκετές. Η σκηνοθεσία έχει γρήγορο ρυθμό όπως και αφήγηση, παρ’ όλα αυτά με τη διάρκεια της ταινίας σε κάποια σημεία νιώθεις ότι βλέπεις την ίδια σκηνή και τους ίδιους διαλόγους ξανά και ξανά. Το εφηβικό χαρακτηριστικό της ταινίας φαίνεται και από τις σεκάνς σαν από βιντεοκλίπ όταν η Ρούμπι προσπαθεί να τα προλάβει όλα, το οποίο ο θεατής το παρακολουθεί από γρήγορα cut με μουσική υπόκρουση (I Fought the Law). Όπως προαναφέρθηκε, το σενάριο σε κάποια σημεία πλατειάζει υπερβολικά, καθώς φαίνεται πού θα καταλήξει η πλοκή από νωρίς, με αποτέλεσμα να προκαλεί ένα μικρό σάστισμα στον θεατή. Οι ερμηνείες είναι αξιόλογες, με κάποιους από τους ηθοποιούς να έχουν χημεία μεταξύ τους, όπως ο καθηγητής μουσικής (Lonnie Farmer) με τη Ρούμπι (Emilia Jones) και η Ρούμπι με τον πατέρα της, Φρανκ (Troy Kotsur).
Συνεπώς, η ταινία CODA πραγματεύεται ένα θέμα με δυνατότητες να παράγει κάτι ξεχωριστό, που ως ένα σημείο το εκμεταλλεύεται, όμως λόγω της προσέγγισης δείχνει ότι οι προθέσεις της είναι να απευθυνθεί σε ένα πιο εφηβικό και παιδικό κοινό, και να μην εμβαθύνει παραπάνω. Στα βασικά αρνητικά της είναι το σενάριο που επαναλαμβάνεται συνεχώς, τα αρκετά κλισέ που περιλαμβάνει, και το χιούμορ της. Ωστόσο, το CODA θα μπορούσε να αποτελέσει μια εύθυμη επιλογή για τους μη απαιτητικούς θεατές.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
