Ο διασώστης δασονόμος Γκέιμπ Γουόκερ καλείται να σώσει μια ομάδα ανθρώπων που έχουν αποκλειστεί σε μια χιονισμένη πλαγιά, ύψους 4.000 ποδιών. Στο ίδιο σημείο πριν από έναν χρόνο είχε σκοτωθεί η σύντροφός του μπροστά στα μάτια του. Όταν θα φτάσει στο επικίνδυνο σημείο, θα ανακαλύψει ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι επικίνδυνοι και οπλισμένοι, και ψάχνουν για εκατοντάδες κλεμμένα δολάρια.

Σκηνοθεσία:

Renny Harlin

Κύριοι Ρόλοι:

Sylvester Stallone … Gabriel ‘Gabe’ Walker

John Lithgow … Eric Qualen

Janine Turner … Jessica ‘Jessie’ Deighan

Michael Rooker … Harold ‘Hal’ Tucker

Rex Linn … Richard Travers

Caroline Goodall … Kristel

Leon … Kynette

Craig Fairbrass … Delmar

Max Perlich … Evan

Michelle Joyner … Sarah

Paul Winfield … Walter Wright

Ralph Waite … Frank

Zach Grenier … Davis

Vyto Ruginis … πράκτορας Matheson

John Finn … πράκτορας Michaels

Bruce McGill … πράκτορας

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Michael France, Sylvester Stallone

Στόρι: Michael France

Παραγωγή: Renny Harlin, Alan Marshall

Μουσική: Trevor Jones

Φωτογραφία: Alex Thomson

Μοντάζ: Frank J. Urioste

Σκηνικά: John Vallone

Κοστούμια: Ellen Mirojnick

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Cliffhanger
  • Ελληνικός Τίτλος: Βαρομετρικό Χαμηλό

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Όσκαρ ήχου, ειδικών εφέ και ηχητικών εφέ.

Παραλειπόμενα

  • Η Carolco Pictures είχε συνάψει συμβόλαιο με τον Sylvester Stallone για να παίξει μαζί με τον John Candy σε μια κωμωδία του John Hughes. Ενώ αυτή εγκαταλείφθηκε, ο Stallone επέμεινε στη συνεργασία του με την Carolco για δύο άλλα σχέδια. Το πρώτο αφορούσε μια φουτουριστική ταινία τρόμου με τέρας, με τους Ridley Scott και Roland Emmerich να έχουν αναφερθεί ανά σημεία ότι θα την αναλάβουν, ενώ η Kim Basinger ετοιμάζονταν να συμπρωταγωνιστήσει. Η εταιρία όμως ήρθε σε διαφωνίες με τον παραγωγό Joel Silver, με αποτέλεσμα το σχέδιο να ακυρωθεί. Το δεύτερο φιλμ ήταν μια ταινία δράσης και καταστροφής (“Die Hard σε τυφώνα”, όπως περιγράφονταν), με τον Renny Harlin στη σκηνοθεσία. Η Carolco έφτασε να επενδύει πολλά σε αυτό, μια και οι απαιτήσεις του Harlin πάνω στο σενάριο ήταν ολοένα και μεγαλύτερες. Δύο βδομάδες πριν την έναρξη των γυρισμάτων, η ταινία ακυρώθηκε ως ασύμφορη, αλλά ο Harlin επέλεξε να μη δώσει πίσω τα 4 εκατομμύρια δολάρια που είχε ήδη πληρωθεί, και όλοι όσοι εμπλέκονταν στην παραγωγή μεταφέρθηκαν στο ακόμα ακριβότερο σχέδιο με τίτλο Cliffhanger.
  • Το σενάριο είχε ως πηγή μια νουβέλα του διάσημου ορειβάτη John Long, το Rogue’s Babylon, με τον Long να συνδέεται με τον Stallone μέσω των γυρισμάτων των ταινιών Ράμπο. Από εκεί κρατήθηκε μόνο η γενική ιδέα, με τον Michael France να ολοκληρώνει το ορίτζιναλ σενάριο. Πριν όμως μπει η ταινία στο στάδιο παραγωγής, ο Stallone το έπιασε από την αρχή και το άλλαξε σε σημαντικά του σημεία.
  • Η Carolco δεν έστεκε οικονομικά εκείνη την περίοδο (το 1995 έκλεισε οριστικά), με το μισό μπάτζετ να έρχεται από τον διανομέα TriStar Pictures, και μέρος του υπόλοιπου από Γαλλία, Ιταλία και Ιαπωνία. Ακόμα κι έτσι, τα γυρίσματα διακόπηκαν δύο φορές, μια και η Carolco αδυνατούσε να στείλει τις επιταγές με τους μισθούς. Ακόμα και που η ταινία τελικά επέφερε μεγάλα έσοδα, ελάχιστα από αυτά πήγαν στην Carolco, που είχε ήδη μοιράσει τα οικονομικά της δικαιώματα ώστε να ολοκληρωθεί η ταινία.
  • Τα κεντρικά γυρίσματα δεν έγιναν στις ΗΠΑ, αλλά στις ιταλικές Άλπεις.
  • Η σκηνή της αερομεταφοράς έβαλε την ταινία στο βιβλίο των ρεκόρ Guinness, ως το πιο ακριβό ακροβατικό επί αέρος στο σινεμά. Μόνο ο κασκαντέρ Simon Crane πληρώθηκε 1 εκατομμύριο δολάρια για αυτό.
  • Σχεδόν σε καμία σκηνή δεν χρειάστηκε ο Stallone να κάνει κάποια επικίνδυνη ανάβαση, μια και έχει φόβο για τα ύψη. Είτε βλέπουμε τον σωσία-κασκαντέρ του, είτε κάτι εντός στούντιο.
  • Το μπάτζετ των 70 εκατομμυρίων δολαρίων επέφερε εισπράξεις των 255, και την επιστροφή του Stallone σε θετικές κριτικές.
  • Το 1994, η TriStar είχε ανακοινώσει τη δημιουργία του Cliffhanger 2: The Dam. Το σχέδιο δεν προχωρούσε, αν και ο ίδιος ο Stallone ήταν πάντα θετικός να επιστρέψει στον ρόλο, είτε ακόμα και ως σκηνοθέτης. Το 2019 φαίνονταν ότι θα το αναλάμβανε η Ana Lily Amirpour και θα είχε θηλυκό κεντρικό καστ. Εντέλει το 2023 ήρθε η σειρά του Ric Roman Waugh να αναλάβει ένα μακρινό σίκουελ (για το 2025;) με τον Stallone να επιστρέφει ως Γκέιμπ αλλά και παραγωγός του.

Κριτικός: Νίκος Ρέντζος

Έκδοση Κειμένου: 1/2/2014

Το 1993, η χρονιά που γυρίστηκε το Cliffhanger, ήταν κρίσιμο σημείο για την καριέρα του Σταλόνε. Τα δύο προηγούμενα χρόνια αποφάσισε να γυρίσει δύο κωμωδίες, οι οποίες δεν πήγαν καλά, ενώ τρία χρόνια πριν είχε βγήκε στους κινηματογράφους το Ρόκι 5, με κοινό και κριτικούς να μην το υποδέχονται θερμά. Χρειάζονταν μια μεγάλη επιτυχία για να τον βγάλει από τη δύσκολη θέση. Έτσι ο απόλυτος action hero επιστρέφει στα γνωστά του λημέρια και μάλιστα δυναμικά.

Στη σκηνοθεσία ο φορμαρισμένος τότε Renny Harlin, ερχόμενος από την επιτυχία του δεύτερου Πολύ Σκληρός Για Να Πεθάνει, κάνει μια εξίσου θεαματική δουλειά με την προηγούμενη ταινία του και μας δίνουν, μαζί με τον πρωταγωνιστή του, ένα από τα καλύτερα περιπετειώδη θρίλερ της δεκαετίας του ’90.

Το σενάριο δεν πείθει ιδιαίτερα είναι η αλήθεια αλλά όλο το φιλμ είναι τόσο θεαματικό και γρήγορο, που καλύπτει την αναληθοφάνεια της υπόθεσης. Από την πρώτη εξαιρετική σκηνή της διάσωσης με το συρματόσχοινο (υποψήφια για καλύτερη σκηνή δράσης στα βραβεία του MTV), το Cliffhanger υπόσχεται κάποια πράγματα στο θεατή και στην πορεία κρατάει το λόγο του. Αρκετές αξιόλογες σκηνές δράσης, αγωνία, θεαματικά σταντς και ερμηνείες πάνω του μετρίου από όλο το καστ. Σταλόνε από τη μία, που το παρακάνει με τις νταηλίδικες ατάκες (έπρεπε όμως να μαζέψει το κοινό του ξανά, όπως είπαμε) αλλά ωστόσο είναι μέσα στα νερά του και από την άλλη ο κακός του Λίθγκοου, ο οποίος κινείται στα πλαίσια των κακών του Πολύ Σκληρός Για Να Πεθάνει, στη λογική της διαβολικής ιδιοφυΐας, αλλά μπορεί να τον βρείτε λίγο υπερβολικό. Μην ξεχνάτε ότι βρισκόμαστε στις αρχές των ’90ς και ακόμα υπήρχαν κάποια στάνταρ για το πως πρέπει να είναι ο καλός και πως ο κακός στις περιπέτειες του Χόλιγουντ.

Εννοείται, ότι κύριος υπεύθυνος για την πολύ καλή λειτουργία της ταινίας είναι ο σκηνοθέτης της και κατόπι ο μοντέρ και ο υπεύθυνος φωτογραφίας. Ο Χάρλιν λοιπόν αξιοποιεί τα φυσικά στοιχεία και τη φύση την ίδια στο έπακρο. Οι απόκρημνες και χιονισμένες βουνοπλαγιές βοηθούν να δημιουργηθεί μεγαλύτερη αγωνία στο θεατή και η άγρια ομορφιά της Αμερικανικής φύσης, πρωταγωνιστεί εξίσου με τον Σταλόνε.

Η συγκεκριμένη ταινία, νομίζω ότι οφείλει πολλά και στους κασκαντέρ της καθώς βλέπουμε μερικά από τα πιο δύσκολα και θεαματικά σταντς, που έχουν γίνει μέχρι σήμερα. Ακόμα κι αν δεν ανήκετε στη γκάμα των θεατών που αρέσκονται να βλέπουν το Σταλόνε στην οθόνη, μην σνομπάρετε το Cliffhanger. Θα σας προσφέρει ένα αρκετά ψυχαγωγικό δίωρο, από αυτά που το Χόλιγουντ φτιάχτηκε για να προσφέρει.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

23 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *