Δυο Ντουζίνες Μπελάδες (2005)

ΣΥΝΟΨΗ

Ο Τομ Μπέικερ και η σύζυγός του, Κέιτ, ετοιμάζονται μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της πολυμελούς οικογένειάς τους να περάσουν αξέχαστες καλοκαιρινές διακοπές. Παίρνουν λοιπόν τα δώδεκα βλαστάρια τους και πηγαίνουν στη λίμνη Γουινέτκα, όπου βρίσκεται το εξοχικό τους σπίτι. Όμως, τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως τα περιμένουμε: έτσι και η οικογένεια Μπέικερ θα πάρει μέρος σε έναν διαγωνισμό με αντιπάλους τα υπερδραστήρια μέλη της οικογένειας Μέρτο, της οποίας ο πάτερ-φαμίλιας δεν είναι άλλος από τον αιώνιο αντίπαλο του Τομ, ο Τζίμι Μάρτο.

Σκηνοθεσία:

Adam Shankman

Κύριοι Ρόλοι:

Steve Martin … Tom Baker

Eugene Levy … Jimmy Murtaugh

Bonnie Hunt … Kate Baker

Piper Perabo … Nora Baker-McNulty

Tom Welling … Charlie Baker

Hilary Duff … Lorraine Baker

Carmen Electra … Sarina Murtaugh

Jaime King … Anne Murtaugh

Taylor Lautner … Eliot Murtaugh

Alyson Stoner … Sarah Baker

Jonathan Bennett … Bud McNulty

Jacob Smith … Jake Baker

Liliana Mumy … Jessica Baker

Morgan York … Kim Baker

Kevin G. Schmidt … Henry Baker

Forrest Landis … Mark Baker

Brent Kinsman … Nigel Baker

Shane Kinsman … Kyle Baker

Blake Woodruff … Mike Baker

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Sam Harper

Παραγωγή: Shawn Levy, Ben Myron

Μουσική: John Debney

Φωτογραφία: Peter James

Μοντάζ: Matthew Cassel, Christopher Greenbury

Σκηνικά: Cary White

Κοστούμια: Joseph G. Aulisi

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Cheaper by the Dozen 2
Ελληνικός Τίτλος: Δυο Ντουζίνες Μπελάδες

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Μια Ντουζίνα Παιδιά από Νάιλον (1950)
Μια Ντουζίνα Μπελάδες (2003)
Μια Ντουζίνα Μπελάδες (2022)

Σεναριακή Πηγή

Μυθιστόρημα (χαρακτήρες): Cheaper by the Dozen των Frank B. Gilbreth Jr., Ernestine Gilbreth Carey.
Στόρι (χαρακτήρες): Μια Ντουζίνα Μπελάδες του Craig Titley.

Παραλειπόμενα

Όταν βγήκε και αυτό το σίκουελ, ούτε ο Steve Martin ούτε η Bonnie Hunt δεν είχαν παιδί στην πραγματικότητα. Πρώτα έγινε πατέρας ο πρώτος, το 2012.
Ήταν να ονομαστεί Cheaper by the 2 Dozen.
Θετικό πρόσημο στις εισπράξεις, αλλά μακριά από την επιτυχία του πρώτου μέρος. Το φιλμ έβγαλε 130,1 εκατομμύρια δολάρια, έναντι μπάτζετ των 60.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 19/5/2018

Δεν ήταν κάτι αξιόλογο το πρώτο μέρος, αλλά τουλάχιστον δεν ένιωθες την άρπα-κόλα αυτού του σίκουελ. Τα παιδιά μεγαλώνουν, μα λίγο μας απασχολεί η ενηλικίωση τους ή τα αστεία που θα μπορούσαν να προκύψουν από αυτό. Πάμε σε μια λογική πιο «American Lampoo’s» (ή, αν προτιμάτε, παιδικού sitcom), αλλά ο τύπος του χιούμορ είναι τόσο οικογενειακός, που ούτε ο Τσέβι Τσέις ο ίδιος δεν θα το έσωνε. Ο Στιβ Μάρτιν επαναλαμβάνει όχι μονάχα τα ίδια με το ορίτζιναλ, αλλά και τα ίδια που επί τρεις σχεδόν δεκαετίες πράττει στις οικογενειακού τύπου ταινίες. Ένας κωμικός με τόσες δυνατότητες, που κυριολεκτικά πνίγηκε από τις εύκολες επιλογές του. Πέρα από αυτά, και σε σύγκριση με παρόμοιες «αρπαχτές», τουλάχιστον οι μικροί φίλοι θα το διασκεδάσουν. Ένα επίπεδο παραγωγής σίγουρα υπάρχει.

Βαθμολογία: