Φάλσταφ: Οι Καμπάνες του Μεσονυκτίου

• Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
• Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Campanadas a Medianoche

Ελληνικός Τίτλος: Φάλσταφ [αυθεντικός]

Διεθνής Τίτλος: Falstaff (Chimes at Midnight)

Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: Chimes at Midnight

Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: Falstaff

Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Φάλσταφ: Οι Καμπάνες του Μεσονυκτίου [επανέκδοσης]

Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Οι Καμπάνες του Μεσονυχτίου [επανέκδοσης]

Σεναριακή Πηγή

• Χαρακτήρας θεατρικών: Falstaff του William Shakespeare.
• Σειρά έργων: Holinshed’s Chronicles του Raphael Holinshed.

Κύριες Διακρίσεις

• Υποψήφιο για Bafta ξένου ηθοποιού (Orson Welles).
• Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Κανών. Μέγα τεχνικό βραβείο και βραβείο 20ης επετείου.

Παραλειπόμενα

• Πρόκειται για συρραφή αποσπασμάτων των έργων του Σαίξπηρ: Ερρίκος ο 4ος, Οι Εύθυμες Κυράδες του Ουίνδσορ, Ερρίκος ο 5ος και Ριχάρδος ο 2ος. Εμπλέκονται ιστορικά πρόσωπα, αλλά συγκεκριμένα ο χαρακτήρας του Σερ Φάλσταφ είναι καμωμένος από τον βρετανό δραματουργό.
• Η αφήγηση του Ralph Richardson έρχεται κατευθείαν από τα έργα του χρονικογράφου Raphael Holinshed.
• Ο Welles είχε ανεβάσει το 1939 μια παράσταση στο Μπρόντγουεϊ, με τίτλο Five Kings, όπου αναμειγνύονταν 9 διαφορετικά έργα του Σαίξπηρ, και όπου ο ίδιος ερμήνευε τον Φάλσταφ. Ακολούθησαν και οι κινηματογραφικές του διασκευές των Μάκβεθ (1948) και Οθέλλος (1952). Το 1960, μετέφερε το ίδιο θεατρικό στην Ιρλανδία ως Chimes at Midnight, όπου και η ήταν η έσχατη θεατρική του παρουσία. Δεν είχαν επιτυχία καμία από τις δύο εκδοχές, αλλά για τον Welles ήταν φιλοδοξία ζωής, και αποφάσισε να ενσαρκώσει τον Φάλσταφ και σε ταινία.
• Για να μπορέσει να βρει χρηματοδότηση, ο δημιουργός είπε ψέμματα στον παραγωγό Emiliano Piedra ότι σκόπευε να κάνει μια διασκευή του κλασικού Νησιού του Θησαυρού. Η ειρωνεία ήθελε το 1972, ο Welles να ερμηνεύσει τον Τζον Σίλβερ σε μια αποτυχημένη κινηματογραφική εκδοχή του έργου.
• Ο Welles γύρισε το φιλμ ανά την Ισπανία, ανάμεσα στο 1964 και το 1965.
• Παρότι οι αρχικές κριτικές δεν ήταν καθόλου ενθαρρυντικές, πλέον θεωρείται η καλύτερη απόδοση του διάσημου σκηνοθέτη πάνω στον Σαίξπηρ, και ένα από τα καλύτερα του φιλμ. Ο ίδιος είχε δηλώσει πως «Αν ήθελα να μπω στον Παράδεισο με μια ταινία, τότε θα ήταν αυτή».
• Η περίφημη Ingrid Pitt έκανε εδώ κινηματογραφικό ντεμπούτο ως κυρία της αυλής.
• Κατά το στάδιο του μοντάζ, ο Welles παρουσίασε μια πρόχειρη εκδοχή σε απεσταλμένο του φεστιβάλ των Κανών, κι εκείνος του ζήτησε να συμπεριληφθεί η ταινία στο πρόγραμμα. Για αυτόν όμως τον λόγο, το μοντάζ ολοκληρώθηκε γρηγορότερα από ό,τι επιθυμούσε ο δημιουργός.
• Το 2015 έγινε αποκατάσταση για το DVD και το Blu-ray, κάτι όμως που έγινε εκ νέου τη νέα χρονιά με καλύτερα ακόμα αποτελέσματα.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

• imdb
• Wikipedia
• Rotten Tomatoes