Φοβισμένη, ευαίσθητη και κενή συναισθηματικά, η Κλερ είναι φανερό ότι υποφέρει. Είναι όμως φανερό και το ότι είναι μια «σκύλα». Μονάχη στο μπανγκαλόου της στο Λος Άντζελες, η Κλερ έχει διώξει από κοντά της όλους τους φίλους, εκτός από αυτούς που έχει να πληρώνει: τη σπιτονοικοκυρά της και τη Σιλβάνα που τη φροντίζει. Παρατημένη από τον σύζυγο, ακόμα και το γκρουπ θεραπείας της, ζει σβήνοντας ώρα με την ώρα, μέχρι που η αυτοκτονία της Νίνα, η οποία ήταν στο γκρουπ, αλλάζει τα πάντα. Μπορεί να μη γνωριζόντουσαν ιδιαίτερα, αλλά τώρα η Νίνα στοιχειώνει τα όνειρα και τις φαντασιώσεις της Κλερ.
Σκηνοθεσία:
Daniel Barnz
Κύριοι Ρόλοι:
Jennifer Aniston … Claire Bennett
Adriana Barraza … Silvana
Anna Kendrick … Nina Collins
Sam Worthington … Roy Collins
Mamie Gummer … Bonnie
Felicity Huffman … Annette
William H. Macy … Leonard
Chris Messina … Jason Bennett
Lucy Punch … Gayle
Britt Robertson … Becky
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Patrick Tobin
Παραγωγή: Ben Barnz, Mark Canton, Kristin Hahn, Courtney Solomon
Μουσική: Christophe Beck
Φωτογραφία: Rachel Morrison
Μοντάζ: Kristina Boden, Michelle Harrison
Σκηνικά: Joseph T. Garrity
Κοστούμια: Karyn Wagner
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Cake
Ελληνικός Τίτλος: Cake
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα πρώτου γυναικείου ρόλου (Jennifer Aniston) σε δράμα.
Παραλειπόμενα
- Η Jennifer Aniston άντλησε έμπνευση από τη φίλο και συνάδελφο της, Stacy Courtney. Εκείνη εργάζονταν ως κασκαντέρ, μέχρι που ένα ατύχημα στα πόδια της την καθήλωσε. Έζησε επί χρόνια με πόνους, έκανε 23 εγχειρήσεις και εθίστηκε στο ισχυρό αναλγητικό oxycontin. Όμως, δεν τα παράτησε και έφτασε να αναστήσει τη ζωή και την καριέρα της. Στην ταινία παίρνει μέρος ως σύμβουλος κασκαντέρ.
- Η Aniston δεν έχει καθόλου μακιγιάζ καθόλη την ταινία, εκτός από ένα σημείο που χρησιμοποιείται ως εφέ για να υποδηλώσει τον φόβο της ηρωίδας.
- Εμπορική αποτυχία, με έσοδα μόλις 2,9 εκατομμύρια δολάρια, έναντι μπάτζετ των 10.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Βασίλης Καγιογλίδης
Έκδοση Κειμένου: 19/1/2015
Ταινία εφαλτήριο για να λάβει η Ακαδημία στα σοβαρά ως ηθοποιό τη Jennifer Aniston, η οποία από δεύτερες κωμωδίες μεταπηδά -με την ελπίδα να μην αποτελέσει ο χαρακτήρας της Claire Simmons, ρόλο πυροτέχνημα- στη φεστιβαλική μαύρη κωμωδία, που εν προκειμένω διαθέτει και στοιχεία δράματος. Θα περιμένει, όμως, όπως φαίνεται λίγο καιρό ακόμα, καθόσον τα μέλη της ακαδημίας έκριναν ότι η ερμηνεία της δε χωράει στην πεντάδα με τις καλύτερες της φετινής σεζόν. Και δικαίως. Αφού η Aniston, περιφέρει άνισα επί μιάμιση ώρα και υποβοηθούμενη από αξιόλογους δεύτερους ηθοποιούς, μία τσαλακωμένη εικόνα, αποδίδοντας ελαφρώς επιτηδευμένα τον σεναριακά μονότονο χαρακτήρα μίας τραγικής μάνας που ζει μια έντονη μετατραυματική εμπειρία. Ομολογουμένως όμως αυτή είναι η καλύτερη στιγμή στη μέχρι τώρα καριέρα της ηθοποιού.
Όλα στην ανεξάρτητη αυτή δραμεντί τίθενται υπό αμφισβήτηση. Το υλικό είναι αρκετά ρηχό για να σου προσφέρει έντονες συγκινήσεις ή πληθώρα κωμικών στιγμών και οι χαρακτήρες μοιάζουν μετέωροι και ημιτελείς, ανεπτυγμένοι εσφαλμένα σε ελάχιστο χώρο και χρόνο, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται το όλο εγχείρημα. Το τέχνασμα της απόκρυψης του μυστικού της ηρωίδας, αλλά κυρίως η διαχείριση της αποκάλυψής του και η ταύτιση – διασταύρωση κόσμων, χαρακτήρων και συμβόλων με αφορμή αυτό, αποτελεί ίσως την καλύτερη στιγμή του φιλμ. Οι δημιουργοί χτίζουν χωρίς ζέση έναν κεντρικό δραματικό χαρακτήρα και τον βάζουν να βιώνει από επιλογή αντιφατικές καταστάσεις, προκειμένου να του προσδώσουν πολλά συναισθηματικά στοιχεία, που στο τέλος μοιάζουν άνισα, πότε γνώριμα και πότε ξένα προς αυτόν ή το θεατή. Ένα φιλμ που συζητήθηκε περισσότερο για την προσπάθεια της πρωταγωνίστριάς του να επιβεβαιώσει ότι «μετράει» ως ηθοποιός, με την πραγματικότητα να έρχεται να επαληθεύσει τα γεγονότα, φανερώνοντας ότι δεν υπάρχει κάποιος άλλος ιδιαίτερος λόγος για να ασχοληθούμε με αυτό.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
