Όταν ο Μαξ αντιλαμβάνεται ότι η νέα του φίλη, η Έβελιν, που συζεί δεν είναι το βολικότερο κορίτσι, φοβάται να τερματίσει τη σχέση τους. Η μοίρα παρεμβαίνει και η Έβελιν σκοτώνεται σε ένα φρικτό δυστύχημα. Κάποιους μήνες αργότερα, ο Μαξ γνωρίζει την κοπέλα των ονείρων του, την Ολίβια, κι όλα μοιάζουν όμορφα. Όμως, η Έβελιν επιστρέφει από τους νεκρούς και όχι μόνο βρίσκει ξανά τον Μαξ, αλλά πιστεύει κι ότι η σχέση τους δεν τελείωσε ποτέ.
Σκηνοθεσία:
Joe Dante
Κύριοι Ρόλοι:
Anton Yelchin … Max
Ashley Greene … Evelyn
Alexandra Daddario … Olivia
Oliver Cooper … Travis
Archie Hahn … Chuck
Dick Miller … αστυνομικός
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Alan Trezza
Παραγωγή: Mary Cybriwsky, Carl Effenson, David Johnson, Frankie Lindquist, Kyle Tekiela, Alan Trezza
Μουσική: Joseph LoDuca
Φωτογραφία: Jonathan Hall
Μοντάζ: Marshall Harvey
Σκηνικά: Freddy Waff
Κοστούμια: Lynette Meyer
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Burying the Ex
- Ελληνικός Τίτλος: Καλή Πρώην Είναι η Νεκρή Πρώην
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο: Burying the Ex (2008) του Alan Trezza.
Παραλειπόμενα
- Βασίζεται στην ομώνυμη ταινία μικρού μήκους του 2008 από τον Alan Trezza. Εκεί έπαιζαν τους κύριους ρόλους οι: John Francis Daley, Danielle Harris και Mircea Monroe.
- Η cult καλλιτέχνιδα Mary Woronov έπαιζε στην ταινία ως ιδιοκτήτρια ενός μπαρ με το όνομα Bloody Mary’s. Η σκηνή της όμως κόπηκε στο μοντάζ.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 31/5/2016
Κάποτε άκουγες Τζο Ντάντε και έτρεχες στις αίθουσες. Είναι λυπηρό που έχει ξεπέσει τόσο, αλλά μπορείς να του αναγνωρίσεις εδώ ότι βρήκε μια παραλλαγή ενός τετριμμένου θέματος που έχει μία κάποια πρωτοτυπία. Και κυρίως, κάνει την πλάκα του και δεν το πλασάρει ως σοβαρό. Ο Ντάντε πατάει το ένα του πόδι στη δική του παράδοση, με αρκετά σήματα κατατεθέν, μα είναι ολοφάνερη η έλλειψη προϋπολογισμού για να παράγει κάτι το αξιοπρεπές. Γρήγορο σε αρκετά σημεία, αρκετά διασκεδαστικό σε κάποιες λεπτομέρειες, αλλά μοιάζει και τελειωμένη υπόθεση από μεριάς στούντιο. Δεν κάνει ο Ντάντε για b-movie, ούτε ξέρει να διαχειρίζεται τις νέες τεχνολογίες γυρίσματος που του ζητούνται εδώ. Το αποτέλεσμα ως σύνολο είναι άτσαλο, θα ικανοποιήσει μονάχα όσους έχουν εκ των προτέρων κέφι για χαβαλέ. Διόλου κακή επιλογή ο Άντον Γέλτσιν, είναι το μοναδικό συστατικό που μυρίζει επαγγελματισμό.
Βαθμολογία: