Το Παιχνίδι με τη Φωτιά (2018)

ΣΥΝΟΨΗ

Ο ντελιβεράς Γιόνγκσου βρίσκεται έξω για δουλειά όταν πέφτει πάνω στη Χαεμί, μια κοπέλα που κάποτε ζούσε στη γειτονιά του. Αυτή τον ρωτάει να μπορεί να ψάξει για τη γάτα της, καθώς θα λείπει σε ταξίδι στην Αφρική. Κατά την επιστροφή της, γνωρίζει στον νεαρό ντελιβερά έναν αινιγματικό άντρα με το όνομα Μπεν, τον οποίο και συνάντησε στο ταξίδι της. Και μια μέρα, ο Μπεν μιλάει στον Γιόνγκσου για το πλέον ασυνήθιστο χόμπι του…

Σκηνοθεσία:

Chang-dong Lee

Κύριοι Ρόλοι:

Ah-in Yoo … Lee Jong-su

Steven Yeun … Ben

Jong-seo Jun … Shin Hae-mi

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Chang-dong Lee, Jungmi Oh

Παραγωγή: Chang-dong Lee, Joon-dong Lee, Gwang-hee Ok

Μουσική: Mowg

Φωτογραφία: Kyung-pyo Hong

Μοντάζ: Da-won Kim, Hyun Kim

Σκηνικά: Jum-hee Shin

Κοστούμια: Choong-yeon Lee

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Beoning
Ελληνικός Τίτλος: Το Παιχνίδι με τη Φωτιά
Διεθνής Τίτλος: Burning

Σεναριακή Πηγή

Διήγημα: Barn Burning του Haruki Murakami.

Κύριες Διακρίσεις

Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Κανών. Βραβείο σκηνικών και FIPRESCI.
Βραβείο σκηνοθεσίας στα Ασιατικά Βραβεία. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, πρώτο αντρικό ρόλο (Ah-in Yoo), πρωτοεμφανιζόμενη ηθοποιό (Jong-seo Jun), σενάριο, φωτογραφία, σκηνικά και ήχο.
Επίσημη πρόταση της Νότιας Κορέας για το ξενόγλωσσο Όσκαρ. Έφτασε ως την τελική εννιάδα.

Παραλειπόμενα

Πρώτη ταινία του Lee Chang-dong μετά από 8 χρόνια.
Βασίζεται μεν σε διήγημα του Haruki Murakami, αλλά δανείζεται πολλά κι από το επίσης διήγημα Barn Burning του 1939 από τον William Faulkner.
Στην πρεμιέρα της η ταινία στις Κάνες γνώρισε άμεση ανταπόκριση, και επιτόπου πουλήθηκε σε πάνω από 100 χώρες.
Δεν έφτασε στην πεντάδα των υποψηφίων, αλλά ήταν η πρώτη φορά που η Νότια Κορέα είχε ταινία στις 9 επιλαχούσες για το ξενόγλωσσο Όσκαρ, κι ενώ είχε εκκινήσει τις προτάσεις προς την ακαδημία από το 1962. Την επόμενη χρονιά όμως που έφτασε στις 5, ήταν και η νικήτρια (Παράσιτα).

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σπύρος Δούκας
Έκδοση Κειμένου: 10/1/2019

Ο Τζονγκ-σου έχει σπουδάσει δημιουργική γραφή και ετοιμάζεται να γράψει το πρώτο του μυθιστόρημα, αλλά δεν ξέρει τι να γράψει. Συναντάει την Χαε-μι, μια κοπέλα που μεγάλωσε στην ίδια γειτονιά με αυτόν, και μετά από μια ερωτική συνεύρεση, του ζητάει να φυλάξει τη γάτα της όσο εκείνη θα λείπει για ταξίδι στην Αφρική. Με την επιστροφή της, του συστήνει τον Μπεν, έναν μυστηριώδη πλούσιο, που του αρέσει να “παίζει”, όπως δηλώνει. Στα μάτια του Τζονγκ-σου, ο Μπεν αποτελεί απειλή…

Η βραβευμένη ταινία του Chang-dong Lee (“Όαση”, “Ποίηση”) είναι ένα ψυχαναλυτικό οδοιπορικό πάνω στην ερωτική επιθυμία με τη μορφή ενός βραδυβλεγούς δραματικού θρίλερ που διατηρεί από το πρώτο μέχρι το τελευταίο του λεπτό μια αμείωτη και απόλυτα καθηλωτική υπόγεια ένταση. Το τελευταίο επιτυγχάνεται με μια αξιοθαύμαστη σκηνοθετική επιδεξιότητα, μέσα από ευρεία πλάνα της αχανούς επαρχιακής Κορέας, που καλλιεργούν μια αίσθηση φόβου και δυσοίωνης αβεβαιότητας. Η εξαιρετικά επιμελημένη φωτογραφία και η επιλογή του σούρουπου ως κυρίαρχου χρόνου όπου λαμβάνουν χώρα οι πιο ουσιώδεις εξελίξεις στην πλοκή, αλλά και μια ξεχωριστή, αριστουργηματική σεκάνς με την Χαε-μι να χορεύει ημίγυμνη με φόντο τη δύση, καλλιεργούν αποτελεσματικά, με το σκούρο μπλε χρώμα, έναν πλήρως ταιριαστό συνδυασμό ρομαντισμού και απειλής.

Με ένα σενάριο-ψιλοβελονιά, ο Lee προσθέτει επιμελώς καθ’ όλη τη διάρκεια μικρές, λεπτές πληροφορίες που φαινομενικά αφορούν στην πλοκή, μα επί της ουσίας είναι τα κομμάτια ενός ασυνείδητου συμβολικού παζλ για τον πρωταγωνιστή, το οποίο είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο να συμπληρωθεί στην εντέλεια. Το σενάριο παίζει συνεχώς με την παγίδα της ψευδαίσθησης (παντομίμα), που προκύπτει αρχικά από το ανικανοποίητο ερωτικό αίσθημα του Τζονγκ-σου για τη Χαε-μι, και περιπλέκεται όταν μπαίνει στο “παιχνίδι” ο Μπεν, που ενσαρκώνει ουσιαστικά όλα όσα δεν έχει και φοβάται ο Τζονγκ-σου. Η δημιουργία του εμμέσως ερωτικού αυτού τριγώνου προκύπτει από το γεγονός ότι ο Τζονγκ-σου νιώθει ανεπαρκής και “μικρός” απέναντι σε όσα αισθάνεται, γι’ αυτό και δεν μπορεί να γράψει. Όταν σε μια ανασφαλή προσπάθεια να την κατακτήσει, επιτίθεται λεκτικά στην Χαε-μι, τότε εκείνη εξαφανίζεται, και για την εξαφάνισή της δεν θα μπορούσε παρά να ευθύνεται ο Μπεν, η “νέμεση” του προσγειωμένου και καταπιεσμένου Τζονγκ-σου, η αιτία που δεν μπορεί να πιάσει την μυστηριώδη, αερική ύπαρξη της Χαε-μι. Το φινάλε αποδεικνύεται μια εξαιρετικά δυνατή δραματική κορύφωση, με τη φωτιά να υποδηλώνει τη λυτρωτική νίκη του πρωταγωνιστή ενάντια στα πάθη του, πράγμα που αποδίδεται με την απογύμνωσή του, η οποία τον οδηγεί στην εσωτερική ελευθερία.

Το “Παιχνίδι με τη Φωτιά” (πολύ εύστοχος ο ελληνικός τίτλος!) είναι ένα ιδιαίτερα υποβλητικό, συμβολικό παιχνίδι, που ωστόσο δεν χαρίζεται εύκολα. Για να μπορέσει κανείς να παίξει, πρέπει να μπει βαθιά στην ουσία του και να το δει ως καθαρή ψυχανάλυση, καθώς το πρώτο του επίπεδο κατά πάσα πιθανότητα δεν θα ικανοποιήσει τον μέσο θεατή. Πρόκειται, όμως, για μια από τις καλύτερες ταινίες της περσινής χρονιάς, που απευθύνεται σε πιο εκπαιδευμένους λύτες.

Βαθμολογία: