Black Panther
- Black Panther
- 2018
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Σουαχίλι, Νάμα, Κόσα, Κορεατικά
- Δράσης, Επιστημονικής Φαντασίας, Έπος, Περιπέτεια, Υπερήρωες
- 15 Φεβρουαρίου 2018
Ο Τ’Τσάλα, μετά τον θάνατο του πατέρα του, του βασιλιά της Γουακάντα -ενός τεχνολογικά ανεπτυγμένου μα απομονωμένου αφρικανικού κράτους-, επιστρέφει στην πατρίδα του για να πάρει τη θέση του στον θρόνο. Όταν ένας παλιός και ισχυρός εχθρός επανεμφανίζεται, το θάρρος του Τ’Τσάλα-βασιλιά -και Black Panther- δοκιμάζεται σε μια τρομερή σύγκρουση που απειλεί τη Γουακάντα, αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη. Αντιμέτωπος με προδοσία και κινδύνους, ο νέος βασιλιάς πρέπει να συγκεντρώσει τους συμμάχους του και να απελευθερώσει όλη τη δύναμη του Black Panther, για να εξολοθρεύσει τους εχθρούς του και να προστατέψει τον λαό του.
Σκηνοθεσία:
Ryan Coogler
Κύριοι Ρόλοι:
Chadwick Boseman … T’Challa/Black Panther
Michael B. Jordan … N’Jadaka/Erik `Killmonger` Stevens
Lupita Nyong’o … Nakia
Danai Gurira … Okoye
Martin Freeman … Everett K. Ross
Daniel Kaluuya … W’Kabi
Letitia Wright … Shuri
Winston Duke … M’Baku
Angela Bassett … Ramonda
Sterling K. Brown … N’Jobu
Forest Whitaker … Zuri
Florence Kasumba … Ayo
Andy Serkis … Ulysses Klaue
John Kani … βασιλιάς T’Chaka
Isaach De Bankole … ο γηραιός της River Tribe
Danny Sapani … ο γηραιός της Border Tribe
Sebastian Stan … Bucky Barnes/Winter Soldier
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Ryan Coogler, Joe Robert Cole
Παραγωγή: Kevin Feige
Μουσική: Ludwig Goransson
Φωτογραφία: Rachel Morrison
Μοντάζ: Debbie Berman, Michael P. Shawver
Σκηνικά: Hannah Beachler
Κοστούμια: Ruth E. Carter
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Black Panther
- Ελληνικός Τίτλος: Black Panther
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Σεναριακή Πηγή
- Σειρά κόμικς (χαρακτήρες): Black Panther των Stan Lee, Jack Kirby.
Κύριες Διακρίσεις
- Όσκαρ μουσικής, σκηνικών και κοστουμιών. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, τραγούδι (All the Stars), ήχο και ηχητικά εφέ.
- Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (δράμα), μουσικής και τραγουδιού (All the Stars).
- Βραβείο Bafta ειδικών εφέ.
Παραλειπόμενα
- Το 18ο κεφάλαιο του Marvel Cinematic Universe (μέρος έκτο της τρίτης φάσης) ακολουθεί τα γεγονότα του Captain America: Εμφύλιος Πόλεμος, όπου κι έκανε την πρώτη του παρουσία ο Black Panther.
- Ο ήρωας, δημιουργημένος από τους Stan Lee, Jack Kirby, γεννήθηκε στο τεύχος 52 των Fantastic Four (Ιούλιος του 1966), όντας ο πρώτος μαύρος εμπορικός υπερήρωας στις ΗΠΑ. Φυσικά, το όνομα του και η ψυχοσύνθεση του ήταν δάνεια από την πολιτική κίνηση των Μαύρων Πανθήρων, της εξτρεμιστικής οργάνωσης που μάχονταν για τα δικαιώματα των μαύρων στις ΗΠΑ. Στο σινεμά δεν έχει υπάρξει άλλη ταινία του προηγουμένως, αλλά είχε γίνει τηλεοπτική σειρά το 2010, με τον Djimon Hounsou στον ομώνυμο ρόλο.
- Μια προσπάθεια να γίνει ταινία ο Μαύρος Πάνθηρας υπήρξε το 1992, όταν ο Wesley Snipes είχε ανακοινώσει ότι ήθελε να τον ερμηνεύσει και είχε ξεκινήσει διαδικασίες για τη δημιουργία ταινίας.
- Πρώτοι υποψήφιοι για τον κεντρικό ρόλο ήταν οι: Adewale Akinnuoye-Agbaje, Anthony Mackie και Djimon Hounsou. Εντέλει, όλοι βρέθηκαν με άλλους ρόλους σε ταινίες του Marvel Cinematic Universe.
- Ο John Singleton ήταν υποψήφιος για τη σκηνοθεσία, με πρωταγωνιστή τον Chiwetel Ejiofor. Το ίδιο και η Ava DuVernay που προτιμούσε τον Chadwick Boseman.
- Για να προετοιμαστεί για τον ρόλο, ο Boseman διδάχτηκε για τους Shaka Zulu, τον Patrice Lumumba, άκουσε ομιλίες του Nelson Mandela, και τραγούδια του Fela Kuti. Ακολούθως, ήρθε κοντά με τη φυλή Yoruba Babalawo, εκπαιδεύτηκε στην αφρικανική πολεμική τέχνη Dambe, την Capoeira της Αγκόλας, και την πολεμική τεχνική με ράβδους των Ζουλού. Τέλος, χρειάστηκε να κάνει ένα τεστ DNA, ώστε να κατανοήσει καλύτερα τις αφρικανικές του ρίζες.
- Η Disney προσέλαβε ειδικά για την καμπάνια των Όσκαρ την εξπέρ του τομέα Cynthia Swartz, με τα Marvel Studios να μπαίνουν για πρώτη φορά σε παρόμοια διαδικασία. Η καμπάνια πάτησε πάνω στην απήχηση που είχε η ταινία παγκοσμίως, και στα δημιουργικά της επιτεύγματα. Η τακτική δεν άλλαξε με την ανακοίνωση της ακαδημίας περί δημιουργίας κατηγορίας δημοφιλών ταινιών, μια κατηγορία που έτσι κι αλλιώς έμεινε στα χαρτιά.
- Με μπάτζετ λίγο πάνω από τα 200 εκατομμύρια δολάρια, ξεπέρασε σε εισπράξεις το ένα δις, για την ακρίβεια 1 δις και 348 εκατομμύρια. Έγινε και η πλέον επικερδής ταινία του κινηματογράφου που έχει σκηνοθετηθεί από μαύρο.
- Ενώ είχαν ήδη ξεκινήσει οι διαδικασίες για τη δημιουργία του σίκουελ, τον Αύγουστο του 2020 ήρθε η τραγική είδηση του θανάτου του Chadwick Boseman, που αιφνιδίασε και συγκίνησε τους πάντες, ακόμα κι εντός του στούντιο, που αγνοούσαν τελείως την κατάσταση της υγείας του. Τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, ο Feige ανακοίνωσε πως δεν θα πάρει κανένας άλλος ηθοποιός τον ρόλο του Τ’Τσάλα.
- Η ταινία βγήκε και τρισδιάστατη.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Ο σκηνοθέτης επέμενε να υπάρχουν αυθεντικά τραγούδια στην ταινία. Αυτό γέννησε τρία σινγκλ και ένα ξεχωριστό άλμπουμ για τα τραγούδια (μερικά από τα οποία δεν ακούγονται στην ταινία, απλά εμπνέονται από αυτήν). Πρώτο σινγκλ ήταν το All the Stars από Kendrick Lamar και SZA, δεύτερο το King’s Dead από Jay Rock, Kendrick Lamar, Future και James Blake, ενώ τρίτο ήταν το Pray for Me από The Weeknd και Kendrick Lamar. Επιτυχία όμως εισέπραξε και το Opps από τον αμερικανό ράπερ Vince Staples και τον νοτιοαφρικανό ράπερ Yugen Blakrok.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 20/5/2018
Ακόμα ένα δυνατό κεφάλαιο στο σύμπαν που ονομάζεται Marvel, αρκετά κοντά σε δυναμική με το Doctor Strange. Και δεν είναι διόλου τυχαίο που για να γίνει πράξη, χρειάστηκε η συμβολή ενός ήδη καταξιωμένου νέου δημιουργού. Ο Ryan Coogler καταφέρνει εδώ κάτι δυστυχώς σπάνιο. Φέρνει σε ισχύουσα γραμμή τη φυλή του, την έγχρωμη, πολεμώντας όμως τη λογική του έγχρωμου ρατσισμού, μια λογική που δυστυχώς ενστερνίζονται πολλοί και εντός Χόλιγουντ. Στην ιστορία εμπεριέχεται ολούθε η λογική της κόντρας του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ με τον Μάλκολμ Χ, αλλά είναι εξίσου προσεγμένη με από τον τρόπο που τη διαχειρίστηκαν οι X-Men, ίσως βέβαια ακόμα πιο προσεγμένη, επειδή εδώ είναι κι άμεση η παραπομπή. Η ουσία είναι πως ο έγχρωμος θεατής θα πάρει μηνύματα υπέρ μιας ειρηνικής επανάστασης, αντί μιας βίαιης που μονάχα περισσότερη βία θα επιφέρει. Ο Μαύρος Πάνθηρας της ταινίας θα μπορούσε να είναι έγχρωμος ρατσιστής (όπως ο ιστορικός συνώνυμος), αλλά -συμβολικά- η ίδια η καταγωγή του, η Αφρική, δεν του το επιτρέπει. Και αν σας ξενίσει που ακούγεται σαφέστατα εντός του φιλμ ότι ο άνθρωπος ως σύνολο κατάγεται από την έγχρωμη ήπειρο, θα με συγχωρέσετε αλλά συμφωνεί και η λευκή επιστήμη. Αλλά έτσι κι αλλιώς, η ταινία δεν τραβάει το αυτί του λευκού θεατή μόνο («δεν είσαι ανώτερος»), όσο του έγχρωμου που λαμβάνει γύρω του τόσα λάθος μηνύματα επί δεκαετίες («ούτε όμως εσύ είσαι»…).
Το φιλμ του Coogler όμως δεν είναι μονάχα μια ταινία σκέψης. Είναι κι ένα υπερθέαμα, ξεκομμένο κιόλας αρκετά από το υπόλοιπο σύμπαν της Marvel. Χτίζει μεν τον νέο υπερήρωα, τον χτίζει δε με μια ολότελα δική του μυθολογία. Μα αυτό δεν σημαίνει ότι ζημιώνει τη σειρά ταινιών, ίσα-ίσα που την εμπλουτίζει εισβάλλοντας σε άγνωστα μέρη του πλανήτη όπου μαίνεται ο κύριος όγκος δράσης των υπερηρώων: του πλανήτη μας. Αν βέβαια με ρωτούσατε να κρίνω καθαρά τον Μαύρο Πάνθηρα ως υπερθέαμα δράσης, θα σας έλεγα ότι έχω δει και καλύτερα. Αλλά, την ίδια ώρα, θα επέμενα ότι χόρτασα, και χόρτασα βασικά επειδή αυτή η δράση έχει μια τελείως προσωπική της ατμόσφαιρα. Ο δημιουργός και το καλλιτεχνικό επιτελείο έχουν χτίσει έναν ολόκληρο κόσμο τόσο αφρικανικό, και ταυτόχρονα τόσο εξελιγμένο. Σαν να παντρεύεται το πρωτόγονο στοιχείο με το ανθρώπινο μέλλον. Έτσι, ενώ δεν υπάρχει ο ίδιος δυναμισμός με άλλες ταινίες της Marvel, αυτό το πάντρεμα δίνει ένα συν ως προς την καινοτομία στη δράση, ίσως δε, αποκρύβει έντεχνα και κάμποσα κλισέ που δεν σημαίνει ότι δεν χρησιμοποιούνται κι εδώ. Ως προς αυτό, ο Coogler έπραξε ομοίως και με το Κριντ, στο οποίο πάλι χρησιμοποίησε πολλά κλισέ δίχως να ρίχνει αισθητά το αποτέλεσμα.
Πιο γενικά, πρέπει να νιώθουμε τυχεροί που μια ταινία ικανή να τραβήξει τόσα εκατομμύρια μάτια θεατών πάνω της, κάνει χρήση μιας ορθής στάσης ζωής. Και πολύ τυχεροί, μάλιστα!
Βαθμολογία: