
Big Fish: Απίθανες Ιστορίες
- Big Fish
- 2003
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Καντονεζικά
- Αισθηματική, Δραμεντί, Εποχής, Περιπέτεια, Φαντασίας
- 13 Φεβρουαρίου 2004
“Big Fish” σημαίνει “μεγάλο ψάρι”, από αυτά για τα οποία υπερβάλλουν συνήθως οι ψαράδες. Το ίδιο υπερβολικός είναι και ο Έντουαρντ Μπλουμ, καθώς στη δύση της ζωής του εξιστορεί τις καλές και τις κακές της στιγμές. Ο γιος του, ο Γουίλιαμ, θα προσπαθήσει να ξεχωρίσει την αλήθεια από τους μύθους και να δώσει τη σωστή διάσταση στα γεγονότα που σημάδεψαν την πλούσια διαδρομή του πατέρα του στον χρόνο. Και για πρώτη φορά, θα δοκιμάσει να τον καταλάβει.
Σκηνοθεσία:
Κύριοι Ρόλοι:
Ewan McGregor … Edward ‘Ed’ Bloom (νεαρός)
Albert Finney … Edward ‘Ed’ Bloom (γηραιός)
Billy Crudup … William ‘Will’ Bloom
Jessica Lange … Sandra K. Bloom (γηραιά)
Alison Lohman … Sandra K. Bloom-Templeton (νεαρή)
Helena Bonham Carter … Jennifer ‘Jenny’ Hill/η μάγισσα
Marion Cotillard … Josephine Bloom
Matthew McGrory … Karl
Danny DeVito … Amos Calloway
Deep Roy … Κος Soggybottom
Robert Guillaume … Δρ Bennett
Missi Pyle … Mildred Beamen
Loudon Wainwright III … δήμαρχος Beamen
David Denman … Don Price
Steve Buscemi … Norther Winslow
Miley Cyrus … Ruthie
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: John August
Παραγωγή: Bruce Cohen, Dan Jinks, Richard D. Zanuck
Μουσική: Danny Elfman
Φωτογραφία: Philippe Rousselot
Μοντάζ: Chris Lebenzon
Σκηνικά: Dennis Gassner
Κοστούμια: Colleen Atwood
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Big Fish
- Ελληνικός Τίτλος: Big Fish: Απίθανες Ιστορίες
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: Big Fish: A Novel of Mythic Proportions του Daniel Wallace.
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Όσκαρ μουσικής.
- Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (κωμωδία/μιούζικαλ), δεύτερου αντρικού ρόλου (Albert Finney), μουσικής και τραγουδιού (Man of the Hour).
- Υποψήφιο για Bafta καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, δεύτερου αντρικού ρόλου (Albert Finney), σεναρίου, σκηνικών, ειδικών εφέ και μακιγιάζ/κομμώσεων.
Παραλειπόμενα
- Ο John August έγραψε το διασκευασμένο σενάριο έξι μήνες πριν την κυκλοφορία του βιβλίου το 1998, πείθοντας την Columbia Pictures να το αναλάβει.
- Ο Steven Spielberg είχε στο πρόγραμμα να το σκηνοθετήσει αμέσως μετά το Minority Report, έχοντας κατά νου τον Jack Nicholson για τον ρόλο του γηραιού Μπλουμ. Εντέλει αποφάσισε να το αφήσει για το Πιάσε Με Αν Μπορείς.
- Μετά τον Spielberg, βασικός υποψήφιος για τη σκηνοθεσία ήταν ο Stephen Daldry.
- Για τον Burton είχε ξεχωριστή σημασία η ταινία, μια και το 2000 πέθανε ο πατέρας του και το 2002 η μητέρα του (έναν μήνα πριν υπογράψει).
- Ο Burton είχε έρθει σε συνομιλίες με τον Jack Nicholson, σκεπτόμενος για εκείνον να ερμηνεύσει και τις δύο ηλικιακές εκδοχές του Μπλουμ. Για τη νεότερη θα χρειάζονταν προσθετικό μακιγιάζ και ψηφιακά εφέ.
- Το μακιγιάζ της Helena Bonham Carter ως μάγισσας χρειάζονταν 5 ώρες για να ολοκληρωθεί.
- Το σκηνικό της πόλης Spectre δεν καταστράφηκε ποτέ, και υπάρχει στο Μίλμπρουκ της Αλαμπάμα.
- Εκτιμήθηκε ότι η τοπική οικονομία της Αλαμπάμα επωφελήθηκε κατά 25 εκατομμύρια δολάρια από τα γυρίσματα.
- Με μπάτζετ 70 εκατομμύρια δολάρια, πέτυχε να εισπράξει 123,2.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Ο Burton προσέγγισε τους Pearl Jam για να του παρέχουν ένα τραγούδι για τους τίτλους τέλους. Ήταν ο τραγουδιστής τους, ο Eddie Vedder, που έγραψε κι ερμήνευσε το Man of the Hour, έχοντας το έτοιμο την επομένη που είδε την ταινία.
Κριτικός: Δημήτρης Κωνσταντίνου-Hautecoeur
Έκδοση Κειμένου: 7/12/2010
Ίσως η πιο όμορφη και ευχάριστη ταινία του Τιμ Μπάρτον! Τα όρια φαντασίας και πραγματικότητας καταργούνται, ενώ ο πρωταγωνιστής (Γίουαν ΜακΓκρέγκορ) θυμίζει έντονα τον Φόρεστ Γκαμπ, είναι από τους πιο συμπαθητικούς χαρακτήρες που έχετε δει ποτέ σε ταινία και, όσο αλλόκοτος κι αν φαίνεται, μπορείτε να ταυτιστείτε απόλυτα μαζί του. Το χιούμορ είναι άφθονο, ενώ αντίθετα δεν υπάρχουν σκηνές που θα σας κάνουν να νιώσετε άσχημα, σε μια ταινία σκέτη απόλαυση.
Προσωπικά είχα ταυτιστεί τόσο, που η ταινία πολύ συχνά μου αποσπούσε χαμόγελα -ή ακόμα και γέλια-, όχι επειδή είχε χιούμορ, αλλά λόγω της ευτυχίας που μου προκαλούσε! Αν δεν πλάτειαζε λιγάκι προς το τέλος, θα μπορούσε να είναι αληθινό αριστούργημα!
Βαθμολογία: