Η Πεντάμορφη και το Τέρας

Ένας φτωχός έμπορος βρίσκεται σε απόξενο δάσος, και κόβει ένα τριαντάφυλλο για τη μικρή και πιο αγαπημένη κόρη του. Έξαφνα, εμφανίζεται ένα τέρας και απαιτεί ότι θα πάρει τη ζωή του αν δεν του χαρίσει μία από τις κόρες του. Η μικρή Μπελ αυτοθυσιάζεται και πάει στο παλάτι του τέρατος.

Σκηνοθεσία:

Gary Trousdale

Kirk Wise

Κύριοι Ρόλοι:

Paige O’Hara … Belle (φωνή)

Robby Benson … το τέρας (φωνή)

Richard White … Gaston (φωνή)

Jerry Orbach … Lumiere (φωνή)

David Ogden Stiers … Cogsworth (φωνή)

Angela Lansbury … Κα Potts (φωνή)

Bradley Pierce … Chip (φωνή)

Rex Everhart … Maurice (φωνή)

Jesse Corti … Lefou (φωνή)

Jo Anne Worley … Wardrobe (φωνή)

Hal Smith … Philippe (φωνή)

Tony Jay … Κος D’Arque (φωνή)

Kimmy Robertson … Featherduster (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Linda Woolverton

Στόρι: Brenda Chapman, Chris Sanders, Burny Mattinson, Kevin Harkey, Brian Pimental, Bruce Woodside, Joe Ranft, Tom Ellery, Kelly Asbury, Robert Lence

Παραγωγή: Don Hahn

Μουσική: Alan Menken

Μοντάζ: John Carnochan

Σκηνικά: Brian McEntee

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Beauty and the Beast
• Ελληνικός Τίτλος: Η Πεντάμορφη και το Τέρας

Άμεσοι Σύνδεσμοι

• Η Πεντάμορφη και το Τέρας (1946)
• Η Πεντάμορφη και το Τέρας: Τα Μαγεμένα Χριστούγεννα (1997)
• Ο Μαγικός Κόσμος της Μπελ (1998)
• Η Πεντάμορφη και το Τέρας (2014)
• Η Πεντάμορφη και το Τέρας (2017)
• Belle (2021)

Σεναριακή Πηγή

• Παραμύθι: Beauty and the Beast των Gabrielle-Suzanne Barbot de Villeneuve, Jeanne-Marie Leprince de Beaumont.

Κύριες Διακρίσεις

• Όσκαρ μουσικής και τραγουδιού (Beauty and the Beast). Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, τραγούδι (Belle και Be Our Guest) και ήχο.
• Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (κωμωδία/μιούζικαλ), μουσικής και τραγουδιού (Beauty and the Beast). Υποψήφιο για τραγούδι (Be Our Guest).
• Υποψήφιο για Bafta μουσικής και ειδικών εφέ.
• Καλύτερη ταινία στα Annie, τα βραβεία των κινουμένων σχεδίων.

Παραλειπόμενα

• Τεχνική: Παραδοσιακό Σχέδιο
• 30ή ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney, και τρίτη στην περίοδο της επονομαζόμενης αναγέννησης της.
• Εκτός από το γαλλικό παραμύθι του 1756, κάποιες ιδέες προήλθαν από την ταινία του 1946 του Jean Cocteau.
• Ο Walt Disney είχε κάνει προσπάθειες να μεταφέρει το παραμύθι τόσο στα 1930 όσο και στα 1950. Αργότερα ειπώθηκε ότι απογοητεύτηκε επειδή τον πρόλαβε ο Cocteau, αλλά η επίσημη εκδοχή θέλει να αποτέλεσε μια πρόκληση για τη σχεδιαστική ομάδα, την οποία δεν μπόρεσαν να υπερβούν.
• Ο πρόεδρος του στούντιο, ο Jeffrey Katzenberg, ήταν που κυριολεκτικά διέταξε η ταινία να γίνει μιούζικαλ όπως και η Μικρή Γοργόνα, κι ενώ αρχικά ο σχεδιαστής Richard Purdum το είχε εμπνευστεί χωρίς τραγούδια.
• Σκηνοθετικό ντεμπούτο για τους Gary Trousdale, Kirk Wise.
• Πρώτη φορά που σε ταινία της εταιρίας υπάρχει κάποιος “καθαρός” σεναριογράφος. Συνηθίζονταν να υπάρχει μονάχα στόρι και να πατάει πάνω του μια σειρά από storyboards.
• Για τον σχεδιασμό του τέρατος συνδυάστηκαν το κεφάλι αμερικανικού βίσωνα, το σώμα και τα άκρα αρκούδας, τα φρύδια γορίλα, το σαγόνι, τα δόντια και η χαίτη λιονταριού, οι χαυλιόδοντες αγριογούρουνου, και τα πόδια με την ουρά λύκου.
• Η Jodi Benson της Μικρής Γοργόνας ήταν η αρχική υποψήφια και για την Μπελ. Laurence Fishburne, Val Kilmer και Mandy Patinkin ήταν αντίστοιχα για του τέρατος. Ο John Cleese για τον Κόγκσγουορθ, και η Julie Andrews για την Κα Ποτς ήταν οι αρχικές επιλογές.
• Χρησιμοποιήθηκε ένας πρόγονος του ψηφιακού σχεδίου, το CAPS (Computer Animation Production System), που η εταιρία είχε πρωτοχρησιμοποιήσει στο Μπερνάρ και Μπιάνκα: Περιπέτειες στην Άκρη της Γης (1990). Ήταν ένας συνδυασμός ψηφιακού σαρώματος και μελανιού, μέσω προγραμμάτων κομπιούτερ που είχε κατασκευάσει η θυγατρική Pixar.
• Η πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων που ήταν ποτέ υποψήφια για Όσκαρ καλύτερης ταινίας. Ήταν και η πρώτη που η Disney μετέφερε ως θεατρικό μιούζικαλ στο Μπρόντγουεϊ (1994).
• Το φιλμ αφιερώθηκε στον στιχουργό Howard Ashman, που έφυγε από τη ζωή μετά από επιπλοκές λόγω του AIDS, έξι μήνες πριν την πρεμιέρα.
• Το 2002 βγήκε η IMAX εκδοχή, που περιείχε μια εξτρά τραγουδιστική σκηνή (με το Human Again), βγαλμένη από το θεατρικό του 1994.
• Μετά την επιτυχία της 3D επανέκδοσης του Βασιλιά των Λιονταριών, ακολούθησε μία και για τη συγκεκριμένη ταινία (στην Ελλάδα έκανε πρεμιέρα στις 15/3/2012).
• Κόστισε 25 εκατομμύρια δολάρια, αλλά οι αίθουσες τού απέδωσαν 440,1. Ήταν στην εποχή του η πιο εμπορική ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney.
• Ακολούθησαν τρεις συνέχεις για το βίντεο, με την τρίτη (Belle’s Tales of Friendship) να είναι πρίκουελ που είδαν ελάχιστοι, μια και κυκλοφόρησε μονάχα στις ΗΠΑ. Υπήρχε όμως άμεσα και μια ζωντανή σειρά με τίτλο Sing Me a Story with Belle (1995), που ήταν περισσότερο σόου. Και φυσικά, το 2017 ήρθε το ζωντανό ριμέικ.
• Και στα ελληνικά, με τις φωνές των: Κρίστη Στασινοπούλου (Μπελ), Γιάννης Παλαμίδας (το Τέρας), Γιάννης Βασιλάκης (Γκαστόν), Γιώργος Μάζης (μεσιέ Φουφού), Κώστας Τριανταφυλλόπουλος (Τικιτάκας), Χρυσούλα Διαβάτη (μαντάμ Τσαγερό), Σπύρος Κωνσταντόπουλος (Μορίς), Γιάννης Καλατζόπουλος (Τρελάρας), Γιώργος Μανωλάς (Θρυψαλάκι), Ελένη Δακορώνια (Ντουλάπα), Κώστας Σκώκος (αφηγητής), Άριελ Κωνσταντινίδη (Μπελ σε έξτρα σκηνή της έκδοσης του 2001), Άλεξ Παναγή (Τικιτάκας στην έκδοση του 2001), Τάσος Μασμανίδης, Μαίρη Σταυρακέλλη, Γιώργος Χριστόπουλος. Σκηνοθετική επιμέλεια: Δημήτρης Κουζούπης. Μετάφραση/Στίχοι: Τάκης Καρνάτσος.

Μουσικά Παραλειπόμενα

• Όλα τα τραγούδια είναι συνθέσεις του Alan Menken σε στίχους του Howard Ashman.
• Το μοναδικό σινγκλ ήταν το ομότιτλο τραγούδι. Επί της πλοκής ερμηνεύεται από την Angela Lansbury, αλλά η πλέον κοινή εκδοχή είναι αυτή του φινάλε, από το ντουέτο των Celine Dion και Peabo Bryson. Όλα τα υπόλοιπα έχαιραν εξίσου αναγνώρισης, και ερμηνεύονται από το καστ. Με τη σειρά που ακούγονται: Belle, Gaston, Be Our Guest, Something There και The Mob Song. Το σάουντρακ έγινε χρυσό στις ΗΠΑ.