Βαραββάς
- Barabbas
- Barabba
- 1961
- Ιταλία
- Αγγλικά
- Έπος, Εποχής, Θρησκευτική, Περιπέτεια
- 16 Δεκεμβρίου 1962
Ο Πόντιος Πιλάτος αποφασίζει να δώσει χάρη σ’ έναν από τους δύο κατάδικους που έχει, και η επιλογή του πλήθους είναι ο ληστής Βαραββάς. Ενώ όμως ο Ιησούς θα αναστηθεί, ο Βαραββάς θα ζήσει μια πολύ δύσκολη συνέχεια, μέχρι να βρει τη λύτρωση.
Σκηνοθεσία:
Richard Fleischer
Κύριοι Ρόλοι:
Anthony Quinn … Barabbas
Silvana Mangano … Rachel
Arthur Kennedy … Pontius Pilate
Jack Palance … Torvald
Harry Andrews … Peter
Ernest Borgnine … Lucius
Katy Jurado … Sara
Vittorio Gassman … Sahak
Norman Wooland … Rufio
Valentina Cortese … Julia
Arnoldo Foa … Joseph of Arimathea
Michael Gwynn … Lazarus
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Christopher Fry, Nigel Balchin, Diego Fabbri, Ivo Perilli
Παραγωγή: Dino De Laurentiis
Μουσική: Mario Nascimbene
Φωτογραφία: Aldo Tonti
Μοντάζ: Alberto Gallitti, Raymond Poulton
Σκηνικά: Mario Chiari
Κοστούμια: Maria De Matteis
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Barabbas
- Ελληνικός Τίτλος: Βαραββάς
- Εναλλακτικός Τίτλος: Barabba
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: Barabbas του Par Lagerkvist.
Παραλειπόμενα
- Τα γυρίσματα έγιναν στη Νίκαια της Γαλλίας και είχαν καθυστερήσει για να συμπέσουν με μια έκλειψη ηλίου. Πράγματι, η έκλειψη στην αρχή της ταινίας είναι αληθινή, κι ενώ στο φόντο υπάρχει η σκιά του εσταυρωμένου. Αυτόν τον “ερμήνευσε” ο ιταλός Roy Mangano.
- Ο Yul Brynner ήταν ο πρώτος σημαντικός του καστ που προσλήφθηκε από την παραγωγή, και μάλιστα για τον ομώνυμο ρόλο. Παρόλα αυτά, η απόφαση άλλαξε.
- Η Sharon Tate έχει έναν πολύ μικρό ρόλο ως πατρικία στην αρένα. Σύμφωνα με τον Richard Fleischer, στα γυρίσματα έκανε δεσμό με τον Jack Palance.
- Τα κεντρικά γυρίσματα έγιναν στη Βερόνα και τη Ρώμη, υπό το μόνιμο βλέμμα του παραγωγού Dino De Laurentiis. Η δε σκηνή στην αρένα, έγινε σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στα στούντιο της Cinecitta.
- Εδώ γνωρίστηκε ο Anthony Quinn με τη μέλλουσα σύζυγο του, Jolanda Addolori, που ήταν μέλος του συνεργείου για τα κοστούμια.
- Ο Νέρωνας ερμηνεύεται από τον 62χρονο Ivan Triesault, κι ενώ είναι ιστορικά γνωστό ότι ο ρωμαίος αυτοκράτορας πέθανε στα 30 του.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 30/3/2015
Ο Ρίτσαρντ Φλέτσερ δεν θέλει να κάνει ακόμα μία συνηθισμένη χλαμύδα-θρησκευτική ταινία. Χρησιμοποιεί το μπεστ-σέλερ του σουηδού Παρ Λάγκερκβιστ (έγινε μια θαυμάσια ταινία και το 1953 από τον Αλφ Σιόμπεργκ), που είναι απλά μια εκδοχή της ζωής ενός Βαραββά (την οποία, φυσικά, ιστορικά δεν γνωρίζουμε), για να εξερευνήσει τα όρια της πίστης και της εξαθλίωσης. Ο Άντονι Κουιν και η καταπληκτική του ερμηνεία βοηθούν στην αναπαράσταση μιας διαχρονικής προσωπικότητας, πολύ κοντά στον Γιάννη Αγιάννη των «Άθλιων», που η εσωτερική της δύναμη είναι ικανή να βρει λύτρωση, ακόμα και μετά από χίλια μαρτύρια.
Όμως, όσο καλό κι να είναι το έργο, δεν υπερβαίνει του θαύματος της σκηνής της σταύρωσης: τα γυρίσματα έγιναν στη Νίκαια της Γαλλίας, και είχαν καθυστερήσει για να συμπέσουν με μια έκλειψη ηλίου. Πράγματι, η έκλειψη που θα δείτε είναι αληθινή και θα έλεγα ότι εμπεριέχει μια ανεξάντλητη μαγεία, πόσο μάλλον που στο φόντο υπάρχει η σκιά του εσταυρωμένου. Πολύ δυνατές και οι σκηνές στα ορυχεία, αλλά λίγο συνηθισμένες αυτές της αρένας, παρά την παρουσία του αγέρωχου Τζακ Πάλανς.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
