Bangkok: Επικίνδυνη Αποστολή
- Bangkok Dangerous
- 2008
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Ταϊλανδικά
- Αστυνομική, Γκανγκστερική, Δράσης, Θρίλερ, Νουάρ
- 02 Οκτωβρίου 2008
Ο Τζο, ένας εκτελεστής δίχως οίκτο, ταξιδεύει στη Μπανγκόκ για να σκοτώσει τέσσερις εχθρούς του Σουράτ, ενός αδίστακτου βασιλιά του υποκόσμου. Εκεί συναντά τον Κονγκ, έναν μικροαπατεώνα του δρόμου, τον οποίο προσλαμβάνει για να τον βοηθήσει στην υπόθεση, με απώτερο στόχο να τον σκοτώσει στο τέλος ώστε να καλύψει κάθε ίχνος. Κατά έναν περίεργο τρόπο, ο Τζο, που είναι ο κατεξοχήν μοναχικός κι απόμακρος τύπος, συνδέεται σταδιακά με τον νεαρό Κονγκ και γίνεται ο μέντοράς του. Παράλληλα, μπλέκει σε μια ρομαντική ιστορία με τη Φον, μια όμορφη ταϊλανδή πωλήτρια. Καθώς παρασύρεται από τη μεθυστική γοητεία της Μπανγκόκ, ο Τζο αρχίζει να αμφισβητεί τη μοναχική του ύπαρξη κι απογοητεύει τον μαθητή του, τη στιγμή που ο Σουράτ αποφασίζει να ξεκαθαρίσει μία και καλή την κατάσταση.
Σκηνοθεσία:
Danny Pang
Oxide Chun Pang
Κύριοι Ρόλοι:
Nicolas Cage … Joe
Shahkrit Yamnarm … Kong
Charlie Yeung … Fon
Nirattisai Kaljareuk … Surat
Dom Hetrakul … Aran
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Jason Richman
Παραγωγή: Nicolas Cage, Norman Golightly, William Sherak, Jason Shuman
Μουσική: Brian Tyler
Φωτογραφία: Decha Srimantra
Μοντάζ: Mike Jackson, Curran Pang
Σκηνικά: James William Newport
Κοστούμια: Kristin M. Burke, Ittipat Warakijcharoen
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Bangkok Dangerous
- Ελληνικός Τίτλος: Bangkok: Επικίνδυνη Αποστολή
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Bangkok Dangerous (2000)
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο: Bangkok Dangerous (2000) των Danny Pang, Oxide Chun Pang.
Παραλειπόμενα
- Οι ταϊλανδοί αδελφοί Pang διασκευάζουν τη δική τους μεγάλη και cult επιτυχία του 2000, πετυχαίνοντας όμως αυτή τη φορά να καταρρακωθούν από την κριτική. Ούτε το κοινό ενθάρρυνε οικονομικά την κατάσταση, αφού με μπάτζετ 45 εκατομμυρίων δολαρίων, το φιλμ έβγαλε 42,5.
- Στην ορίτζιναλ ταινία, ο κεντρικός χαρακτήρας είναι κωφάλαλος, και αυτή του η αδυναμία τον κάνει τελείως άφοβο. Οι Pang δικαιολογήθηκαν ότι ενώ οι ίδιοι ήθελαν να διατηρεί αυτό και στο ριμέικ, το μάρκετινγκ της Δύσης δεν θα αποδέχονταν να μη μιλάει καθόλου ο ήρωας.
- Τα γυρίσματα στην Μπανγκόκ συνέπεσαν με το πραξικόπημα της 19/9/2006. Παρόλα αυτά διακόπηκαν μόνο για 6 ώρες.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 29/2/2008
Αφού είχαμε τη δεύτερη περίπτωση, με τον Haneke και το Funny Games, είπαν και οι αδελφοί Pang, να γίνουν αυτόματα τρίτοι στη λίστα σκηνοθετών που αναπαράγουν ξανά ένα έργο τους. Όμως… μια του κλέφτη, δύο του κλέφτη, τρεις και η… Το λιγότερο που μπορώ να πω, για την αμερικανοποίηση του έργου που ανέδειξε τα αδέλφια από την Ταϊλάνδη, είναι πως μοιάζει σαν να μην εκτιμούν τον ίδιο τους τον εαυτό…
Για άλλη μια φορά χτύπησε το φαινόμενο Nicolas Cage. Άλλοτε φοβερός και τρομερός (Αριζόνα Τζούνιορ, Αφήνοντας το Λας Βέγκας, Adaptation) και άλλοτε σου έρχεται να γελάσεις με τις «cool» ερμηνείες του. Αφήστε που φανερώνει σημάδια κακού γήρατος, αφού έχει κάνει ένα μέτωπο, μεγαλύτερο από το δικό μου! Την ερμηνεία που δίνει εδώ, την έχει κοπιάρει από το παρελθόν (Ο Βράχος, Con Air, Ghost Rider) και απλά την αναπαραγάγει. Ούτε κούραση, ούτε προσπάθεια, αλλά να κάνει τον μουγκό… λαλίστατο, μπόρεσε!
Η σκηνοθετική φόρμα των αδελφών Pang αρχίζει και τελειώνει στην καλή φωτογραφία, αλά Χονγκ Κονγκ, και στην έξυπνη χρήση της πόλης της Μπανγκόκ, η οποία άλλωστε είναι και η πόλη τους. Κι αυτό για τα νυχτερινά πλάνα, γιατί σε αυτά της ημέρας περισσότερο τουριστικοί είναι, παρά ντόπιοι. Κατά τα άλλα, αδικαιολόγητα χαλαροί για ταινία δράσης και ελάχιστα φορμαλιστικοί στις σκηνές που έπρεπε να «σηκώνουν» τους θεατές. Για την ακρίβεια, υπάρχουν δύο σκηνές δράσης, στις οποίες δεν χορταίνεις θέαμα, και η τελική, που, όσο κι αν προσπαθεί, δεν αποζημιώνει τους νυσταγμένους στην αίθουσα.
Όσο για το ερωτικό ειδύλλιο… Τίποτα παραπάνω από μια αδικαιολόγητη κοιλιά που παρακαλάς να περάσει, αφού ούτε ερωτική αίσθηση σού κάνει, ούτε, στην ουσία, παίζει ιδιαίτερο ρόλο στην ταινία. Όσο για το τέλος, αψυχολόγητο και εκτός σεναριακής πραγματικότητας. Ηθικά, πρέπει να συμπαθήσουμε έναν ψυχρό δολοφόνο, αφού παρουσιάζεται σαν το καλύτερο παιδί επί της οικουμένης. Ούτε λόγος για το παρελθόν του, ώστε να μπούμε σε κάποια άλλη ψυχοσύνθεση, ούτε δικαιολογία για τις πράξεις του, ούτε προσωπικά κατάλαβα αν όντως ερωτεύτηκε αληθινά. Υπάρχει κι ένας δεύτερος χαρακτήρας, ενός μαθητή-δολοφόνου, που μένει μετέωρος στο πουθενά. Γενικά ένα σενάριο τόσο υπέρ-απλουστευμένο, λες και απευθύνεται σε θεατές που βαριούνται να σκεφτούν.
Μάθημα πρώτο: δεν διασκευάζεις για αμερικανικό κοινό ασιατική ταινία, εκτός κι αν είσαι ο Scorsese (βλέπε: Ο Πληροφοριοδότης). Μάθημα δεύτερο: δεν πηγαίνεις σε ταινία του Nicolas Cage, αν δεν γράφει από κάτω «σινεφίλ». Μάθημα τρίτο: δεν ξανακάνεις την ίδια σου την ταινία, αν είναι να μην τη σέβεσαι. Εν ολίγοις, πλέον είναι φανερό το γιατί οι Αμερικανοί σνόμπαραν στο box-office την ταινία των αδελφών Pang, αφού ούτε σαν δράση είναι εύστοχη, ούτε σαν σκηνοθετική προσέγγιση έχει να πει κάτι το πιο φορμαλιστικό. Ευτυχώς τα επόμενα τους σχέδια είναι και πάλι ασιατικά, και εκεί να μείνουν για το καλό όλων…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
