Παρίσι, 1884. Το μόνο που ονειρεύεται η 11χρονη ορφανή Φελισί είναι να γίνει μπαλαρίνα. Έτσι, φεύγει για να κυνηγήσει το μεγάλο της πάθος στο Παρίσι. Μην έχοντας τίποτα να χάσει, η Φελισί «δανείζεται» την ταυτότητα ενός κακομαθημένου πλουσιόπαιδου και γράφεται στη Σχολή Μπαλέτου της Όπερας, όπου γνωρίζει τον χαρισματικό Βίκτορ, που θα γίνει ο καλύτερός της φίλος. Θα καταφέρει να κάνει το όνειρο να κρατήσει για πάντα;

Σκηνοθεσία:

Eric Summer

Eric Warin

Κύριοι Ρόλοι:

Elle Fanning … Felicie (φωνή)

Dane DeHaan … Victor (φωνή)

Carly Rae Jepsen … Odette (φωνή)

Maddie Ziegler … Camille (φωνή)

Julie Khaner … Regine Le Haut (φωνή)

Terrence Scammell … Merante (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Carol Noble, Laurent Zeitoun, Eric Summer

Στόρι: Eric Summer, Laurent Zeitoun

Παραγωγή: Valerie d’Auteuil, Nicolas Duval Adassovsky, Andre Rouleau, Laurent Zeitoun, Yann Zenou

Μουσική: Klaus Badelt

Μοντάζ: Yvann Thibaudeau

Σκηνικά: Florent Masurel

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Ballerina
  • Ελληνικός Τίτλος: Η Μπαλαρίνα και ο Μικρός Εφευρέτης
  • Διεθνής Τίτλος: Leap!

Παραλειπόμενα

  • Τεχνική: Computer-animated (ψηφιακό)
  • Η ταινία βγήκε και τρισδιάστατη.
  • Πρώτη κινηματογραφική δουλειά για το σκηνοθετικό δίδυμο.
  • Μετά την πρεμιέρα στο Παρίσι, εμφανίστηκε στη Γαλλία και μια γαλλόφωνη εκδοχή, με τους Camille Cottin και Malik Bentalha ως βασικές φωνές.
  • Σε μια αμερικανική εκδοχή, ακούγεται και ο Mel Brooks ως Κος Λατό.
  • Οι δημιουργοί χρησιμοποίησαν την τεχνική του key-frame-animation, αποτυπώνοντας τις κινήσεις χορού των Aurelie Dupont και Jeremie Belingard (της όπερας του Παρισιού) στους χαρακτήρες του κινουμένου σχεδίου.
  • Και στα ελληνικά, με τις φωνές των: Στεφανία Φιλιάδη (Φελίσια), Φοίβος Ριμένας (Βίκτορ), Αφροδίτη Αντωνάκη (Καμίλ), Άντρια Ράπτη (Ρεγκίνε), Φώτης Πετρίδης (Μεράντ/επιστάτης), Τζίνη Παπαδοπούλου (Οντέτ), Βασίλης Μήλιος (Κος Λουτό/Γκουστό), Χρυσούλα Παπαδοπούλου (ηγουμένη), Σταύρος Σιούλης (Ρούντι/Μάτι), Κώστας Αποστολίδης (ταχυδρόμος). Σκηνοθετική επιμέλεια: Φώτης Πετρίδης. Μετάφραση: Πάνυ Ναούμ.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Από το σάουντρακ ξεχώρισαν τα: Cut to the Feeling (Carly Rae Jepsen), Runaways (Carly Rae Jepsen) και Suitcase (Sia).

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 22/12/2016

Κατά κάποιον τρόπο, η ταινία αδικεί τον εαυτό της. Έχει μέσα της όλα τα φόντα να γίνει ένα ρομαντικό καρτούν ευρωπαϊκής φινέτσας, και να βρει αντιστοιχίες με την εποχή όπου τοποθετείται, αλλά σε κανένα από τα δύο αυτά δεν ολοκληρώνει, αν είχε, τις προθέσεις της. Ίσως αυτή η «Μπαλαρίνα» να μην ήθελε εξαρχής να μιλήσει άμεσα στο ευρωπαϊκό κοινό, αλλιώς δεν εξηγείται η παρεμβολή μοντερνισμού στις λεπτομέρειες που συνθέτουν τον βασικό κορμό, ούτε η αλλοίωση ενός ώριμου ύφους προς χάριν ενός κοινού που επιλέγει τις ταινίες της Μπάρμπι. Και ειλικρινά είναι κρίμα, επειδή εδώ κι εκεί υπάρχουν όμορφα στιγμιότυπα και καλή επεξεργασία ιστορικού υλικού, τα οποία πάνε χαράμι.

Οι δύο δημιουργοί του φιλμ έχουν στα χέρια τους κάτι που θα μπορούσε να είναι μια συνέχεια της φόρας που έχουν πάρει οι Γάλλοι στην προσπάθεια αναπαραγωγής ενός καλού εμπορικού κινουμένου σχεδίου, ως αντίπραξη στην παντοκυριαρχία του αντίστοιχου του Χόλιγουντ. Μα αυτό που σαν σύνολο παρουσιάζουν, πολύ δύσκολα μπορεί να το πάρει στα σοβαρά ένας ενήλικας, και ακόμα δυσκολότερα αυτός θα συμμεριστεί τη χαρά που δικαιολογημένα θα νιώσει ένας αρκετά μικρούλης φίλος, ή μάλλον φίλη. Ως προς αυτούς, αφού εντέλει εκεί απευθύνεται αποκλειστικά το φιλμ, είναι μια βατή και προβλέψιμη ιστορία, από την οποία θα θαυμάσει ένα όμορφο κι αρκετά κουκλίστικο σχέδιο και, για να είμαστε και αναλογικά δίκαιοι, κάτι το συνολικά καλύτερο από μια Μπάρμπι.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

14 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *