Χαμένη Σφαίρα (2020)

ΣΥΝΟΨΗ

Κατηγορούμενος για φόνο, ένας πανέξυπνος μηχανικός με εγκληματικό παρελθόν πρέπει να βρει ένα χαμένο αυτοκίνητο όπου βρίσκεται η απόδειξη της αθωότητάς του: μία σφαίρα.

Σκηνοθεσία:

Guillaume Pierret

Κύριοι Ρόλοι:

Alban Lenoir … Lino

Nicolas Duvauchelle … Areski

Stefi Celma … Julia

Pascale Arbillot … Moss

Rod Paradot … Quentin

Ramzy Bedia … Charas

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Guillaume Pierret, Alban Lenoir, Kamel Guemra

Παραγωγή: Remi Leautier

Μουσική: Andre Dziezuk

Φωτογραφία: Morgan S. Dalibert

Μοντάζ: Sophie Fourdrinoy

Σκηνικά: Nicolas Flipo

Κοστούμια: Veronique Gely

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Balle Perdue
Ελληνικός Τίτλος: Χαμένη Σφαίρα
Διεθνής Τίτλος: Lost Bullet

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Χαμένη Σφαίρα 2 (2022)

Παραλειπόμενα

Πρωτόλεια σκηνοθετική δουλειά για τον Guillaume Pierret.
Γυρίστηκε μέσα σε 38 ημέρες.
Ο σκηνοθέτης ήθελε να το γυρίσει με κάμερα 16mm, αλλά αναγκάστηκε να το κάνει ψηφιακά λόγω μπάτζετ.
Παγκόσμια αποκλειστική διάθεση από το Netflix.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Νίκος Ρέντζος
Έκδοση Κειμένου: 27/6/2020

Όταν ο γαλλικός κινηματογράφος δεν προσπαθεί να μιμηθεί τον αμερικανικό αλλά ακολουθεί τα δικά του πρότυπα, τότε συνήθως δεν με απογοητεύει. Δεν μιλάω για τις σινεφιλικές στιγμές του γαλλικού κινηματογράφου αλλά για αυτόν που απευθύνεται στο ευρύ κοινό, όποιο κι αν είναι το είδος της ταινίας. Τόσο στις κωμωδίες του, στις ταινίες φαντασίας αλλά και στις περιπέτειές του, ο κινηματογράφος των Γάλλων έχει προσφέρει αρκετά εξαιρετικά δείγματα. Έτσι λοιπόν, δεν λέω εύκολα όχι σε μια γαλλική παραγωγή.

Είπα το “ναι” στο Balle Perdue χωρίς να το πολυσκεφτώ και δεν το μετάνιωσα, παρότι δεν είναι μια από αυτές τις ταινίες που θα θυμάμαι για χρόνια, αλλά που είχε αρκετά στοιχεία τα οποία την έκαναν ενδιαφέρουσα περίπτωση έστω κι αν για μεγάλο διάστημα χάνει τον ρυθμό της.

Ιδιοφυής μηχανικός αυτοκινήτων με δεύτερη καριέρα ως ληστής μικρού βεληνεκούς, συλλαμβάνεται και στη συνέχεια χρησιμοποιείται από ένα ειδικό σώμα, το οποίο χρειάζεται γρήγορα αυτοκίνητα. Η ειδικότητα λοιπόν του φίλου μας τον βοηθά να περάσει ανώδυνα τα λίγα χρόνια του στην φυλακή και να αναπτύξει καλές σχέσεις με τον αρχηγό της ομάδας. Ο αρχηγός όμως δολοφονείται από διεφθαρμένα μέλη της ομάδας και ο μηχανικός κατηγορείται για τον φόνο. Μόνο αποδεικτικό στοιχείο της αθωότητάς του, μια σφαίρα καρφωμένη στο καντράν του αυτοκινήτου του αρχηγού. Οι πάντες όμως τον κυνηγούν και η αλήθεια είναι ότι η φωνή ενός φυλακισμένου δεν έχει την ίδια δύναμη με τη φωνή ενός αστυνομικού, οπότε τα πράγματα γίνονται λίγο πιο δύσκολα γι’ αυτόν.

Καλός ρυθμός στην αρχή και στο τέλος, γρήγορες καταδιώξεις, θεαματικά πλάνα, σασπένς αλλά κι ένα δεύτερο μέρος σχετικά αδιάφορο, όχι από πλευράς γεγονότων αλλά από πλευράς απόδοσης των γεγονότων. Θα ήθελα κι έναν πιο χαρισματικό πρωταγωνιστή, γιατί ο Αλμπάν Λενουάρ έχει μεν την παλιόφατσα, έχει και το κασκαντεριλίκι, οπότε σε όλες τις σκηνές καταδιώξεων φαίνεται να είναι αυτός πίσω από το τιμόνι, αλλά του λείπει αυτό το “κάτι”.

Καθόλου κακή επιλογή πάντως για μια βραδιά στην τηλεόραση, ειδικά για τους φίλους των Γάλλων. Δεν είναι από τις καλύτερες στιγμές, αλλά έχει τις στιγμές του.

Βαθμολογία: