Τρία παντρεμένα ζευγάρια υποβάλλονται σε μια ασυνήθιστη ομαδική ψυχοθεραπεία. Η ψυχολόγος τους δεν θα παραστεί η ίδια στη συνεδρία, αλλά τους έχει αφήσει φακέλους με οδηγίες για το τι πρέπει να κάνουν. Έτσι, οι έξι πρωταγωνιστές θα βγάλουν σταδιακά στη φόρα τα άπλυτά τους σχετικά με τις σχέσεις τους, τα χρήματα, τη ζήλια και το σεξ, μέχρι όλα να καταλήξουν σε ένα άκρως απροσδόκητο τέλος.
Σκηνοθεσία:
Gerardo Herrero
Κύριοι Ρόλοι:
Antonio Pagudo … Esteban ‘Teby’
Eva Ugarte … Carla
Alexandra Jimenez … Laura
Fele Martinez … Daniel
Malena Alterio … Marta
Juan Carlos Vellido … Roberto
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Gerardo Herrero
Παραγωγή: Gerardo Herrero
Μουσική: Paula Olaz
Φωτογραφία: Juan Carlos Gomez
Μοντάζ: Clara Martinez Malagelada
Σκηνικά: Leire De Esteban
Κοστούμια: Patricia Monne
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Bajo Terapia
- Ελληνικός Τίτλος: Ομαδική Θεραπεία
- Διεθνής Τίτλος: Under Therapy
Σεναριακή Πηγή
- Θεατρικό: Bajo Terapia του Matias del Federico.
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για δεύτερο αντρικό ρόλο (Juan Carlos Vellido) στα Goya.
Παραλειπόμενα
- Σε σχέση με το θεατρικό, ο Gerardo Herrero χαμήλωσε λίγο τον κωμικό τόνο, θέλοντας να δώσει βαρύτητα στα θέματα που πραγματεύεται η ταινία.
Κριτικός: Ορέστης Μαλτέζος
Έκδοση Κειμένου: 18/7/2024
Τρία ζευγάρια συναντιούνται σε έναν μεγάλο χώρο που έχει καρέκλες, τραπέζια, πολυθρόνες, μπάνιο και άλλες ανέσεις. Κατευθείαν λοιπόν στο μυαλό έρχεται η θεατρική σκηνή, και όντως σε θεατρικό έργο βασίζεται η ταινία του Gerardo Herrero. Στην ιστορία του κινηματογράφου υπάρχουν πολλά τέτοια έργα που ενσωματώνουν ικανοποιητικά τα κινηματογραφικά στοιχεία και έχουν δώσει εξαιρετικές ταινίες όπως το “Sleuth” του Mankiewicz, ενώ υπάρχουν και άλλες που, ακόμα και κοντά στη θεατρική λογική, αδυνατούν να διαχειριστούν σωστά τον τόνο του υλικού τους. Η “Ομαδική Θεραπεία” γέρνει περισσότερο στη δεύτερη κατηγορία, διαθέτοντας μεν κινηματογραφικές καταβολές, χάνοντας πόντους δε παραποιώντας την ατμόσφαιρα του κειμένου.
Με το σενάριο να πρόκειται για ένα αμιγώς θεατρικό κείμενο που παραπέμπει σε μια κωμωδία ηθών (όσο κι αν ο όρος αυτός στην Ελλάδα χρησιμοποιείται ολίγον τι παρωχημένα), έχουμε τρία ζευγάρια διαφορετικών ηλικιών και προδιαγραφών που ως είθισται θα γίνουν άνω-κάτω σε μια βραδιά με αποκαλύψεις και συνειδητοποιήσεις, στοιχεία που χρειάζονται μια γερή γραφή και ερμηνείες για να αποκτήσουν υπόσταση και βαρύτητα. Η οπτική του Herrero, ο οποίος κάνει και τη σεναριακή διασκευή, εξετάζει τις ανθρώπινες συμπεριφορές εντός των συναισθηματικών σχέσεων, επιδιώκοντας να καταλήξει σε ένα δυνατό μήνυμα που δεν συγχωνεύεται καλά με την εξέλιξη της πλοκής, η λογική της οποίας είναι συχνά επαναλαμβανόμενη. Εύλογα λοιπόν δημιουργείται η απορία τι ατμόσφαιρα διαθέτει το αυθεντικό θεατρικό έργο, αφού παρά την πρόθεση του Herrero να μετριάσει τον κωμικό τόνο, η κωμωδία βρίσκεται συχνά στο ζενίθ της ατμόσφαιρας.
Εντούτοις το πραγματικό ενδιαφέρον εδώ είναι οι ερμηνείες των έξι ηθοποιών, οι οποίες κυμαίνονται σε υψηλό επίπεδο, ενώ αρκούντως πετυχημένη είναι και η δουλειά της Clara Martinez Malagelada στο μοντάζ, που βάζει κι αυτή το λιθαράκι της στο κωμικό timing και την ανάδειξη της ατάκας και των ευφάνταστων διαλόγων, οι οποίοι επιτυγχάνουν μεν το επιθυμητό αποτέλεσμα γύρω από το νόημα της κατάληξης της ιστορίας, αλλά δύσκολα μπορεί να γίνει αποδεκτός ο ρεαλισμός της για όσους γνωρίζουν την πολύπλοκη ψυχολογική φύση των προβλημάτων εντός των σχέσεων.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
