Ο διάσημος, σέξι άσος της βρετανικής κατασκοπείας, Όστιν Πάουερς, αναλαμβάνει άλλη μία επικίνδυνη αποστολή: να παγιδεύσει τον μεγάλο εχθρό της ανθρωπότητας Δρ Ίβιλ. Εκείνος, πάλι, για να αποδυναμώσει τον αιώνιο αντίπαλο του, κλέβει το «μότζο», την ξεχωριστή δύναμη που κάνει τον Όστιν ακαταμάχητο στις γυναίκες, αλλά και αήττητο από τους εχθρούς του. Η πανέμορφη κατάσκοπος Φελίσιτι Σάγκγουελ σπεύδει να βοηθήσει τον Όστιν να πάρει πίσω το μότζο του, έχοντας όμως μόνο ένα πράγμα στο μυαλό της: πώς να καταφέρει να κουτουπώσει τον σέξι συνάδελφό της.

Σκηνοθεσία:

Jay Roach

Κύριοι Ρόλοι:

Mike Myers … Austin Powers/Dr. Evil/Fat Bastard

Heather Graham … Felicity Shagwell

Michael York … Basil Exposition

Robert Wagner … Number 2

Rob Lowe … Number 2 (νεαρός)

Mindy Sterling … Frau Farbissina

Seth Green … Scott Evil

Verne Troyer … Mini-Me

Elizabeth Hurley … Vanessa Kensington

Gia Carides … Robin Swallows

Will Ferrell … Mustafa

Jeff Garlin … Cyclops

Charles Napier … στρατηγός Hawk

Fred Willard … διοικητής Gilmour

Kristen Johnston … Ivana Humpalot

Clint Howard … Johnson Ritter

Tim Robbins … ο πρόεδρος

Fred Willard … διοικητής αποστολής

Kevin Durand … δολοφόνος

David Koechner … πιλότος

Jennifer Coolidge … γυναίκα στο γήπεδο

Burt Bacharach … Burt Bacharach

Elvis Costello … Elvis Costello

Woody Harrelson … Woody Harrelson

Willie Nelson … Willie Nelson

Rebecca Romijn … Rebecca Romijn

Jerry Springer … Jerry Springer

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Mike Myers, Michael McCullers

Παραγωγή: John S. Lyons, Eric McLeod, Demi Moore, Mike Myers, Jennifer Todd, Suzanne Todd

Μουσική: George S. Clinton

Φωτογραφία: Ueli Steiger

Μοντάζ: Debra Neil-Fisher, Jon Poll

Σκηνικά: Rusty Smith

Κοστούμια: Deena Appel

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Austin Powers: The Spy Who Shagged Me
  • Ελληνικός Τίτλος: Austin Powers: Ο Κατάσκοπος που με Κουτούπωσε
  • Εναλλακτικός Τίτλος: Austin Powers 2: The Spy Who Shagged Me

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

  • Σενάριο (χαρακτήρες): Austin Powers: Ο Κατάσκοπος που Γύρισε από… Τρίο του Mike Myers.

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Όσκαρ μακιγιάζ.
  • Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα τραγουδιού (Beautiful Stranger).

Παραλειπόμενα

  • Το σενάριο είχε τίτλο Austin Powers 2: The Wrath of Khan, αλλά προέκυψε νομικό ζήτημα. Επόμενη επιλογή ήταν το Austinpussy (πάλι από τη σειρά 007, όπως και ο τελικός), αλλά δεν εξασφαλίζονταν με τίποτα το PG-13 με έναν τέτοιο τίτλο. Θα χρησιμοποιηθεί όμως ως “ταινία μέσα στην ταινία” στο τρίτο μέρος.
  • Η Catherine Zeta-Jones ήταν στα υπόψιν για τη Φελίσιτι.
  • Η λέξη “shag” του τίτλου προκάλεσε πρόβλημα λογοκρισίας. Βγήκαν αφίσες που έγραφαν απλά Austin Powers 2, ενώ άλλες είχαν αστεράκι πάνω στην επίμαχη λέξη. Σύμφωνα όμως με βρετανικό λεξικό, το φιλμ βοήθησε να “απαλύνει” η λέξη και να χρησιμοποιείται πλέον απενοχοποιημένα.
  • Ο Rob Lowe “προπονούσε” τη μίμηση του Robert Wagner αρκετά χρόνια πριν την ταινία, μια κι έβγαινε με μία του κόρη.
  • Πολύ ψηλά οι εισπράξεις, με 312 εκατομμύρια δολάρια κέρδη έναντι προϋπολογισμού των 33ών. Μέσα στο πρώτο σαββατοκύριακο που βγήκε, είχε ήδη καλύψει τα κέρδη της πρώτης ταινίας.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Η Madonna έκανε επιτυχία με το Beautiful Stranger, κερδίζοντας και Grammy. Σε αυτό το σάουντρακ, που έγινε πλατινένιο, ακούγεται και για πρώτη φορά η διασκευή του American Woman από τον Lenny Kravitz, ενώ την τριάδα των σινγκλ ολοκληρώνει το Word Up! με τη Melanie B.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 11/11/2020

Όταν μια κωμωδία έχει πλάκα από την αρχή ως το φινάλε χωρίς ενδιάμεσες διακοπές, δεν μπορείς να την κατατάξεις ούτε ως μέτρια. Ακόμα κι αν πολλά από τα αστεία της είναι καμωμένα έτσι ώστε να μένουν έκθετα επί του συνόλου, μια και δεν ήταν και τόσο εύκολο να γράψεις τόσα πετυχημένα γκαγκ που να χωράνε σε ένα οπλοπολυβόλο χιούμορ που βαράει επί μιάμιση ώρα ασταμάτητα.

Ούτε καλύτερο από το πρώτο είναι, ούτε θα γελάσεις εδώ αν βρήκες μακριά από τα γούστα σου εκείνο. Επίσης, κανείς δεν είπε ότι έχεις να διδαχτείς κάτι εδώ μέσα, μια κι ακόμα και η «νοηματική» περί εσωτερικού μόντζο δεν δίνεται έτσι ώστε να την πάρεις σοβαρά. Το βλέπεις ως ένα ψυχεδελικό πάρτι δροσιάς, που αν είχε προλάβει να βγει μέσα στα 1960 -ιδίως ως τηλεοπτική σειρά- θα άφηνε αληθινά εποχή.

Χάνουμε λοιπόν κινηματογραφικούς πόντους, αλλά παίρνουμε άφθονους αν αφεθούμε στο άλλοτε «ειδικό» κι άλλοτε mainstream ως παρωδικό-σεξιστικό χιούμορ του Όστιν. Είναι κι αθώος για τις κατηγορίες που τον βαραίνουν… λόγω απολαυστικής «βλακείας»!

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

27 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *