Η ταινία σκιαγραφεί τα χρόνια που ο κορυφαίος ολλανδός ιμπρεσιονιστής Βίνσεντ Βαν Γκογκ έζησε στην Αρλ της Γαλλίας, τότε που μαγεμένος από το γαλλικό τοπίο και φως δημιούργησε μερικά από τα πιο εμβληματικά έργα του, όπως η «Έναστρη Νύχτα», το «Υπνοδωμάτιο στην Αρλ» και η σειρά «Ηλιοτρόπια», μεταξύ εκατοντάδων άλλων.
Σκηνοθεσία:
Julian Schnabel
Κύριοι Ρόλοι:
Willem Dafoe … Vincent van Gogh
Rupert Friend … Theo Van Gogh
Mads Mikkelsen … ο ιερέας
Mathieu Amalric … Δρ Paul Gachet
Emmanuelle Seigner … Κα Ginoux
Oscar Isaac … Paul Gauguin
Niels Arestrup … ο τρελός
Amira Casar … Johanna Van Gogh
Vincent Perez … ο διευθυντής
Anne Consigny … η δασκάλα
Louis Garrel … αφηγητής (φωνή)
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Jean-Claude Carriere, Julian Schnabel, Louise Kugelberg
Παραγωγή: Jon Kilik
Μουσική: Tatiana Lisovkaia
Φωτογραφία: Benoit Delhomme
Μοντάζ: Louise Kugelberg, Julian Schnabel
Σκηνικά: Stephane Cressend
Κοστούμια: Karen Muller Serreau
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: At Eternity’s Gate
- Ελληνικός Τίτλος: Στην Πύλη της Αιωνιότητας
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Η Ζωή ενός Ανθρώπου (1956)
- Βαν Γκογκ (1991)
- Loving Vincent (2017)
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Όσκαρ πρώτου αντρικού ρόλου (Willem Dafoe).
- Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα πρώτου αντρικού ρόλου (Willem Dafoe) σε δράμα.
- Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βενετίας. Βραβείο αντρικής ερμηνείας (Willem Dafoe).
Παραλειπόμενα
- Η ταινία γυρίστηκε μέσα σε 38 ημέρες, στις πραγματικές τοποθεσίες όπου πέρασε ο μεγάλος ζωγράφος τις τελευταίες μέρες της ζωής του.
- Την ημέρα που η ταινία έκανε πρεμιέρα, ο Willem Dafoe ήταν 25 χρόνια μεγαλύτερος από την ηλικία όπου πέθανε ο Van Gogh.
- Το σενάριο αποδέχεται τη νέα θεωρία περί θανάτου του μεγάλου ζωγράφου, που παρουσίασαν το 2011 οι Steven Naifeh και Gregory White Smith στο βιβλίο Van Gogh: The Life.
Κριτικός: Σπύρος Δούκας
Έκδοση Κειμένου: 17/1/2019
Ο Julian Schnabel, όντας και ο ίδιος νεο-εξπρεσιονιστής ζωγράφος, και με σκηνοθετική εμπειρία στο είδος της βιογραφίας καλλιτεχνών (“Το Σκάφανδρο και η Πεταλούδα”, “Πριν Πέσει η Νύχτα”, “Basquiat”), μοιάζει να είναι από τους πλέον κατάλληλους να αποδώσουν τον άνθρωπο Βίνσεντ Βαν Γκογκ κινηματογραφικά, μέσα από την ουσία της τέχνης του. Πράγματι, δεν απογοητεύει, καθώς παραδίδει ένα έργο πιστό στο ύφος που εκπροσωπεί ο καλλιτέχνης, μεταφέροντας σε πρώτο πλάνο τις εσωτερικές συγκρούσεις και όλα όσα τον βασανίζουν ως δημιουργικό καταλύτη για την τέχνη του.
Η βιογραφία είναι γενικότερα ένα είδος συγκεκριμένων απαιτήσεων. Δεν πρέπει να εστιάζει στην αναπαράσταση γεγονότων, αλλά στην αποτύπωση ενός κινηματογραφικού ήρωα στο πλαίσιο του περιβάλλοντός του, αλλά και στην κινηματογραφική απόδοση της οπτικής του γωνίας, έτσι ώστε ο θεατής να είναι σε θέση να αντιληφθεί το βιογραφούμενο πρόσωπο σε βάθος και να έρθει σε κοινωνία με το έργο ή την τέχνη του. Ο Schnabel αφηγείται τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του Βαν Γκογκ σε μια επαρχιακή πόλη της Γαλλίας, και τον αποδίδει ως τραγικό δραματικό ήρωα, εγκλωβισμένο ανάμεσα στην τέχνη και τη σκληρή κοινωνική πραγματικότητα, στο ταλέντο και στις εμμονές που τον ταλαιπωρούν και τον βασανίζουν, μα και τον οδηγούν στη μεγάλη δημιουργία.
Ο Willem Dafoe με την εξαιρετική, χαμηλότονη ερμηνεία του, αποδίδει με επιδεξιότητα τις λεπτές πινελιές της προσωπικότητας του Βαν Γκογκ. Είναι εύθραυστος και ευαίσθητος, παγιδευμένος στην ταραχώδη αναζήτηση της προσωπικής του αλήθειας, αντιπαλεύοντας μια σύγκρουση του εσωτερικού με τον εξωτερικό κόσμο που αδυνατεί να μετριάσει, η οποία αποτελεί την πηγή της ασυγκράτητης ορμής του προς τη ζωγραφική. Σκηνοθετικά, ο Schnabel επιχειρεί μια εικαστική απόδοση στο έργο του Βαν Γκογκ, μέσα από εναλλαγές υποκειμενικών γωνιών, όπου διαφαίνεται η πάλη της υποκειμενικής οπτικής με την πραγματικότητα, αλλά και η σχέση πίνακα και πραγματικού τοπίου.
Πρόκειται για μια αξιόλογη δουλειά με σεβασμό προς έναν μεγάλο δημιουργό, από έναν σύγχρονο καλλιτέχνη που δείχνει να τον αφουγκράζεται σε βάθος.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
